Andrzej Ziemiański

polski pisarz

Andrzej Ziemiański (ur. 17 lutego 1960 we Wrocławiu) – polski pisarz science fiction i fantasy, z zawodu architekt.

Andrzej Ziemiański
Patrick Shoughnessy
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1960
Wrocław

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

fantastyka naukowa
fantasy

Ważne dzieła
Nagrody
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

W 1983 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. W latach 1984–1985 pracował w Instytucie Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej, zaś od 1985 do 2005 w Instytucie Budownictwa Rolniczego Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Oprócz pisania, prowadzi zajęcia dla studentów z creative writing w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Jako autor fantastyki naukowej Ziemiański debiutował na łamach „Sigmy” (Magazynu problemowo-informacyjnego Politechniki Wrocławskiej) w 1979 opowiadaniem Zakład zamknięty. W 1981 jego słuchowisko Człowiek, który nie potrafi umrzeć zostało wyróżnione w konkursie zorganizowanym przez teatr Polskiego Radia. Słuchowisko nie zostało jednak zrealizowane, jako że data jego emisji przypadła na początek stanu wojennego. Jego debiutem książkowym był zbiór opowiadań Daimonion wydany w 1985, potem opublikował kilka kolejnych powieści, z czego dwie wspólnie z Andrzejem Drzewińskim. Z powodu boomu zachodniej literatury fantastycznej i małego popytu na polską fantastykę na początku lat 90., swoją powieść Przesiadka w przedpieklu Ziemiański wydał pod pseudonimem Patrick Shoughnessy (w 2004 wznowił ją pod własnym nazwiskiem).

Na ponad dekadę Andrzej Ziemiański zamilkł jako pisarz, by powrócić w 2000 jako autor opowiadania Bomba Heisenberga i serii kolejnych opowiadań, publikowanych na łamach „Nowej Fantastyki” i „Science Fiction”. W przeciwieństwie do swoich utworów z lat 80., w których dominowały z angielska brzmiące nazwy i nieokreślone miejsca akcji, nowsze teksty Ziemiański osadza zwykle w polskich realiach (najczęściej we Wrocławiu, swym ojczystym mieście), wzorując często bohaterów na znanych sobie ludziach. Dużą popularność przyniosła mu powieść Achaja – często klasyfikowana jako fantasy, choć autor zdecydowanie uważa ją za science fiction – której trzy tomy ukazywały się w latach 2002-2004. Obecnie jest jednym z najpopularniejszych polskich autorów fantastyki. W utworach Ziemiańskiego dość często pojawia się tematyka militarna. Bywa krytykowany za częste używanie wulgaryzmów w dialogach postaci.

W latach od 2010 do 2012 prowadził blog dotyczący remontu Dworca Głównego we Wrocławiu i związanej z nim historii miłosnej. Blog podpięty został pod stronę główną dworca – Wrocław Nowy Główny.

W roku 2022 z rąk Rady Miasta otrzymał Nagrodę Wrocławia. [1]

Fahrenheit

edytuj

Wraz z Eugeniuszem Dębskim założył w 1997 „Fahrenheita”, pierwsze polskie czasopismo internetowe poświęcone fantastyce. W 2004 zaś, jak sam twierdzi, został przez Dębskiego wyrzucony z redakcji. Według innych członków redakcji Ziemiański sam z niej odszedł.

Nagrody

edytuj
 
Jacek Dukaj, Jadwiga Zajdel i Andrzej Ziemiański na ceremonii wręczenia Nagrody Zajdla 2001
  • 2001 Nagroda Sfinks w kategorii „Polskie opowiadanie roku” za Bombę Heisenberga
  • 2002 Nagroda im. Janusza A. Zajdla za Autobahn nach Poznań
  • 2002 Nagroda Sfinks w kategorii „Polskie opowiadanie roku” za Waniliowe plantacje Wrocławia (trzy pierwsze miejsca w plebiscycie SFinksa zajęły wtedy opowiadania Ziemiańskiego)
  • Puchar Bachusa za Autobahn nach Poznań
  • 2003 Nautilus za Zapach szkła
  • 2003 Nautilus za Achaja tom 2
  • 2003 Nagroda Sfinks w kategorii „Polskie opowiadanie roku” za Legenda, czyli pijąc wódkę we Wrocławiu w 1999 roku
  • 2003 Nagroda Sfinks w kategorii „Polska powieść roku” za Achaja
  • 2004 Nagroda im. Janusza A. Zajdla za Zapach szkła
  • 2004 Nagroda Sfinks w kategorii „Polskie opowiadanie roku” za Zapach szkła
  • 2010 Social media, Poland, za blog firmowy wroclawnowyglowny.pl/blog
  • trzykrotnie zajęte pierwsze miejsce w plebiscycie Nowej Fantastyki za najlepsze opowiadanie roku (za lata 2000, 2001, 2002)
  • 2022 Nagroda Wrocławia

