Andrzej Dąbrówka

polski poeta i mediewista

Andrzej Dąbrówka (ur. 11 września 1949 w Gruszczynie (woj. radomskie) – polski historyk literatury, mediewista, leksykograf, literat, językoznawca i tłumacz literatury niderlandzkiej. Szereg przekładów opublikował pod pseudonimem Andrzej Braga. Laureat zagranicznych stypendiów naukowych oraz nagród za wybitne osiągnięcia naukowe. Autor pozycji naukowych, leksykograficznych oraz poezji.

Andrzej Dąbrówka
(pseud. Andrzej Braga)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

11 września 1949
Gruszczyn

prof. dr hab. nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1987 – nauki humanistyczne
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

2001 – nauki humanistycznych
Instytut Badań Literackich PAN

Profesura

2013

Życie i działalność

edytuj

Ukończył studia germanistyczne w Uniwersytecie Warszawskim (19711976) jako magister językoznawstwa germańskiego. Doktor nauk humanistycznych w dziedzinie literaturoznawstwa (1987). Doktor habilitowany nauk humanistycznych w dziedzinie literaturoznawstwa (2001), profesor nauk humanistycznych (2013)[1].

W karierze zawodowej Andrzeja Dąbrówki można wyróżnić dwa okresy. W latach 1976–2000 był związany z Uniwersytetem Warszawskim jako asystent i adiunkt w Instytucie Germanistyki Wydziału Neofilologii, najpierw wykładowca przedmiotów językoznawczych wykładanych po niemiecku (gramatyka opisowa języka niemieckiego, gramatyka konfrontatywna niemiecko-polska, historia języka niemieckiego, językoznawstwo ogólne), następnie zaś przedmiotów specjalizacji niderlandystycznej z wykładami w języku niderlandzkim (nauka języka, gramatyka opisowa, fonetyka, historia języka, oraz historia literatury niderlandzkiej). Był promotorem kilkunastu magistrów filologii niderlandzkiej.

Od 2001 pracuje w Instytucie Badań Literackich jako adiunkt w Pracowni Literatury Średniowiecza, którą wówczas kierowała prof. Teresa Michałowska. Po habilitacji (2001) awansował na stanowisko docenta (2002) a następnie profesora nadzwyczajnego (2010). We wrześniu 2013 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. Od 2007 kieruje Pracownią Literatury Średniowiecza IBL PAN. Kontynuuje organizowanie cyklu konferencji "Spotkania Mediewistyczne", zainicjowanego w 2002 przez T. Michałowską. W roku 2012 odbyło się 25. spotkanie.

Członek towarzystw:

  • Medieval Academy of America (od 2000).
  • SITM - La Société Internationale pour l'Étude du Théâtre Médiéval (od 2006).
  • SIEPM - Société Internationale pour l'Étude de la Philosophie Médiévale (od 2007).

Otrzymał Nagrodę Premiera RP za wybitne osiągnięcie naukowe (2002)[2] oraz nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2006)[3]

Twórczość naukowa

edytuj

Głównymi obszarami zainteresowań naukowych A. Dąbrówki są: teoria i historia literatury dawnej, dramat i teatr średniowiecza. Na wcześniejszym etapie kariery zajmował się głównie dramatem i teatrem średniowiecza (zwłaszcza w Niderlandach), w ujęciu historycznoliterackim, kulturowym, i teoretycznym. Jego działalność naukowa i twórcza obejmuje następujące dziedziny:

A. Mediewistyka

  • Teoria i historia dramatu średniowiecznego
  • Religia i edukacja.
  • Problematyka mediewalizmu
  • Kognitywne mechanizmy twórczości i transmisji
  • Funkcja literatury w procesach społecznych

B. Polonistyka

  • Leksykografia języka polskiego
  • Historia literatury polskiej

C. Neofilologia

  • Doktorat (+szereg artykułów)
  • Słownik pisarzy (1999).
  • Duża naukowa edycja baśni ludowych (2007)

D. Humanistyka cyfrowa

Twórczość literacka

edytuj

Wiersze

edytuj

Debiutował jako student wierszem w austriackim czasopiśmie "Literatur und Kritik" (1972, przekład O. J.Tauschinsky), po polsku zaś cyklem wierszy w "Twórczości" (nr 3/1976). Wydał dwa tomiki wierszy: "Coś o niczym" (2004) i "Ikarkołomnie" (2009)[4]. Od 2009 uprawia nowy gatunek wiersza powstającego z inspiracji własnymi fotografiami przyrody, publikując je na swoim blogu[5].

Przekłady

edytuj

Jest autorem 11 (samodzielnych) tłumaczeń książek:

  1. Paul Snoek, Biały rewolwer, PIW, Mała seria poetycka; Warszawa 1978, wybór, wstęp, przekład z niderlandzkiego.
  2. Nescio, Pierwsze wzruszenie, zbiór opowiadań przeł. z niderlandzkiego pod pseud. Andrzej Braga; PIW, Warszawa 1980.
  3. Breyten Breytenbach, Cały czas, seria humanum est, wybór, przekład z afrikaans, posłowie pod pseud. Andrzej Braga, Wyd. Literackie, Kraków 1980.
  4. Felix Timmermans, Pallieter, przekład z niderlandzkiego, wstęp pod pseud. Andrzej Braga; Czytelnik, Warszawa 1980; W raju codzienności (Słowo wstępne).
  5. Janwillem van de Wetering, Siła wyższa (oryg. Het lijk in de Haarlemmer Houttuinen), przeł. z niderlandzkiego pod pseud. Andrzej Braga, Czytelnik: Warszawa 1982
  6. Lucebert, Szkoła amsterdamska, Wyd. Literackie, seria humanum est, Kraków 1986, wybór, posłowie, część przekładów z niderlandzkiego.
  7. Paul van Ostaijen, Poezje wybrane, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Biblioteka Poetów XX wieku., Warszawa 1987; wybór, wstęp, przekłady z niderlandzkiego.
  8. Jan Wolkers, Rachatłukum [oryg. Turks fruit), Wyd. Iskry, Warszawa 1990, przekład z niderlandzkiego i posłowie, Ojciec, śmierć i ja.
  9. Rutger Kopland, Wybór poezji, Leopoldinum, Wrocław, 1992. 162 str., wybór, przekład z niderlandzkiego, posłowie.
  10. Willem Frederik Hermans, Ciemnia Damoklesa (oryg. De donkere kamer van Damokles), Alfa, Warszawa 1994, przekład z niderlandzkiego i posłowie.
  11. Baśnie niderlandzkie: flamandzkie, holenderskie i fryzyjskie, Warszawa 2007, II wyd. Warszawa 2013.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj