Andrzej Rzeczycki
Andrzej Rzeczycki herbu Janina (zm. w 1608 roku) – instygator koronny w latach 1587-1608[1], podkomorzy lubelski w latach 1591–1608, pisarz ziemski łukowski w latach 1586–1591, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1592 roku, członek dworu Zygmunta III Wazy w 1590 roku[2].
 Janina | |
| Data śmierci | |
|---|---|
Instygator w sprawie Zborowskiego na sejmie 1585[3].
Poseł na sejm koronacyjny 1587/1588 roku z województwa lubelskiego.
Był wyznawcą kalwinizmu[4]. Jako ewangelik i deputat na Trybunał Główny Koronny w Lublinie był wybrany prowizorem przez protestancko-prawosławną konfederację wileńską w 1599 roku[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 200.
- ↑ Łukasz Gołębiowski, Domy i dwory : przy tem opisanie apteczki, kuchni, stołów, uczt, trunków i pijatyki, łaźni i kapieli, pościeli, ogrodów, powozów i koni, błaznów, karłów, wszelkich zwyczajów dworskich i różnych obyczajowych szczegółów, Warszawa 1830, s. 193.
- ↑ Andrzej Rzeczycki herbu Janina
- ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 309.
- ↑ 1599 г. — Акт конфедерации, заключенной в Вильно, шляхетством Речи Посполитой православного и протестантского исповеданий для взаимной защиты от гонений со стороны католического духовенства, s. 4
Bibliografia
edytuj- Urzędnicy województwa lubelskiego XVI-XVIII w. Spisy". Oprac. Witold Kłaczewski i Wacław Urban. 1991, s. 125.
- Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 128.