Andrzej Bałandynowicz
Andrzej Bałandynowicz (ur. 31 maja 1952 w Bydgoszczy) – polski prawnik prawa, kryminolog i penitencjarysta, prof. dr hab. Twórca teorii wielopasmowej resocjalizacji[1]: teorii probacji, teorii zhumanizowanego odwetu oraz inkluzyjnej readaptacji skazanych do życia na wolności[2]. Badacz zjawisk społecznych z zakresu filozofii prawa, penologii[3], socjologii, psychologii, pedagogiki resocjalizacyjnej i filozofii zdrowia. Jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Instytucie Nauk Prawnych Akademii Wymiaru Sprawiedliwości[4]. Twórca na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach jedynej w świecie Katedry Pedagogiki Pokoju i Probacji[5] oraz pomysłodawca Wszechświatowego Uniwersytetu Pokoju[6][7][8].
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: nauki prawne | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
| Doktorat |
1979 – nauki prawne |
| Habilitacja |
1991 – nauki prawne w zakresie kryminologii i prawa penitencjarnego |
| Profesura |
1998 |
| Nauczyciel akademicki | |
Życiorys
edytujW latach 1970–1975 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego uzyskując tytuł magistra prawa. W 1979 uzyskał stopień doktora nauk prawnych (promotorem pracy był Stanisław Walczak), a w 1991 stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie kryminologii i prawa penitencjarnego[9] na tym samym uniwersytecie. W 1994 został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Warszawskiego, a w 18 czerwca 1998 uzyskał tytuł profesora nauk prawnych (profesora zwyczajnego) z rąk prezydenta Polski Aleksandra Kwaśniewskiego. W 2000 został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego[8].
Działalność zawodowa
edytujProwadzi badania naukowe, wykłady i zajęcia praktyczne od 1975. Jest autorem wielu recenzji opracowań wydawniczych i publikacji autorskich, sporządził także kilkadziesiąt recenzji w przewodach o nadanie stopni i tytułów naukowych[8]. Swoją karierę naukową związał z następującymi uczelniami:
- Wydział Prawa i Administracji i Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego (1981-1984, kierownik Zakładu Nauk Penitencjarnych[10] w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji; 1989–2006, z-ca dyrektora instytutu, później jego dyrektor)[8],
- Zespół Pedagogiki Społecznej w ramach Instytutu Kształcenia Nauczycieli im. Władysława Spasowskiego w Warszawie[11], gdzie był metodykiem ds. resocjalizacji oraz egzaminatorem z zakresu pedagogiki społecznej dla nauczycieli ubiegających się o stopnie specjalizacyjne[8],
- Wyższa Szkoła Gospodarowania Nieruchomościami w Warszawie, gdzie pełnił funkcję rektora w latach 2001–2012[12][8],
- Wyższa Szkoła Pedagogiki Resocjalizacyjnej w Warszawie[8],
- Pedagogium – Wyższa Szkoła Nauk Społecznych w Warszawie, kierownik Zakładu Kryminologii i Nauk Penalnych w latach 2010–2012[8],
- Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach[13], kierownik Katedry Pedagogiki Pokoju i Probacji w latach 2012–2016[8],
- Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, kierownik Zakładu Kryminologii Stosowanej w latach 2016–2017[8],
- Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Janusza Korczaka w Warszawie[14], gdzie po raz pierwszy przewodził Katedrze Pedagogiki Pokoju i Probacji w latach 2007–2018[8],
- Akademia Polonijna w Częstochowie, prorektor ds. rozwoju w 2018[8],
- Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie w latach 2019–2021, kierownik Katedry Pedagogiki w Instytucie Nauk Socjologicznych i Pedagogiki[8],
- Państwowa Uczelnia Zawodowa im. prof. Stanisława Tarnowskiego w Tarnobrzegu od 2021, kierownik Katedry Pedagogiki Pokoju i Probacji[8],
- Akademia Wymiaru Sprawiedliwości, kierownik Katedry Pedagogiki Pokoju i Probacji[8].
Od 1993 jest członkiem Izby Adwokackiej w Warszawie. Jest międzynarodowym ekspertem ds. więziennictwa i systemów penitencjarnych, honorowym prezesem Polskiego Towarzystwa Higieny Psychicznej[15], członkiem Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego, Polskiego Towarzystwa Penitencjarnego[16] i członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Etycznego. W latach 1996–1998 był przewodniczącym Resortowej Komisji Ministerstwa Sprawiedliwości ds. systemu sądowej kurateli dla osób dorosłych[8].
