Antoni Józef Dąmbski

wojewoda brzeskokujawski

Antoni Józef Dąmbski hrabia na Lubrańcu[1] herbu Godziemba (ur. w 1706 – zm. 4 lipca 1771 w Lubrańcu) – wojewoda brzeskokujawski w latach 17341770, starosta inowrocławski w latach 17251740, starosta dybowski i niechorowski.

Antoni Józef Dąmbski
Herb
Godziemba
Rodzina

Dąmbscy herbu Godziemba

Data urodzenia

1706

Data i miejsce śmierci

4 lipiec 1771
Lubraniec

Ojciec

Wojciech Dąmbski (1676-1725)

Matka

Adelajda Cecylia Radziwiłł (1690-1725)

Żona

Anna Karolina Lubomirska (1700-1770)

Dzieci

August, Jan i Stanisław

Odznaczenia
Order Orła Białego

Rodzina

edytuj

Urodził się jako syn Wojciecha, marszałka nadwornego koronnego i Adelajdy Cecylii Radziwiłł, córki Dominika Mikołaja Radziwiłła, kanclerza wielkiego koronnego. Z małżeństwa z Anną Karoliną Lubomirską, córką Jerzego Aleksandra, wojewody sandomierskiego miał 3 dzieci: Augusta, starostę przedeckiego, dybowskiego i gostyńskiego; Jana (1730–1769), generała adiutanta dworu królewskiego; Stanisława (zm. 1809), wojewodę brzeskokujawskiego.

Pełnione urzędy i dobra majątkowe

edytuj

Od 1725 do 1740 starosta inowrocławski, rotmistrz królewski, starosta dybowski po swym bracie Zygmuncie 1738, starosta niechorowski 1758. Był stronnikiem dworu królewskiego. Dobra majątkowe Kuczkowa, sprzedał w 1741 roku Kazimierzowi Dąmbskiemu. podczaszemu koronnemu. Posiadał dobra majątkowe m.in. Glisna. Podczas sesji sejmu 17 października 1738 roku opowiadał się za powiększeniem wojska i zażądał nowej konferencji z ministrami obcych dworów. Domagał się, aby król zamieszkał w Polsce. Podpisał działanie partii patriotycznej, protestował przeciw nadużywaniu władzy przez Familię Czartoryskich. W latach (1734–1770) pełnił urząd wojewody brzeskokujawskiego

Był posłem ziemi sochaczewskiej na sejm 1730 roku. Poseł brzeskolitewski na sejm konwokacyjny 1733 roku[2]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[3]. Poseł województwa brzeskokujawskiego na sejm elekcyjny 1733 roku[4]. Był elektorem Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[5]. W 1735 roku podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej[6]. W 1766 roku został wyznaczony senatorem rezydentem[7].

10 lipca 1737 roku podpisał we Wschowie konkordat ze Stolicą Apostolską[8].

Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa brzeskokujawskiego[9].

Odznaczenia

edytuj

W 1735 roku odznaczony Orderem Orła Białego.

Wojewoda Antoni był człowiekiem pobożnym, wymownym i gościnnym zyskując uznanie w oczach szlachty kujawskiej. Godność wojewody złożył w 1770 roku. Majątek jego oszacowano na cztery miliony złotych.

Przypisy

edytuj
  1. Jarosław Dumanowski: Hrabiowie na Lubrańcu. Dzieje fortuny magnackiej. Poznań: Adam Marszałek, 2000, s. 124.
  2. Kuryer Polski. 1733, nr 169, supplement, [b.n.s]
  3. Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 50.
  4. Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony ; Actum in Curia Regia Varsaviensi 1733 sub tempus moderni interregni, feria tertia in crastino festi S. Matthaei Apostoli et Evangelistae anno Domini 1733, s. 51.
  5. Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 40
  6. Uchwała Rady Generalnej Konfederacji, 1735, s. 20.
  7. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 222.
  8. Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775.P.1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 126.
  9. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 66.

Bibliografia

edytuj
  • Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 163.
  • Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 17.
  • Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej", (tom 3, str. 97-123, Dąmbscy herbu Godziemba)