Antoni Miączyński
Antoni Miączyński herbu Suchekomnaty (ur. 1691, zm. 1774) – wojewoda podlaski w latach 1771-1774, kasztelan podlaski w latach 1738-1771, starosta łucki w latach 1714-1746, starosta łosicki w latach 1717-1762, pułkownik królewski[1].
 Herb Suchekomnaty | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Helena Łuszkowska |
| Żona |
Dorota księżna Woroniecka |
| Dzieci |
Teresa Miączyńska |
| Odznaczenia | |
| |
Syn Atanazego Miączyńskiego oraz Heleny Łuszkowskiej. Rotmistrz chorągwi pancernej, pułkownik JKMci (1727). Po ojcu wskutek cesji ojca został starostą grodowym łuckim. Od 1723 roku do 1762 starosta łosicki[2], w tym czasie jest również dowódcą chorągwi pancernej. 6 grudnia 1738 zostaje kasztelanem podlaskim, tym samym zostaje senatorem. Jeszcze tego samego dnia zostaje odznaczony Orderem Orła Białego.
Poseł powiatu łuckiego na sejm 1724 roku[3]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1733 roku z pwoiatu łuckiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[4].
Od 1729 roku mąż księżnej Doroty Woronieckiej herbu Korybut (córka Mikołaja Antoniego[5], kasztelana czernihowskiego, starostę średzkiego, tenutarkę na Krutniowie[6], ur. 1712, zm. 1785). Poseł oraz senator na sejm.
Potomkowie
- Teresa Miączyńska — żona Michała Aleksandra Ronikiera h. Gryf
- Leon Miączyński (ur. 1730, zm. 1778) starosta inowłodzki
- Stanisław August Miączyński (ur. 1735, zm. NN)
- Józef Miączyński (1743–1793) – starosta łosicki, generał wojsk francuskich
- Aleksander Kajetan Miączyński (ur. 1751, zm. 1801) — generał inspektor, członek Sejmu Czteroletniego,
- Antonina Aniela Miączyńska (ur. 1761, zm. 1813) — żona Józefa Mikołaja ks. Radziwiłła h. Trąby
Przypisy
edytuj- ↑ Urzędnicy wołyńscy XIV-XVIII w". Oprac. Marian Wolski, Kórnik 2007, s. 172.
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2007-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-08)].
- ↑ Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 4v.
- ↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 42.
- ↑ Zobacz portret https://web.archive.org/web/20190215215853/http://cyfrowe.mnw.art.pl/Content/27035/mp3142.jpg
- ↑ Jerzy Hr. Dunin-Borkowski: Almanach błękitny, s. 606—607.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Hr. Dunin-Borkowski: Almanach błękitny : genealogia żyjących rodów polskich. Lwów, Warszawa, 1908, s. 606—607.