Anicet Adolf
Anicet Adolf FSC, Manuel Seco Gutiérrez (ur. 4 października 1912 w Celada Marlantes, zm. 9 października 1934 w Turón; Asturia) – święty Kościoła katolickiego, hiszpański zakonnik, ofiara prześladowań religijnych poprzedzających wybuch hiszpańskiej wojny domowej.
| męczennik | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 października 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
29 kwietnia 1990 |
| Kanonizacja |
21 listopada 1999 |
| Wspomnienie | |
Wychowywany był przez owdowiałego ojca i tak jak dwaj jego bracia wstąpił do zakonu lasalianów, gdzie przyjął imiona Anicet Adolf[1]. Pierwsze śluby zakonne złożył 2 lutego 1930 roku[1]. W 1933 roku uzyskał uprawnienia nauczycielskie i podjął pracę w Valladolid. Przeniesiony został później do kolegium Zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich pod wezwaniem Matki Bożej z Covadonga w Turónie.
5 października 1934 roku razem z grupą ośmiu towarzyszy został uwięziony[1]. Przetrzymywani w „domu ludowym” zostali wkrótce rozstrzelani na podstawie wyroku wydanego przez komitet rewolucyjny. Zapamiętany został z pogody ducha zachowanej w obliczu śmierci. Był najmłodszym z zamordowanych braci. W chwili śmierci miał ukończone 22 lata.
Br. Anicet Adolf beatyfikowany został przez papieża Jana Pawła II 29 kwietnia 1990 r., a kanonizacja odbyła się 21 listopada 1999 r. w bazylice św. Piotra na Watykanie.
Dniem w którym wspominany jest w Kościele katolickim jest dzienna rocznica śmierci 9 października[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Antonio Borrelli: Santi Innocenzo dell’Immacolata (Emanuele Canoura Arnau) ed 8 compagni. [dostęp 2010-07-19]. (wł.).
Bibliografia
edytuj- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 575. ISBN 83-7097-271-3.
- „L'Osservatore Romano”. Numer 2 (220) 2000. Mario Agnes – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249. (pol.).