Annelise Coberger

Annelise Coberger
Data i miejsce urodzenia	16 września 1971 ; Christchurch
Klub	Porter Heights Club
Pierwsze punkty w PŚ	1.12 1991, Lech (13. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	12.01 1992, Schruns; (3. miejsce – slalom)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Nowa Zelandia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Świata (Slalom)
2. miejsce ;	1992/1993

Annelise Coberger (ur. 16 września 1971 w Christchurch) – nowozelandzka narciarka alpejska, wicemistrzyni olimpijska i brązowa medalistka mistrzostw świata juniorów.

Kariera

Na arenie międzynarodowej Annelise Coberger pojawiła się w połowie lat 80'^[1]. Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w lutym 1990 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Zinal wywalczyła brązowy medal w slalomie. W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczyła 1 grudnia 1991 roku w Lech, zajmując trzynaste miejsce w slalomie. Nieco ponad miesiąc później, 12 stycznia 1992 roku w Schruns po raz pierwszy stanęła na podium, plasując się na trzeciej pozycji w slalomie. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Austriaczka Sabine Ginther oraz Blanca Fernández Ochoa z Hiszpanii. W kolejnych latach jeszcze kilkukrotnie stawała na podium, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 14 stycznia 1992 roku w Hinterstoder była najlepsza w swej koronnej konkurencji. Ostatni raz w czołowej trójce znalazła się 19 marca 1993 roku w Vemdalen, gdzie była trzecia w slalomie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1992/1993, kiedy zajęła czternaste miejsce w klasyfikacji generalnej oraz drugie w klasyfikacji slalomu, za Vreni Schneider ze Szwajcarii.

Największy sukces osiągnęła w lutym 1992 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Albertville wywalczyła srebrny medal w slalomie. Po pierwszym przejeździe zajmowała ósme miejsce, tracąc do prowadzącej Julie Parisien z USA 0,80 sekundy. W drugim w przejeździe uzyskała najlepszy wynik, co dało jej drugi łączny czas. Na podium rozdzieliła Austriaczkę Petrę Kronberger oraz Blankę Fernández Ochoę. Została tym samym nie tylko pierwszą w historii zawodniczką z Nowej Zelandii, która wywalczyła medal olimpijski w narciarstwie alpejskim, ale także pierwszym sportowcem z półkuli południowej, który zdobył medal na zimowych igrzyskach olimpijskich^[2]. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer rywalizację w slalomie zakończyła już na pierwszym przejeździe, wypadając z trasy. W międzyczasie wystartowała na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm, gdzie zajęła trzynaste miejsce w kombinacji, a slalomu nie ukończyła. Bez medalu wróciła także z rozgrywanych w 1993 roku mistrzostw świata w Morioce, gdzie została zdyskwalifikowana za minięcie jednej z bramek.

Karierę zakończyła w marcu 1995 roku. Ukończyła studia na University of Otago, a następnie wstąpiła do policji. Pochodzi z rodziny o korzeniach niemiecko-norwesko-rosyjsko-szkockich. Jej dziadek, Oscar Coberger, wyemigrował do Nowej Zelandii z Bawarii. Jej ojciec, Anton, brat Nils oraz siostra, Adele także uprawiali narciarstwo alpejskie^[2].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
2.	20 lutego	1992	Albertville	Slalom	1:32,68 min	+0,42 s	Petra Kronberger
DNF1	26 lutego	1994	Lillehammer	Slalom	1:56,01 min	-	Vreni Schneider

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
13.	31 stycznia	1991	Saalbach	Kombinacja	26,45 pkt	+51,35 pkt	Chantal Bournissen
DNF	1 lutego	1991	Saalbach	Slalom	1:25,90 min	-	Vreni Schneider
DNF	9 lutego	1993	Morioka	Slalom	1:27,66 min	-	Karin Buder