Anže Semenič

słoweński skoczek narciarski

Anže Semenič (ur. 1 sierpnia 1993 w Kranju[1]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu NSK Tržič Trifix. Drużynowy srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018 oraz złoty medalista Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013, zwycięzca Pucharu Kontynentalnego w sezonach 2012/2013 oraz 2014/2015.

Anže Semenič
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1993
Kranj

Klub

NSK Tržič FMG

Wzrost

190 cm[1]

Debiut w PŚ

9 stycznia 2013 w Wiśle (40. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

14 lutego 2015 w Vikersund (26. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

28 stycznia 2018 w Zakopanem (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

28 stycznia 2018 w Zakopanem

Rekord życiowy

249,5 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2022)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata w lotach
srebro Oberstdorf 2018 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 drużynowo
Inne nagrody
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2012/2013
złoto 1. miejsce
2014/2015

Przebieg kariery

edytuj

We wrześniu 2010 po raz pierwszy wystartował w zawodach Alpen Cupu. Zajął wówczas 46. miejsce w Kranju. Niespełna pół roku później, również w Kranju, zadebiutował w konkursie cyklu FIS Cup, gdzie zajął 24. miejsce. Latem 2012 po raz pierwszy wziął udział w zawodach Pucharu Kontynentalnego (ponownie w Kranju) i zajął 32. miejsce. Wystartował jeszcze w dwóch konkursach w Klingenthal, lecz dwukrotnie został zdyskwalifikowany i nie zdobył punktów do klasyfikacji generalnej[3].

Został powołany do składu na mistrzostwa świata juniorów w Erzurum w 2012, ale po treningach, w których okazał się najsłabiej skaczącym reprezentantem Słowenii[4][5], nie otrzymał szansy startu w zawodach[6].

27 i 28 grudnia 2012 w Engelbergu debiutował w zimowych zawodach Pucharu Kontynentalnego i zajmował miejsca w 4. i 5. dziesiątce. 5 stycznia 2013 po raz pierwszy zdobył punkty w zawodach tej rangi, zajmując czwartą lokatę[3]. Dzień później zajął miejsce na drugim stopniu podium, lecz po dyskwalifikacji Aleksandra Zniszczoła został ogłoszony zwycięzcą[7]. 9 stycznia 2013 w Wiśle po raz pierwszy wystartował w konkursie Pucharu Świata. W debiucie w zawodach tej rangi zajął 40. miejsce[8]. W zawodach drużynowych na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu zdobył złoty medal[9]. 9 i 10 lutego w Iron Mountain dwukrotnie zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Na podium stawał również w konkursach w Planicy i Brotterode, zajmując 3. miejsca[3]. Zwyciężył w klasyfikacji generalnej cyklu w sezonie 2012/2013[10].

14 lutego 2015 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 26. miejsce na Vikersundbakken[11].

10 września 2016 stanął na drugim stopniu podium zawodów Letniego Grand Prix w Czajkowskim, zaś dzień później zwyciężył[12].

28 stycznia 2018 w Zakopanem po raz pierwszy w karierze wygrał indywidualny konkurs Pucharu Świata[13].

W marcu 2022 roku ogłosił zakończenie kariery sportowej[14].

Indywidualnie

edytuj
2018   Pjongczang 30. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2018   Pjongczang 5. miejsce[a]

Starty A. Semeniča na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
30. 17 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 127,0 m DSQ 118,1 pkt 167,6 pkt Kamil Stoch
5. 19 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[a] 125,0 m 123,5 m 967,8 pkt (227,6 pkt) 130,7 pkt Norwegia

Indywidualnie

edytuj
2018   Oberstdorf 14. miejsce

Drużynowo

edytuj
2018   Oberstdorf srebrny medal[b]

