Angeł Kynczew (ur. 11 listopada 1850 r. w Triawnie, zm. 5 marca 1872 r. w Rusczuku) – bułgarski działacz niepodległościowy i rewolucyjny.

Angeł Kynczew
Ангел Кънчев
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1850
Triawna

Data i miejsce śmierci

5 marca 1872
Rusczuk

Przyczyna śmierci

samobójstwo

Narodowość

bułgarska

Życiorys

edytuj

Urodził się w Trjawnie, ale jeszcze w dzieciństwie przeniósł się razem z rodziną do Rusczuku[1]. Wstąpił do II Legii Bułgarskiej – grupy Bułgarów kształcących się w Belgradzie w szkole wojskowej. Wskutek zmiany w polityce rządu Serbii wobec Turcji i wobec bułgarskich dążeń niepodległościowych Legia została zlikwidowana w kwietniu 1868 r.[2] Następnie udał się do Rumunii, gdzie związał się z Bułgarskim Centralnym Komitetem Rewolucyjnym w Bukareszcie. W piśmie "Dunawska zora" opublikował wezwanie do Bułgarów, by zbrojnie powstali przeciwko Turkom[3]. W 1871 r. razem z Dimityrem Obszczim został przez organizację skierowany do Bułgarii, by wspierać Wasiła Lewskiego w procesie tworzenia lokalnych komitetów powstańczych i koordynowania pracy już działających[4]. W sierpniu 1871 r. spotkał się z Lewskim w Łoweczu i na jego polecenie przystąpił do organizacji komitetów w północnej Bułgarii[3]. 5 marca 1872 r. zamierzał ponownie przekroczyć Dunaj i udać się do Rumunii, jednak został rozpoznany przez Turków na przystani w Rusczuku. Aby uniknąć aresztowania i przesłuchania, zastrzelił się[3].

Upamiętnienie

edytuj

Imię Angeła Kynczewa nosi uniwersytet w Ruse[5], a także stadion w Trjawnie[6]. W Ruse znajduje się również pomnik rewolucjonisty. Dom rodzinny Kynczewa w Triawnie został zaadaptowany na poświęcone mu muzeum[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Музей Ангел-Кънчевата къща - Трявна [online], www.tryavna-museum.eu [dostęp 2020-04-10].
  2. T. Wasilewski: Historia Bułgarii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, ISBN 83-04-02466-7, s. 159.
  3. a b c „Да живее България!“ - Последните думи на Ангел Кънчев преди да се самоубие на 5 март 1872г. 148 години от смъртта на революционера (ВИДЕО) [online], The Bulgarian Times, 5 marca 2020 [dostęp 2020-04-10] (bułg.).
  4. T. Wasilewski: Historia Bułgarii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, ISBN 83-04-02466-7, s. 162.
  5. За университета [online], www.uni-ruse.bg [dostęp 2020-04-10].
  6. Спортен комплекс. www.tryavna-museum.eu. [dostęp 2020-04-13]. (bułg.).