Wikipedia

Andrzej Kłak

polski aktor

Andrzej Kłak (ur. 1982[1] w Zapolicach) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

Andrzej Kłak
Data i miejsce urodzenia

1982
Zapolice

Zawód

aktor

Współmałżonek

Anna Ilczuk
(od 2015)

Lata aktywności

od 2002

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodził się i wychowywał pod Zduńską Wolą w Zapolicach, gdzie w przedszkolu brał udział w różnych przedstawieniach i w 1997 ukończył Szkołę Podstawową im. 4. Pułku Piechoty Legionów[2]. Naukę kontynuował w Liceum Plastycznym im. Katarzyny Kobro w Zduńskiej Woli[2], gdzie uczęszczał na warsztaty teatralne do Miejskiego Domu Kultury. W 2008 ukończył studia na Wydziale Aktorskim wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie[1].

Kariera

edytuj

W 2002 jako student wystąpił w etiudzie szkolnej Nalewka. W 2006 zagrał Wojtka w Teatrze Telewizji w spektaklu Techniki negocjacyjne u boku Agnieszki Grochowskiej w reżyserii Magdaleny Piekorz. W 2008 zdobył nagrodę publiczności dla „najbardziej elektryzującego aktora” i Nagrodę Aktorską na XXVI Festiwalu Szkół Teatralnych[2] za rolę Ojca w Zwyczajnych szaleństwach i za postać Sędziego Spłycia w Wesołych kumoszkach z Windsoru.

Po ukończeniu studiów, w 2008 został zaangażowany przez Piotra Kruszczyńskiego do Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu[3]. Grał m.in. w Opętanych (2008) Gombrowicza w reż. Krzysztofa Garbaczewskiego, Niech żyje wojna!!! (2009) Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki, Oldze Tokarczuk z Wałbrzycha (2009) Olgi Tokarczuk, Dynastii (2010) Natalii Korczakowskiej jako Dex i A, nie z Zielonego Wzgórza (2011) Katarzyny Raduszyńskiej. W 2012, podczas V Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia w Krakowie, za kreację w spektaklu O dobru Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki otrzymał nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską[4].

1 kwietnia 2012 dołączył do zespołu artystycznego Teatru Polskiego we Wrocławiu. W grudniu 2012 na Scenie na Świebodzkim w przedstawieniu Courtney Love[5] Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego zagrał postać Krista Novoselica. W inscenizacji Dzieci z Bullerbyn (2013) Astrid Lindgren w reż. Anny Ilczuk wystąpił jako Bosse. Znalazł się też w obsadzie sztuki Termopile polskie (2014) Tadeusza Micińskiego w reż. Jana Klaty i Dziadów część III (2015) Adama Mickiewicza w reż. Michała Zadary jako Feliks Kółakowski, Justyn Pol i Zenon Niemojewski.

W 2017 został uhonorowany nagrodą za najlepszą drugoplanową rolę męską za wszystkie (liczne) role w spektaklu Fuck Sceny Buntu na X Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Boska Komedia” w Krakowie. W 2018 kreacja Franza K. w Procesie Franza Kafki w adaptacji, reżyserii i scenografii Krystiana Lupy w Nowym Teatrze w Warszawie przyniosła mu nagrodę miesięcznika „Teatr” im. Aleksandra Zelwerowicza za najlepszą kreację aktorską w sezonie 2016/2017.

Od kwietnia 2017 pracuje w Teatrze Powszechnym w Warszawie[4].

W 2023 otrzymał nagrodę Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia za najlepszą rolę męską za rolę w spektaklu MELODRAMAT[6].

Poza teatrem można go oglądać w telewizji, m.in. w serialu Artyści (2016) w roli reżysera Krzysztofa Schillera czy sitcomie Polsat Świat według Kiepskich w roli Mikołaja Kopernika[7], a także w filmach: Sztuka kochania (2017)[8] w reż. Marii Sadowskiej jako filozof i Cicha noc (2017)[9] w reż. Piotra Domalewskiego jako chłopak z wypożyczalni samochodów.

Życie prywatne

edytuj

W 2015 poślubił aktorkę Annę Ilczuk, z którą ma córkę Zofię (ur. 2014).

Filmografia

edytuj

Nagrody

edytuj
  • 2008: Nagroda Aktorska za rolę Ojca w przedstawieniu „Zwyczajne szaleństwa” oraz za rolę Sędziego Spłycia w przedstawieniu „Wesołe kumoszki z Windsoru” na XXVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi
  • 2008: Nagroda Publiczności za najbardziej „elektryzującą” rolę męską na XXVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi
  • 2017: Nagroda za najlepszą drugoplanową rolę męską; za wszystkie (liczne) role w spektaklu „Fuck Sceny Buntu” na 10. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Boska Komedia w Krakowie
  • 2018: Nagroda miesięcznika „Teatr” im. Aleksandra Zelwerowicza za najlepszą kreację aktorską w sezonie 2016/2017; za rolę Franza K. w „Procesie” Franza Kafki w adaptacji, reżyserii i scenografii Krystiana Lupy w Nowym Teatrze w Warszawie

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Andrzej Kłak – Aktor. Agencja Aktorska Skene. [dostęp 2019-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-25)]. (pol.).
  2. ↑ a b c Szkoła Podstawowa im. 4. Pułku Piechoty Legionów – Nasi absolwenci. zsozapolice.pl. [dostęp 2017-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-20)]. (port.).
  3. ↑ Andrzej Kłak – nowy aktor w zespole. Teatr Polski we Wrocławiu. [dostęp 2017-08-15]. (pol.).
  4. ↑ a b Andrzej Kłak. Teatr Powszechny w Warszawie. [dostęp 2019-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-25)]. (pol.).
  5. ↑ Magda Piekarska (2013-02-16): Anna Ilczuk, Andrzej Kłak i Marcin Pempuś nominowani do nagrody wARTo. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2017-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-20)]. (pol.).
  6. ↑ WERDYKT XVI KONKURSU POLSKIEGO INFERNO 2023 | Boska Komedia [online], boskakomedia.pl [dostęp 2023-12-14].
  7. ↑ Witold Mrozek (04/2018): „Nie mam czasu na te swoje lęki”. Rozmowa z Andrzejem Kłakiem. „Dwutygodnik”. [dostęp 2020-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (pol.).
  8. ↑ Personalidade: Andrzej Kłak (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-08-25]. (port.).
  9. ↑ Artista: Andrzej Kłak. Filmow. [dostęp 2019-08-25]. (port.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Andrzej_Kłak&oldid=74246686”