Starty A. Semeniča na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
14. 19–20 stycznia 2018   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 214,5 m 178,0 m 186,0 m [c] 538,8 pkt 113,1 pkt Daniel-André Tande
2.  21 stycznia 2018   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 druż.[b] 207,5 m 220,5 m 1615,8 pkt (411,7 pkt) 46,4 pkt Austria

Indywidualnie

edytuj
2013   Liberec 14. miejsce

Drużynowo

edytuj
2013   Liberec złoty medal[d]

Starty A. Semeniča na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
14. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 93,5 m 93,5 m 236,5 pkt 47,0 pkt Jaka Hvala
1.  26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[d] 97,5 m 98,5 m 1086,5 pkt (260,0 pkt)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2014/2015 53.
2015/2016 64.
2016/2017 45.
2017/2018 22.
2018/2019 28.
2019/2020 37.
2020/2021 51.
2021/2022 61.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 28 stycznia 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 134,5 m 137,5 m 245,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 28 stycznia 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 134,5 m 137,5 m 245,6 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[15]
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - 40 37 - - - - - - - - - - 34 50 39 - 0
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - dq q 0
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 26 27 - - - - - 10 - 35
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- 47 q 47 29 43 q q q q 50 q - - - - - - - - - - 47 42 - - 29 27 - 8
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - q 46 36 44 q q - 38 q 20 26 44 44 39 28 q 19 21 - 41
Sezon 2017/2018
                                            punkty
48 17 9 21 18 26 31 42 34 - 25 8 1 15 15 q q 48 48 q 30 17 256
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
26 60 47 - - - - 36 27 37 21 10 15 43 12 24 19 12 18 22 28 29 q q q 19 20 9 203
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
q 30 q q 34 q 53 - - - q - - - - - - - 10 45 12 - - 33 36 q 20 60
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
q 24 37 34 21 - - - - - - - - - - - - - - - - - 30 19 - 30
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 29 43 49 q q - - 16 - 17
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[15]
Sezon
2014/2015
         
