Amerykańskie okręty podwodne typu F
Okręty podwodne typu F – amerykańskie jednokadłubowe okręty podwodne z napędem diesel-elektrycznym zbudowane dla amerykańskiej marynarki wojennej w latach 1909-1922. Budowę czterech jednostek tego typu rozpoczęto w tygodniowych odstępach w sierpniu 1909 roku w stoczniach Union Iron Works w San Francisco oraz Seattle Construction and Drydock Company w Seattle. Wszystkie okręty zostały w latach 1912-1913 przyjęte do służby w 1. Grupie Okrętów Podwodnych Flotylli Torpedowej Pacyfiku Floty Pacyfiku w San Pedro w Kalifornii. Nazwane początkowo „Carp” nr 20, „Barracuda” nr 21, „Pickel” nr 22 i „Skate” nr 23, w 1911 roku zostały przemianowane na – odpowiednio – F-1, F-2, F-3 i F-4, w roku 1920 cały typ został przeklasyfikowany i otrzymał numery burtowe (hull number) od SS-20 do 23.
Kraj budowy | |
---|---|
Projekt | |
Stocznia | |
Zbudowane |
cztery |
Użytkownicy | |
Typ poprzedzający | |
Typ następny | |
Służba w latach |
1912-1922 |
Stracone |
dwie |
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe |
|
Załoga |
22 oficerów i marynarzy |
Wyporność: | |
• na powierzchni |
350 ton |
• w zanurzeniu |
435 ton |
Długość |
143 stopy (43,58 m) |
Szerokość |
15 stóp (4,57 m) |
Napęd: | |
diesel-elektryczny, 1 śruba | |
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
W 1914 roku okręty tego typu były pierwszymi jednostkami podwodnymi, które wpłynęły do nowo utworzonej bazy okrętów podwodnych w Naval Station Honolulu na Hawajach. Podczas podwodnych manewrów niedaleko portu w Honolulu 25 marca 1915 roku SS-23 (F-4) zatonął wraz ze wszystkimi członkami załogi. W grudniu 1917 SS-20 (F-1) zderzył się z SS-22 (F-3) i zatonął wraz z 19 załogantami. Mimo pękniętego dziobu F-3 zdołał ocaleć. F-2 i F-3 aż do roku 1922 służyły do celów szkoleniowych, po czym zostały zezłomowane.
Bibliografia
edytuj- SS-20 F-1 Carp. Global Security. [dostęp 2010-03-29]. (ang.).
- Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute Press, 1995, s. 286 i 306. ISBN 978-1-55750-263-6.