Działalność społeczna
edytujW latach 1981–1992, w tym w czasie stanu wojennego, udzielał bezinteresownie pomocy prawnej i psychologicznej ludziom pozbawionym zatrudnienia z powodów politycznych lub społecznych w ramach Prymasowskiego Komitetu Pomocy Bliźniemu[17][18][19].
Za irenologiczną działalność edukacyjną oraz propagowanie idei światowego pokoju jako fundamentalnej transkulturowej wartości z inicjatywy Prezydium Światowej Akademii Medycyny im. Alberta Schweitzera wpisany został w 2001 do Złotej Księgi Członków Akademii.
Był także autorem apelu do społeczności świata o wstrzymanie produkcji broni nuklearnej i rozpoczęcie powszechnej edukacji o zdrowiu, higienie psychicznej i pedagogice pokoju[20], który skierował w 2017 do papieża Franciszka, a później także do XIV Dalajlamy[21]:
Zintegrowany wewnętrznie oraz jednocząc się z otoczeniem, nadałem bieg sprawie związanej ze światową edukacją do pokoju – najwyższej wartości. Twierdzę, że treści irenologiczne winny dotrzeć do wszystkich mieszkańców naszej planety, by mogli doświadczać pełni istnienia. W tym celu wystosowałem do papieża Franciszka apel w sprawie powołania Wszechświatowego Uniwersytetu Pokoju pod Jego Świątobliwości honorowym patronatem. Przedłożyłem też stosowne rozwiązania związane z instytucjonalizacją tej inicjatywy. W osobie Ojca Świętego Bóg nie wysłuchał mojej mowy dotyczącej upominania się o powrót do życia w pokoju. Doznana porażka ze strony Kościoła Rzymskokatolickiego przekonała mnie, że tym bardziej należy przekraczać granice niemocy. Ponowiłem apel o pokój na świecie, tym razem adresując go do Jego Świątobliwości Dalajlamy, obecnego 14 zwierzchnika Kościoła Żółtego[6].
Publikacje
edytujMonografie naukowe:
- Ludzie bez szans. Studium adaptacji społecznej recydywistów, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1991, ISBN 978-83-905551-0-2.
- Nieudane powroty, Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1993[potrzebny przypis].
- Probacja: wychowanie do wolności, Primum, Warszawa 1996[potrzebny przypis].
- Zapobieganie przestępczości: studium prawno-porównawcze z zakresu polityki kryminalnej, Primum, Warszawa 1998[potrzebny przypis].
- Probacja: system sprawiedliwego karania, Kodeks, 2002, ISBN 978-83-890513-5-6.
- Rodzinne domy terapeutyczne resocjalizacją w środowisku otwartym: Teaching Family Program, Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Higieny Psychicznej, Warszawa 2006[15].
- Probacja: Resocjalizacja z udziałem społeczeństwa. Konteksty antropologiczno-filozoficzne, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2006, ISBN 978-83-264-1491-6.
- Probacyjna sprawiedliwość karząca, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2015[22], ISBN 978-83-264-1491-6.
- Pogranicza człowieczeństwa, Fundacja Ubi Societas Ibi Ius, Warszawa 2018, ISBN 978-83-64556-28-9.
- Probacja. Resocjalizacja z udziałem społeczeństwa. Konteksty antropologiczno-filozoficzne, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2019, ISBN 83-60201-19-6.
- Człowiek cząstką Wszechświata. Rozważania antropologiczno-filozoficzne i filozoficznoprawne, Difin, Warszawa 2021, ISBN 978-83-808558-23.
- Pokój fundamentem człowieczeństwa, Difin, Warszawa 2022, ISBN 978-83-8270-072-5.
- Autowaloryzacja człowieka a sens i istota prawa, Akademia Pióra, Wrocław 2023, ISBN 978-83-958599-1-5.
