Andreas Sander
Andreas Sander (ur. 13 czerwca 1989 w Schwelm) – niemiecki narciarz alpejski, wicemistrz świata oraz mistrz świata juniorów.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SG Ennepetal | |||||||||||||||
Debiut w PŚ | ||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
18.12 2010, Val Gardena (28. miejsce – zjazd) | |||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Strona internetowa |
Kariera
edytujPierwszy raz na arenie międzynarodowej Andreas Sander pojawił się 29 listopada 2004 roku w Kaunertal, gdzie w zawodach uniwersyteckich w slalomie zajął 35. miejsce. W 2007 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Altenmarkt, gdzie jego najlepszym wynikiem było 21. miejsce w supergigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Formigal w tej samej konkurencji zdobył złoty medal, wyprzedzając dwóch Austriaków: Matthiasa Mayera i Björna Siebera. Na tej samej imprezie był też między innymi szósty w kombinacji i ósmy w zjeździe. Zajął także czwarte miejsce w kombinacji podczas mistrzostw świata juniorów Garmisch-Partenkirchen w 2009 roku. Walkę o podium przegrał tam z Włochem Giovannim Borsottim.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 13 marca 2008 roku w Bormio, gdzie nie ukończył rywalizacji w supergigancie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 18 grudnia 2010 roku w Val Gardena, zajmując 28. miejsce w zjeździe. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanął 5 marca 2023 roku w Aspen, kończąc supergiganta na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Szwajcara Marco Odermatta i Aleksander Aamodt Kilde z Norwegii.
Podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku wywalczył srebrny medal w supergigancie. Uplasował się tam za Austriakiem Vincentem Kriechmayrem a przed Szwajcarem Beatem Feuzem. Wystartował na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, zajmując dziesiąte miejsce w zjeździe i ósme w supergigancie. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Pekinie plasował się odpowiednio na siedemnastej i ósmej pozycji. Był też między innymi siódmy w supergigancie na mistrzostwach świata w St. Moritz w 2017 roku.
Kilkakrotnie zdobywał medale mistrzostw Niemiec, w tym złote w zjeździe w latach 2011 i 2012 oraz supergigancie w latach 2011, 2012 i 2014.
Osiągnięcia
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNS2 | 12 lutego | 2018 | Pjongczang | Superkombinacja | 2:06,52 | - | Marcel Hirscher |
10. | 15 lutego | 2018 | Pjongczang | Zjazd | 1:40,25 | +1,37 | Aksel Lund Svindal |
8. | 16 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | 1:24,44 | +0,77 | Matthias Mayer |
17. | 7 lutego | 2022 | Pekin | Zjazd | 1:42,69 | +1,43 | Beat Feuz |
8. | 8 lutego | 2022 | Pekin | Supergigant | 1:19,94 | +1,27 | Matthias Mayer |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
21. | 9 lutego | 2011 | Ga-Pa | Supergigant | 1:38,31 | +4,09 | Christof Innerhofer |
DNF | 12 lutego | 2011 | Ga-Pa | Zjazd | 1:58,41 | - | Erik Guay |
23. | 5 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Supergigant | 1:15,68 | +1,69 | Hannes Reichelt |
17. | 7 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Zjazd | 1:44,10 | +1,13 | Patrick Küng |
23. | 8 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Superkombinacja | 2:37,14 | +3,19 | Marcel Hirscher |
7. | 9 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:25,38 | +0,97 | Erik Guay |
8. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:38,91 | +0,56 | Beat Feuz |
23. | 13 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 2:26,33 | +2,92 | Luca Aerni |
7. | 6 lutego | 2019 | Åre | Supergigant | 1:24,20 | +0,97 | Dominik Paris |
8. | 9 lutego | 2019 | Åre | Zjazd | 1:19,98 | +0,56 | Kjetil Jansrud |
23. | 13 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 2:26,33 | +2,92 | Luca Aerni |
9. | 11 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Supergigant | 1:19,41 | +0,88 | Vincent Kriechmayr |
2. | 14 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Zjazd | 1:37,79 | +0,01 | Vincent Kriechmayr |
DNS2 | 7 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Kombinacja | 1:53,31 | - | Alexis Pinturault |
9. | 9 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Supergigant | 1:07,22 | +0,67 | James Crawford |
29. | 12 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Zjazd | 1:47,05 | +2,40 | Marco Odermatt |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DSQ | 6 marca | 2007 | Altenmarkt | Zjazd | 1:38,41 | - | Beat Feuz |
21. | 8 marca | 2007 | Altenmarkt | Supergigant | 1:07,77 | +2,14 | Beat Feuz |
49. | 9 marca | 2007 | Altenmarkt | Gigant | 2:14,01 | +7,39 | Marcel Hirscher |
DNF1 | 10 marca | 2007 | Altenmarkt | Slalom | 1:49,45 | - | Matic Skube |
8. | 26 lutego | 2008 | Formigal | Zjazd | 1:45,31 | +0,57 | Hagen Patscheider |
27. | 27 lutego | 2008 | Formigal | Slalom | 1:29,68 | +5,32 | Marcel Hirscher |
1. | 28 lutego | 2008 | Formigal | Supergigant | 1:21,02 | - | - |
29. | 29 lutego | 2008 | Formigal | Gigant | 1:57,00 | +3,30 | Marcel Hirscher |
6. | 29 lutego | 2008 | Formigal | Kombinacja | 28,63 pkt | +39,69 pkt | Matts Olsson |
7. | 4 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Zjazd | 1:39,06 | +1,23 | Andy Plank |
10. | 4 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Supergigant | 1:16,64 | +1,14 | Manuel Kramer |
15. | 5 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Gigant | 2:18,49 | +3,97 | Alexis Pinturault |
27. | 6 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:20,78 | +3,48 | Jesper Riis-Johannessen |
4. | 6 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Kombinacja | 58,23 pkt | +8,04 pkt | Sepp Gerber |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj- sezon 2010/2011: 161.
- sezon 2011/2012: 80.
- sezon 2012/2013: 120.
- sezon 2014/2015: 93.
- sezon 2015/2016: 31.
- sezon 2016/2017: 37.
- sezon 2017/2018: 31.
- sezon 2018/2019: 93.
- sezon 2019/2020: 37.
- sezon 2020/2021: 20.
- sezon 2021/2022: 46.
- sezon 2022/2023: 15.
Miejsca na podium w zawodach
edytujBibliografia
edytuj- Profil na stronie FIS. (ang.).