Andrzej Pełka

górnik Węgla Kamiennego „Wujek”, ofiara pacyfikacji kopalni

Andrzej Pełka (ur. 18 lutego 1962 w Niedośpielinie k. Radomska, zm. 17 grudnia 1981 w Katowicech) – pracownik Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” od połowy listopada 1979 roku, ofiara pacyfikacji kopalni w grudniu 1981 roku.

Andrzej Pełka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 luty 1962
Niedośpielin

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 1981
Katowice

Zawód, zajęcie

cieśla

Odznaczenia
Złoty Krzyż ZasługiKrzyż Wolności i SolidarnościKrzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

W 1979 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Częstochowie. W kopalni Wujek pracował na powierzchni jako cieśla budowlany na oddziale budowlanym. Bezpartyjny, od 1980 roku członek NSZZ „Solidarność”. W czerwcu 1981 roku złożył wypowiedzenie z pracy, którego dyrekcja nie przyjęła. Do strajku przyłączył się 15 grudnia, na dzień przed pacyfikacją. 16 grudnia 1981 lekko poparzony petardą w okolicy twarzy, następnie został postrzelony, jedna kula przebiła na wylot płuco, druga przeszyła jego głowę[1]. Przewieziony do szpitala w Katowicach-Ligocie zmarł po dwóch godzinach, wymawiając słowa „Mamo, ratuj!”. Pogrzeb odbył się 20 grudnia 1981 w Niedośpielinie[1]. Był kawalerem[2].

 
Tablica upamiętniająca ofiary pacyfikacji kopalni „Wujek”

29 sierpnia 1990 r. został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami przez prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego, zaś 7 grudnia 1992 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta RP Lecha Wałęsę. W 2015 r. pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Przypisy

edytuj
  1. a b Robert Ciupa, Bogusław Tracz, Wujek '81: strajk i pacyfikacja, Katowice: Śląskie Centrum Wolności i Solidarności, 2016, s. 167, ISBN 978-83-942030-6-1 [dostęp 2023-09-30].
  2. Przemysław Miśkiewicz, Jędrzej Lipski, Robert Dyja, 25. rocznica pacyfikacji Kopalni Wujek – dodatek specjalny „Dziennika Zachodniego” nr 293, s. XV, 16 grudnia 2006.

Bibliografia

edytuj