- Przyrodzone prawa człowieka i naturalny porządek świata, Akademia Pióra, Wrocław 2024, ISBN 978-83-958599-5-3
Nagrody i wyróżnienia
edytuj- 2016 – złoty medal „Serce za Serce” od Fundacji Prometeusz z Krakowa — uhonorowanie za pomoc osobom niepełnosprawnym[8]
- 31 lipca 2017 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za „Wybitne osiągnięcia naukowe i pracę na rzecz systemu wymiaru sprawiedliwości”[8]
- 31 sierpnia 2018 – medal „Za Zasługi dla NSZZ Policjantów KSP za zasługi na rzecz bezpieczeństwa państwa”[8]
- 7 kwietnia 2020 – medal „W Obronie i Godności Policjantów z okazji XXX-lecia powstania NSZZ Policjantów”[8]
Przypisy
edytuj- ↑ Andrzej Bałandynowicz, Wielopasmowa teoria resocjalizacji z udziałem społeczeństwa, „Resocjalizacja Polska (Polish Journal of Social Rehabilitation)” (1), BazHum, 2010, s. 121-156 [dostęp 2024-09-24] (pol.).
- ↑ Andrzej Bałandynowicz, Pokój fundamentem człowieczeństwa, Wydanie pierwsze, Warszawa: Difin, 2022, s. 584, ISBN 978-83-8270-072-5 [dostęp 2024-09-23] (pol.).
- ↑ Podstawy penologii [online], penology.org [dostęp 2024-09-04].
- ↑ Pracownicy naukowi – AWS – Akademia Wymiaru Sprawiedliwości [online], 20 marca 2024 [dostęp 2024-09-04] (pol.).
- ↑ prof. zw. dr hab. Andrzej Bałandynowicz [online], wpp.ujk.edu.pl [dostęp 2024-09-04].
- ↑ a b Andrzej Bałandynowicz, Pokój fundamentem człowieczeństwa, Wydanie pierwsze, Warszawa: Difin, 2022, s. 13, ISBN 978-83-8270-072-5 [dostęp 2024-09-23] (pol.).
- ↑ Prof. dr hab. Andrzej Bałandynowicz, "Pokój wewnętrzny siedliskiem życia i ekologii społecznej". Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2024-03-01. 00:00:26-00:00:29 minuta. [dostęp 2024-09-04].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Prof. dr hab. Andrzej Bałandynowicz [online], Opisy wpływu Akademii Wymiaru Sprawiedliwości [dostęp 2024-09-24] (pol.).
- ↑ Paulina Wiktorska, Prawo penitencjarne na tle innych gałęzi prawa i wybranych problemów polityki karnej i penitencjarnej, „Archiwum Kryminologii” (XXXV), 2013, s. 377–390, ISSN 0066-6890 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Zakład Prawa i Polityki Penitencjarnej – Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji [online] [dostęp 2024-11-05] (pol.).
- ↑ Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX [online], OpenLEX [dostęp 2024-09-19] (pol.).
- ↑ WSGN studia dzienne, zaoczne, eksternistyczne – Warszawa, Białystok [online], web.archive.org, 18 października 2016 [dostęp 2024-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-18].
- ↑ Profil osoby – Andrzej Bałandynowicz – Uniwersytet w Siedlcach [online], bazawiedzy.uws.edu.pl [dostęp 2024-09-04].
- ↑ WSP im. Janusza Korczaka w Warszawie [online], Wspkorczak.eu [dostęp 2024-09-05] (pol.).
- ↑ a b Strona główna [online], pthp.org.pl [dostęp 2024-09-19].
- ↑ PENITENCJARYŚCI.PL – Polskie Towarzystwo Penitencjarne [online], 20 maja 2024 [dostęp 2024-09-19] (pol.).
- ↑ „Byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie” [online], histmag.org [dostęp 2024-09-24].
- ↑ Prymasowski Komitet Pomocy Bliźniemu. Mądrość to pomoc innym - prof Andrzej Bałandynowicz.. Moc Przetrwania - Slawek Sikora 2024-09-14. [dostęp 2024-09-24].
- ↑ Prymasowski Komitet Pomocy Bliźniemu. Profesor Andrzej Bałandynowicz o Braterstwie Ludzi. Warszawa. Andrzej Bałandynowicz - Pokój Wewnętrzny 2024-09-17. [dostęp 2024-09-24].
- ↑ Fundacja Nowe Teraz, Apel prof. Andrzeja Bałandynowicza do papieża Franciszka [online], Fundacja Nowe Teraz, 27 grudnia 2019 [dostęp 2024-09-04] (pol.).
- ↑ Andrzej Bałandynowicz, Pokój fundamentem człowieczeństwa, Wydanie pierwsze, Warszawa: Difin, 2022, s. 544-557, ISBN 978-83-8270-072-5 [dostęp 2024-09-23] (pol.).
- ↑ Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX [online], OpenLEX [dostęp 2024-09-19] (pol.).