Antoni Manastyrski
Antoni Józef Manastyrski (Monastyrski) herbu Sas (ur. 14 czerwca 1803 w Stanisławowie, zm. 17 grudnia 1869 w Rzymie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup przemyski od 1863 do 1869.
| Biskup | ||
 Antoni Monasterski, [1863-1869] | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Biskup przemyski | ||
| Okres sprawowania |
1863–1869 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Diakonat |
22 sierpnia 1826 | |
| Prezbiterat |
27 sierpnia 1826 | |
| Nominacja biskupia |
25 lutego 1963 | |
| Sakra biskupia |
8 listopada 1863 | |
| Data konsekracji |
8 listopada 1863 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Syn Jana i Krystyny Wiśniewskiej[1]. Kształcił się w Stanisławowie, Lwowie i Wiedniu. Po święceniach w Wiedniu (1826) notariusz kurii, prefekt i ojciec duchowny seminarium we Lwowie, kanonik lwowski (1838), rektor Uniwersytetu Lwowskiego (1845/1846), proboszcz katedry (1850) i wikariusz kapitulny archidiecezji lwowskiej (1858–1860). Prekonizowany biskupem przemyskim 28 września 1863, sakrę biskupią przyjął 8 listopada 1863, a rządy w diecezji objął 8 grudnia 1863. Dążył do odrodzenia religijnego diecezji, podniesienia poziomu moralnego duchowieństwa, rozwoju działalności charytatywnej i bractw kościelnych. Asystent tronu papieskiego (1867) i uczestnik Soboru Watykańskiego I. Jego grób znajduje się w rzymskiej bazylice Santa Maria sopra Minerva.
22 października 1863 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- Piotr Nitecki: Biskupi kościoła w Polsce. Warszawa, 1992, s. 144. [w słowniku błędnie jako Monastyrski]
- Czesław Lechicki: Manastyrski Antoni Józef (1803–1869). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XIX. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1974, s. 467–468.
Linki zewnętrzne
edytuj- Antoni Manastyrski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-03-17] (ang.).