Wykaz twórczości

edytuj

Powieści

edytuj

Achaja

edytuj


Zbiory opowiadań

edytuj
  • Daimonion (Iskry 1985, ISBN 83-207-0762-5, opowiadania: Blisko granicy, Czekając na barbarzyńców, Daimonion, Koloryt lokalny, Port, Reguły gry, Twarze, Zakład zamknięty)
  • Zapach szkła (Fabryka Słów 2004, ISBN 83-89011-48-4, opowiadania: Autobahn nach Poznań, Bomba Heisenberga, Zapach szkła, Waniliowe plantacje Wrocławia, Legenda, czyli pijąc wódkę we Wrocławiu w 1999 roku, Lodowa opowieść, Czasy, które nadejdą)
  • Toy Wars (Fabryka Słów 2008, opowiadania: Toy Toy Song, Toy Trek, minipowieść Toy Wars – Wojownik Ostatecznej Zagłady)
  • Pułapka Tesli (Fabryka Słów 2013, opowiadania: A jeśli to ja jestem Bogiem, Polski dom, Wypasacz, Chłopaki, wszyscy idziecie do piekła, Pułapka Tesli)

Opowiadania

edytuj
  • Zakład zamknięty („Sigma” 101, 1978/1979, „Fantastyka” 2/1982, zbiór Daimonion, Iskry 1985, antologia „Spotkanie w przestworzach 4”, KAW 1985)
  • Twarze (antologia Bunt robotów Gorzowski Klub Miłośników Fantastyki i Fantastyki Naukowej 1980, zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Koloryt lokalny („Sigma” 120/121, 1980/1981, zbiór Daimonion, Iskry 1985, antologia Spotkanie w przestworzach 4, KAW 1985)
  • Blisko granicy (fanzin „No Wave” 01-02 (01) 1982, zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Poziom zerowy (fanzin „No Wave” 01-02 (01) 1982)
  • Martwa fala (fanzin „No Wave” 01 (03) 1983)
  • Gra (fanzin „No Wave” 02 (04) 1983)
  • Ghost (wspólnie z Andrzejem Drzewińskim, „Młody Technik” 4/1983, „Science Fiction” 4/2003)
  • Czekając na barbarzyńców (zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Daimonion (zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Port (zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Reguły gry (zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Precedens (wspólnie z Andrzejem Drzewińskim, „Młody Technik” 11/1985, fanzin „Phantasma” 01 (01) 1986)
  • Czasy, które nadejdą (Informator konwentowy World Science Fiction Meeting, Polcon-Krakon. Tom 2, KAW 1991, „Science Fiction” 6/2001, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Bomba Heisenberga („Nowa Fantastyka” 9/2000, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Toy Toy Song („Science Fiction” 1/2001, zbiór Toy, Fabryka Słów, 2008)
  • Autobahn nach Poznań („Science Fiction” 2/2001, antologia Zajdel 2001, Fabryka Słów 2002, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Toy Trek („Science Fiction” 4/2001, zbiór Toy, Fabryka Słów, 2008)
  • Waniliowe plantacje Wrocławia („Nowa Fantastyka” 9/2001, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Lodowa opowieść („Science Fiction” 5/2002, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Czarownice (antologia „Strefa mroku – jedenastu apostołów grozy” – dodatek do czasopisma „Click! Fantasy”, grudzień 2002)
  • Legenda, czyli pijąc wódkę we Wrocławiu w 1999 roku („Nowa Fantastyka” 10-12/2002, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Spadek (antologia „Wizje alternatywne 4” Wydawnictwo Solaris 2002)
  • Ghost II – dwadzieścia lat później (wspólnie z Andrzejem Drzewińskim, „Science Fiction” 4/2003)
  • Zapach szkła („Nowa Fantastyka” 10-12/2003, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Ciężka sprawa (antologia „Wizje alternatywne 5” Wydawnictwo Solaris 2004)
  • Chłopaki, wszyscy idziecie do piekła (antologia PL +50. Historie przyszłości, Wydawnictwo Literackie 2004)
  • Achaja – zaginiony rozdział („Science Fiction” 5/2004)
  • Wypasacz (antologia „Trupy polskie”, Wydawnictwo EMG, 2005)
  • A jeśli to ja jestem Bogiem? („Science Fiction” 10/2011)
  • Siedem schodów (antologia „Miłość we Wrocławiu”, Wydawnictwo EMG 2011)
  • Pułapka Tesli („Nowa Fantastyka” 11/2012)

Słuchowiska radiowe

edytuj
  • Micrografx Designer 4.0 (podręcznik)
  • Corel Xara! w praktyce (podręcznik, wyd. Magnus)
  • Photoshop 5.0. Sztuczki i chwyty (podręcznik, wyd. Magnus)

Inspiracje

edytuj
  • Na podstawie opowiadania Autobahn nach Poznań, przygotowywany był komiks, jednak prace nad nim zostały przerwane. W sieci można znaleźć kilka plansz, w różnym stopniu wykończonych.

Twórczość niewydana

edytuj
  • Das Building (jak sam pisarz informuje: powieść jest skończona i wstępnie zredagowana, jednak z uwagi na niezadowalający autora efekt, szanse na to by została wydana są bardzo nikłe)
  • Wzgórze zwane Cymbo (początkowo powieść miała nosić tytuł Czarownice, prace nad powieścią zostały przerwane. Fragment został opublikowany w antologii Strefa Mroku)

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Niewiadomski, Antoni Smuszkiewicz, Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1990, ISBN 83-210-0892-5.

Linki zewnętrzne

edytuj