- - - - 1
Sezon
2015/2016
           
- - - - - 2
Sezon
2016/2017
           
- - - - - 5
Sezon
2017/2018
               
6 5 4 6 - - - 3
Sezon
2018/2019
             
- 4 - 3 - 1 3
Sezon
2019/2020
         
4 5 - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2014/2015 28.
2015/2016 40.
2016/2017 26.
2017/2018 18.
2018/2019 15.
2019/2020 20.
2020/2021 29.
2021/2022 31.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2015/2016 68.
2016/2017 47.
2017/2018 34.
2018/2019 28.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2017 35.
2018 52.
2019 35.
2020 37.
2022 53.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2018 13.
2019 24.
2020 13.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2018 17.
2019 15.
2021 44.
2022 36.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2013 62.
2015 8.
2016 11.
2017 11.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 11 września 2016   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 143,0 m 134,0 m 271,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 września 2016   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 137,5 m 136,0 m 259,6 pkt 2. 15,9 pkt Robert Kranjec
2. 11 września 2016   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 143,0 m 134,0 m 271,2 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj
Źródło[15]
2013
                      punkty
- - - - - - dq 27 16 25 - 25
2015
                      punkty
50 q q 41 4 10 4 8 6 6 51 238
2016
                    punkty
44 48 - - 18 20 2 1 38 49 204
2017
                  punkty
11 - 29 4 27 5 6 45 24 172
2018
                  punkty
45 - - - - - - - - 0
2019
                punkty
- - 50 47 - - - - 0
2021
                punkty
- - - 34 dq - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2012/2013 1.
2013/2014 12.
2014/2015 1.
2015/2016 26.
2016/2017 49.
2018/2019 72.
2019/2020 15.
2020/2021 26.
2021/2022 8.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 6 stycznia 2013   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 130,0 m 130,0 m 258,5 pkt
2. 9 lutego 2013   Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 133,0 m 136,0 m 281,7 pkt
3. 10 lutego 2013   Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 138,5 m 129,5 m 275,4 pkt
4. 8 marca 2014   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 126,0 m 128,5 m 276,4 pkt
5. 21 lutego 2015   Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 136,5 m 129,0 m 206,1 pkt
6. 14 marca 2015   Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 127,5 m 131,0 m 247,4 pkt
7. 15 marca 2015   Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 130,0 m 142,5 m 251,7 pkt
8. 11 grudnia 2016   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 115,5 m 118,0 m 273,2 pkt
9. 2 lutego 2020   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 140,5 m 131,0 m 263,2 pkt
10. 22 stycznia 2022   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 126,5 m 118,8 pkt
11. 23 stycznia 2022   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 125,5 m 128,5 m 245,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 stycznia 2013   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 130,0 m 130,0 m 258,5 pkt 1.
2. 3 lutego 2013   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 125,0 m 126,0 m 229,3 pkt 3. 9,6 pkt Stefan Kraft
3. 9 lutego 2013   Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 133,0 m 136,0 m 281,7 pkt 1.
4. 10 lutego 2013   Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 138,5 m 129,5 m 275,4 pkt 1.
5. 16 lutego 2013   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 115,0 m 113,5 m 260,8 pkt 3. 16,7 pkt Danny Queck
6. 8 marca 2014   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 126,0 m 128,5 m 276,4 pkt 1.
7. 14 grudnia 2014   Rena Renabakkene K-124 HS-139 132,5 m 138,0 m 270,3 pkt 2. 0,5 pkt Johann André Forfang
8. 18 stycznia 2015   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 130,5 m 133,4 pkt 2. 7,6 pkt Manuel Poppinger
9. 21 lutego 2015   Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 136,5 m 129,0 m 206,1 pkt 1.
10. 21 lutego 2015   Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 123,5 m 139,5 m 204,2 pkt 2. 8,5 pkt Andreas Wank
11. 14 marca 2015   Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 127,5 m 131,0 m 247,4 pkt 1.
12. 15 marca 2015   Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 130,0 m 142,5 m 251,7 pkt 1.
13. 6 lutego 2016   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 129,0 m 136,0 m 271,0 pkt 2. 5,7 pkt Philipp Aschenwald
14. 11 grudnia 2016   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 115,5 m 118,0 m 273,2 pkt 1.
15. 1 lutego 2020   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 135,0 m 118,0 m 250,8 pkt 2. 1,2 pkt Stefan Huber
16. 2 lutego 2020   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 140,5 m 131,0 m 263,2 pkt 1.
17. 22 stycznia 2022   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 126,5 m 118,8 pkt 1.
18. 23 stycznia 2022   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 125,5 m 128,5 m 245,9 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[15]
Sezon 2012/2013
                                                        punkty
- - 50 38 4 1 - - - - - - - 3 5 30 1 1 3 4 27 33 66 9 8 7 - - 667
Sezon 2013/2014
                                                punkty
dq 24 11 5 16 4 26 18 19 17 7 7 6 34 21 29 23 27 31 17 30 1 dq - 436
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
14 5 2 dq 14 55 11 14 6 2 9 14 20 11 38 - - 1 2 6 18 14 15 9 1 1 901
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - 44 20 34 32 34 2 10 7 18 dq 11 - 35 22 5 14 262
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
4 15 1 23 7 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 214
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - 25 5 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 51
Sezon 2019/2020
                                          punkty
- - - - 35 10 7 12 7 5 2 1 - - - - - - - - - 345
Sezon 2020/2021
                                      punkty
30 34 27 - - - - 5 28 9 29 9 12 23 16 9 20 - - 198
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - 17 14 6 26 6 18 6 23 1 1 30 9 31 7 10 15 11 - - - - 7 23 14 572
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2013 83.
2014 21.
2015 72.
2018 12.
2019 91.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[15]
2012
                            punkty
- - - 32 - - - - - - - - dq dq 0
2013
                    punkty
38 28 39 25 - - - - - - 9
2014
                            punkty
17 34 34 28 4 13 9 dq - - - - 32 7 152
2015
                            punkty
- 12 - - - - - - - - - - - - 22
2016
                            punkty
48 - - - - - - - - - - - - - 0
2018
                          punkty
5 20 - - - - - - - 13 4 6 14 184
2019
                                punkty
25 17 - - - - - - - - - - - - - - 20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2010/2011 225.
2011/2012 133.
2013/2014 14.
2014/2015 31.
2020/2021 101.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 10 sierpnia 2013   Kranj Bauhenk K-99 HS-109 106,5 m 112,5 m 262,2 pkt
2. 11 sierpnia 2013   Kranj Bauhenk K-99 HS-109 104,5 m 113,5 m 252,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 sierpnia 2013   Kranj Bauhenk K-99 HS-109 106,5 m 112,5 m 262,2 pkt 1.
2. 11 sierpnia 2013   Kranj Bauhenk K-99 HS-109 104,5 m 113,5 m 252,4 pkt 1.
3. 13 września 2014   Planica Bloudkova velikanka K-95 HS-104 100,0 m 100,5 m 250,5 pkt 2. 7,0 pkt Sebastian Colloredo
4. 14 września 2014   Planica Bloudkova velikanka K-95 HS-104 100,0 m 100,0 m 250,0 pkt 2. 7,5 pkt Nicholas Alexander

