Andrzej Jaeschke
Andrzej Jaeschke (ur. 27 czerwca 1953 w Krakowie[1]) – polski polityk, politolog, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, senator V kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 czerwca 1953 |
|---|---|
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia doktryn politycznych i prawnych, prawo konstytucyjne, rodzinne, oświatowe i międzynarodowe | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1981 – nauki o polityce |
| Habilitacja |
1996 – nauki o polityce |
| Profesura |
21 października 2003 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujUkończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1976). W 1981 obronił na tej uczelni doktorat z nauk politycznych i podjął pracę w krakowskiej Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej[1]. W 1996 habilitował się (na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego, na podstawie pracy Myśl społeczno-polityczna Zygmunta Zaremby w latach 1916–1967). W 2003 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych[2]. W Akademii Pedagogicznej w Krakowie objął funkcję dyrektora Instytutu Politologii i kierownika Zakładu Współczesnych Systemów Politycznych; w 1997 został wicedyrektorem Instytutu Badań Społecznych i Międzynarodowych w Warszawie, a w 2000 wykładowcą w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim oraz w Krakowskiej Szkole Wyższej im. Andrzeja Frycza-Modrzewskiego. W latach 1996–1998 był członkiem rady nadzorczej Banku Przemysłowo-Handlowego.
Jego zainteresowania zawodowe obejmują nauki polityczne i nauki o prawie, szczególnie historię doktryn politycznych i prawnych, prawo konstytucyjne, prawo rodzinne, prawo oświatowe, prawo międzynarodowe. Ogłosił kilkadziesiąt publikacji naukowych, w tym trzy książki.
Do 1990 był członkiem PZPR[3], potem SdRP (zasiadał w jej radzie naczelnej). Członek Związku Nauczycielstwa Polskiego. W 1999 wraz z SdRP przystąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W latach 1994–1996 i 1998–2001 był radnym rady miasta Krakowa, w której przewodniczył Komisji Praworządności (1994–1996). W latach 2001–2005 z ramienia SLD zasiadał w Senacie, reprezentując okręg krakowski, był zastępcą przewodniczącego Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. W 2005 nie ubiegał się o reelekcję. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy koalicji Lewica i Demokraci.
W SLD pełnił początkowo funkcję wiceprzewodniczącego rady regionalnej w Małopolsce, małopolskiego rzecznika dyscypliny partyjnej, w latach 2005–2008 był wiceprzewodniczącym partii, zasiadał także w radzie programowej Lewicy i Demokratów. W 2008 został członkiem komisji etyki SLD.
Życie prywatne
edytujŻonaty, ma syna Rafała.
Odznaczenia
edytuj- Srebrny Krzyż Zasługi (1989)
- Srebrna Odznaka za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa (1989)
- Srebrny Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” (1993)[3]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Jaeschke Andrzej, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie. Lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska. Edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 120, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363.
- ↑ Prof. dr hab. Andrzej Jaeschke, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-10-04].
- ↑ a b Feliks Kiryk, Józef Hampel, Iwona Pietrzkiewicz (red.), Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946–2006, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006, s. 171, ISBN 83-7271-395-2.
Bibliografia
edytuj- Prof. dr hab. Andrzej Jaeschke, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-10-04].