Andrzej Kern

polski polityk

Andrzej Piotr Kern (ur. 18 maja 1937 w Łęczycy, zm. 29 listopada 2007 w Zgierzu) – polski polityk i prawnik, adwokat, działacz opozycji w okresie PRL, poseł na Sejm X i I kadencji, wicemarszałek Sejmu I kadencji.

Andrzej Kern
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1937
Łęczyca

Data i miejsce śmierci

29 listopada 2007
Zgierz

Wicemarszałek Sejmu I kadencji
Okres

od 25 listopada 1991
do 14 października 1993

Przynależność polityczna

Porozumienie Centrum

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Andrzeja Kerna w alei zasłużonych na cmentarzu komunalnym na Dołach w Łodzi

Życiorys

edytuj

Syn Aleksandra i Reginy. Andrzej Kern podkreślał szwajcarskie korzenie swoich przodków[1]. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W czasie „polskiego października” był jednym z przywódców Związku Młodych Demokratów. Jako adwokat bronił w procesach politycznych m.in. mecenasa Karola Głogowskiego, Andrzeja Słowika, Jerzego Kropiwnickiego, Grzegorza Palkę, a także studentów skazanych po wydarzeniach marcowych z 1968. W 1980 zaangażował się w tworzenie łódzkich struktur Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” jako jej doradca prawny. W stanie wojennym był przez miesiąc internowany.

W latach 1989–1991 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego W trakcie kadencji należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Sprawiedliwości. W 1991 po raz drugi został wybrany posłem z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, został powołany na stanowisko wicemarszałka. Należał do współzałożycieli Porozumienia Centrum.

W 1992 upubliczniona została sprawa związku jego 16-letniej wówczas córki Moniki Kern z 21-letnim Maciejem Malisiewiczem. Ucieczka córki z partnerem została nagłośniona przez media, głównie tygodnik „NieJerzego Urbana, „Trybunę” oraz „Gazetę Wyborczą”, na łamach której Jacek Hugo-Bader opublikował reportaż zatytułowany Mezalians. W publikacjach tych negatywnie przedstawiano ówczesnego wicemarszałka, przeciwstawiając go pozytywnie opisywanej rodzinie Macieja Malisiewicza[2][3]. Reżyser Marek Piwowski w ciągu kilkudziesięciu dni nakręcił film Uprowadzenie Agaty, nawiązujący do tej sprawy[2]. W późniejszych latach Andrzej Kern wygrał kilka procesów o naruszenie dóbr osobistych[4], m.in. proces z Jerzym Urbanem[5].

W 1993 Andrzej Kern nie ubiegał się o reelekcję. Następnie w latach 90. przeszedł do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Od 1998 do 2002 z listy Akcji Wyborczej Solidarność Kern pełnił funkcję radnego sejmiku łódzkiego I kadencji. Z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy kandydował do Sejmu w 2001. Następnie działał w Chrześcijańskim Ruchu Samorządowym. Nadal należąc do ZChN, kandydował ponownie do Sejmu w 2005 z listy Ruchu Patriotycznego (otrzymał 913 głosów[6]).

Zmarł 29 listopada 2007 w szpitalu w Zgierzu[7], jego pogrzeb odbył się 5 grudnia 2007 w alei zasłużonych cmentarza Doły w Łodzi (kwatera XXVIII, rząd 16, grób 14). Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi dla przemian demokratycznych w Polsce oraz za działalność państwową i publiczną)[8].

Od 2001 zasiadał w Kapitule Medalu za Zasługi w Walce o Niepodległość Polski i Prawa Człowieka 13 XII 1981 – 4 VI 1989, którym został również odznaczony.

W 2009 reżyser Grzegorz Królikiewicz nakręcił film Kern, opowiadający o Andrzeju Kernie[9].

Przypisy

edytuj
  1. Sprawozdanie stenograficzne z posiedzenia Sejmu I kadencji (41. posiedzenie, 1. dzień, 1 kwietnia 1993). [dostęp 2010-09-04].
  2. a b Agnieszka Rybak: Najłatwiej zabić gazetą. rp.pl, 6 października 2007. [dostęp 2021-11-17].
  3. Grzegorz Wierzchołowski: Wyrok na Andrzeja Kerna. onet.pl, 25 grudnia 2007. [dostęp 2021-12-09].
  4. Były wicemarszałek Sejmu Andrzej Kern nie żyje. wp.pl, 29 listopada 2007. [dostęp 2021-12-09].
  5. Urban przegrał z Kernem, ale nie zapłaci. wp.pl. [dostęp 2021-12-09].
  6. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-02-14].
  7. Nie żyje Andrzej Kern. tvn24.pl, 29 listopada 2007. [dostęp 2010-07-11].
  8. M.P. z 2008 r. nr 31, poz. 272.
  9. Grzegorz Królikiewicz w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2021-12-09].

Bibliografia

edytuj