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj
Źródło[15]
Sezon 2010/2011
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 24 - - - 39 30 - - 8
Sezon 2011/2012
                                              punkty
- - - - - - - - - - 23 34 - - 16 15 - - - - - - - 39
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - - - 1 1 - - - - - - - - - - - - - - - - 200
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - 2 2 - - - - - - - - - - - - - - - - 160
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - - - 24 20 - - - - - - - - 18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Jernej Damjan, Anže Semenič, Tilen Bartol i Peter Prevc
  2. a b Skład zespołu: Jernej Damjan, Anže Semenič, Domen Prevc i Peter Prevc
  3. Seria konkursowa została odwołana.
  4. a b Skład zespołu: Anže Semenič, Ernest Prišlič, Cene Prevc i Jaka Hvala

Przypisy

edytuj
  1. a b Anze SEMENIC - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2023-11-26].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-11-26].
  3. a b c SEMENIC Anze - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-26]. (ang.).
  4. Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie – MŚJ: Polacy znakomici na treningach w Erzurum. skokinarciarskie.pl, 2012-02-21. [dostęp 2013-01-06].
  5. Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie – MŚJ Erzurum: Świetne skoki Polaków na treningach. skokinarciarskie.pl, 2012-02-22. [dostęp 2013-01-06].
  6. Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie – MŚJ: Dezman mistrzem świata, Zniszczoł i Hvala ze srebrem!. skokinarciarskie.pl, 2012-02-23. [dostęp 2013-01-06].
  7. Tadeusz Mieczyński: PK w Zakopanem: Anze Semenic triumfuje w niedzielnym konkursie, Zniszczoł zdyskwalifikowany!. skijumping.pl, 2013-01-06. [dostęp 2013-01-06].
  8. FIS Ski Jumping World Cup presented by Viessmann – 14th World Cup Competition – Wisla (POL) – Large Hill Individual – Official Results. fis-ski.com, 2013-01-09. [dostęp 2013-01-10]. (ang.).
  9. Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem!. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-27].
  10. FIS-Ski – standings. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-25]. (ang.).
  11. SEMENIC Anze - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2015-02-14]. (ang.).
  12. SEMENIC Anze - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-29]. (ang.).
  13. SEMENIC Anze - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2018-01-28]. (ang.).
  14. Dominik Formela: Anze Semenic kończy karierę. skijumping.pl, 2022-03-24. [dostęp 2022-03-24].
  15. a b c d e f g h i j k l m n o p Adam Kwieciński: SEMENIC Anze 1993.08.01 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-11-26].

Bibliografia

edytuj