Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Annick Vaxelaire-Pierrel pojawiła się 11 grudnia 1993 roku w Tauplitz podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego. W zawodach tych zajęła dziewiąte miejsce w biegu na 5 km techniką klasyczną. W 1994 roku wzięła udział w mistrzostw świata juniorów w Breitenwang. Zajęła tam dwudzieste miejsce w biegu na 5 km techniką klasyczną i trzynaste na dystansie 15 km techniką dowolną. W Pucharze Świata zadebiutowała 20 grudnia 1994 roku w Sappada, zajmując 42. miejsce w biegu na 5 km stylem dowolnym. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła blisko rok później – 29 listopada 1995 roku w Gällivare była trzydziesta w biegu na 10 km stylem dowolnym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1996/1997, który ukończyła na 25. pozycji. W 1998 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie w swoim najlepszym indywidualnym występie, biegu na łączonym na 15 km zajęła 37. pozycję, a w sztafecie była jedenasta. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City zajęła między innymi 24. miejsce w biegu na 15 km techniką dowolną. Kilkakrotnie startowała na mistrzostwach świata, najlepszy wynik indywidualny osiągając w 1999 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w Ramsau była osiemnasta na dystansie 15 km stylem dowolnym. Startowała ponadto w cyklu FIS Marathon Cup, zajmując między innymi czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 2003/2004. Czterokrotnie stawała na podium maratonów, ale nigdy nie zwyciężyła. W 2004 roku zakończyła karierę.