Andrzej Kalwas
Andrzej Jan Kalwas (ur. 23 czerwca 1936 we Włocławku[1]) – polski prawnik, radca prawny, minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Marka Belki, w latach 1995–2004 prezes Krajowej Rady Radców Prawnych.
Andrzej Kalwas (2012) | |
Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1936 |
---|---|
Minister sprawiedliwości, prokurator generalny | |
Okres |
od 6 września 2004 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujAbsolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1954)[2]. W 1963 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Odbył aplikację w Państwowym Arbitrażu Gospodarczym, po czym w 1965 rozpoczął wykonywanie zawodu radcy prawnego. Od 1990 działa jako wspólnik w kancelarii radców prawnych „Kalwas i Wspólnicy”[3].
Specjalizuje się w prawie administracyjnym, gospodarczym, handlowym, cywilnym i sprawach pracowniczych, a w szczególności w prawie antymonopolowym i problematyce nieuczciwej konkurencji.
W latach 1983–1995 pełnił funkcję dziekana rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie, a w latach 1995–2004 prezesa Krajowej Rady Radców Prawnych[4].
W okresach 1989–1991 i 2002–2004 był członkiem Trybunału Stanu. Należał też do założycieli Krajowej Izby Gospodarczej[3]. W 2004 kandydował bez powodzenia w wyborach do Parlamentu Europejskiego z warszawskiej listy Komitetu Wyborczego Wyborców Razem dla Przyszłości, utworzonego przez różne organizacje pozarządowe. Objął następnie stanowisko prezesa zarządu nowo powstałego Stowarzyszenia Obywatelskich Inicjatyw.
6 września 2004 został mianowany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego na urząd ministra sprawiedliwości w rządzie Marka Belki, zastępując Marka Sadowskiego. Funkcję tę pełnił do końca 31 października 2005. W okresie jego urzędowania – wbrew jego negatywnej opinii – doszło do uchwalenia ustawy nowelizującej przepisy korporacyjne i wprowadzającej regulacje umożliwiające łatwiejszy dostęp do wolnych zawodów prawniczych, z których część została później uznana przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodną z Konstytucją.
18 kwietnia 2018 został zatrzymany przez funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego celem przedstawienia mu zarzutów w ramach śledztwa dotyczącego osób podających się za funkcjonariuszy służb specjalnych[5]. Następnego dnia został zwolniony.
Jego synem jest pisarz Piotr Ibrahim Kalwas[6].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytujOdznaczony Krzyżem Kawalerskim (1996)[7], Oficerskim (1999)[8] oraz, za wybitne zasługi w działalności na rzecz samorządu radców prawnych, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju działalności państwowej i publicznej, Komandorskim (2012)[9][10] Orderu Odrodzenia Polski. Jego życiorys i dokonania zostały przedstawione w publikacji: Wprowadziłem radców prawnych do Europy. Andrzej Kalwas w rozmowie z Albertem Stawiszyńskim (Wolters Kluwer, Warszawa 2016, ISBN 97883-80927834).
Przypisy
edytuj- ↑ Andrzej Kalwas, Albert Stawiszyński: Wprowadziłem radców prawnych do Europy. Warszawa: Wolters Kluwer, 2016, s. 11. [dostęp 2022-08-20].
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1954. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-10-02].
- ↑ a b Kalwas: Jestem suwerenny i odporny na naciski. pb.pl, 3 września 2004. [dostęp 2017-08-15].
- ↑ Kalendarium samorządu radców prawnych, „Radca Prawny” nr 129, wrzesień 2012, s. 14–31.
- ↑ Były minister Andrzej Kalwas zatrzymany przez CBA. lex.pl, 18 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-18].
- ↑ Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku: Piotr Ibrahim Kalwas. ppibl.ibl.waw.pl. [dostęp 2018-04-18].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 października 1996 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1997 r. nr 12, poz. 94).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 1999 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 99).
- ↑ Członkowie samorządu radców prawnych odznaczeni. prezydent.pl, 27 września 2012. [dostęp 2012-09-28].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 września 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 214).