Andronik (postać biblijna)
Andronik (gr. Ἀνδρόνικος) – postać biblijna, święty prawosławny[1].
jeden z Siedemdziesięciu dwóch | |
Andronik, Atanazjusz i Junia | |
Czczony przez | |
---|---|
Wspomnienie |
17 maja |
Paweł z Tarsu wspomina w Liście do Rzymian Andronika jako współtowarzysza więzienia (współbojownika, apostoła) i rodaka. Jedynym źródłem wiedzy o tej postaci jest wspomniany list apostoła (Rz 16,7 BT) i na tej podstawie egzegeci nie są w stanie określić sensu określenia „krewni”, roli, osobowości i dalszych losów Andronika.
Bollandyści określają go jako krewnego Junii (Juniasa), przytaczają też hagiografów, którzy pisali o mającym się odbyć w Efezie spotkaniu Andronika ze św. Janem, w wyniku namowy którego miał później zamieszkać w Smyrnie i być mężem Junii. „Synaksarium konstantynopolitańskie” przypisuje mu biskupstwo Panonii, zaś Pseudo-Doroteusz biskupstwo w Hiszpanii.
Zobacz też
edytuj- Andronik – imię
Przypisy
edytuj- ↑ Апостол от 70-ти Андроник. [dostęp 2010-07-05]. (ros.).
Bibliografia
edytuj- Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 1 (A–C), Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 159, ISBN 83-7097-271-3 .
Linki zewnętrzne
edytuj- Rz 16,7 w przekładach Biblii.