Anthocoris sarothamni
Anthocoris sarothamni – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny dziubałkowatych.
| Anthocoris sarothamni | |||
| Douglas et Scott, 1865 | |||
 Imago | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Anthocoris sarothamni | ||
| Synonimy | |||
| |||
Taksonomia
edytujGatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1865 roku przez Johna Williama Douglasa i Johna Scotta w The British Hemiptera. Jako lokalizację typową wskazano Weybridge w angielskim hrabstwie Surrey[1][2].
Morfologia
edytujPluskwiak o podługowato-owalnym ciele[3] długości od 3,1 do 3,8 mm[4]. Głowa jest błyszcząco czarna. Czułki są czarniawe z rozjaśnionymi wierzchołkami poszczególnych członów, zarówno u larw, jak i u osobników dorosłych[5]. Trójczłonowa, zakrzywiona kłujka w spoczynku nie sięga poza biodra przedniej pary[3]. Lśniąco czarne[5], trapezowate przedplecze ma na przedzie obrączkę apikalną w całości wysuniętą przed kąty przednie[3]. Trójkątna tarczka również jest lśniąco czarna. Półpokrywy są błyszczące z wyjątkiem matowego pasma wzdłuż szwu między przykrywką a międzykrywką. Odnóża odznaczają się czerwonym zabarwieniem goleni. Uda środkowej i tylnej pary są bardzo ciemne[5].
Ekologia i występowanie
edytujOwad ten bytuje na roślinach z rodzajów Calicotome, Cystius, janowiec i wawrzynek, przy czym w Europie Środkowej najczęściej spotykany jest na żarnowcu miotlastym. Zarówno larwy, jak i owady dorosłe są drapieżnikami żerującymi na mszycach i koliszkach, najchętniej na przedstawicielach rodzaju Arytaina[4].
Stadium zimującym są osobniki dorosłe[5]. Do składania jaj samice przystępują w kwietniu i maju. Zwykle składane są one pod skórkę liści, rzadko do łodyg. Osobniki dorosłe następnego pokolenia spotyka się od czerwca[4]. W cieplejszej części zasięgu występuje w ciągu roku jeszcze drugie pokolenie[5], ale brak go np. w Niemczech[4].
Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Luksemburga, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Polski, Czech, Bułgarii i Grecji, a w Afryce Północnej z Wysp Kanaryjskich, Maroka, Algierii i Tunezji[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Berend Aukema (red.): Anthocoris sarothamni Douglas & Scott, 1865 – Taxonomy and synonyms. [w:] Catalogue of Palearctic Heteroptera [on-line]. Naturalis Biodiversity Center. [dostęp 2023-06-02].
- ↑ J.W. Douglas, J. Scott: The British Hemiptera. I. Hemiptera-Heteroptera. London: Ray Society, 1865, s. 497.
- ↑ a b c I.M. Kerzhner, Family Anthocoridae, [w:] P.A. Lehr (red.), Keys to the insects of the Far East of the USSR. Volume II. Homoptera and Heteroptera, Academy of Sciences of the USSR. Far East Branch. Institute of Biology and Soil Sciences, Leningrad: Nauka Publishing House (oryg.), US Department of Agriculture (ang. tłum.), 1988, s. 43-49.
- ↑ a b c d Ekkehard Wachmann, Albert Melber, Jürgen Deckert: Wanzen (= Die Tierwelt Deutschlands und der angrenzenden Meeresteile nach ihren Merkmalen und nach ihrer Lebensweise. 77. Teil). Band 1: Cimicomorpha: Dipsocoromorpha, Nepomorpha, Gerromorpha, Leptopodomorpha, Cimicomorpha (Teil 1). Goecke & Evers, Keltern, 2006, s. 192. ISBN 3-931374-49-1.
- ↑ a b c d e Anthocoris sarothamni. [w:] British Bugs [on-line]. [dostęp 2023-06-02].
- ↑ Berend Aukema (red.): Anthocoris sarothamni Douglas & Scott, 1865 – Distribution. [w:] Catalogue of Palearctic Heteroptera [on-line]. Naturalis Biodiversity Center. [dostęp 2023-06-02].