Wikipedia

Ambasada Rumunii w Polsce

Ambasada Rumunii w Polsce (rum. Ambasada României în Polonă) – rumuńska placówka dyplomatyczna znajdująca się w Warszawie przy ul. Fryderyka Chopina 10.

Ambasada Rumunii w Polsce
Ambasada României în Polonă
Logo
Ilustracja
Ambasada Rumunii przy ul. F. Chopina 10
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1919, 1945

Ambasador

Theodor Cosmin Onisii[1]

Zatrudnienie

13+[2]

Adres
ul. F. Chopina 10
00-559 Warszawa
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ambasada Rumunii w Polsce”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Rumunii w Polsce”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Rumunii w Polsce”
Ziemia52°13′22,48″N 21°01′18,72″E/52,222911 21,021867
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Dawna siedziba poselstwa Rumunii w pałacyku Branickich przy ul. Frascati (1919−1930)
Dawna siedziba poselstwa Rumunii w kamienicy przy ul. Mokotowskiej (1932)
Dawna siedziba poselstwa/ambasady Rumunii w kamienicy Ericssona w Al. Ujazdowskich (1934−1938)

Podział organizacyjny

edytuj
  • Sekcja Polityczna (rum. Secția politică)
  • Sekcja Konsularna (rum. Secția consulară)
  • Biuro Promocji Handlowo-Gospodarczej (rum. Biroul de Promovare Comercial-Economică)
  • Biuro Attaché Obrony (rum. Biroul Atașatului Apărării)
  • Wydział Finansowy (rum. Departamentul Financiar)
  • Wydział Administracyjno-Protokólarny (rum. Departamentul Administrativ și Protocol)[3]
  • Rumuński Instytut Kultury (rum. Institutul Cultural Român), ul. Chopina 10
  • Ośrodek Informacji Turystycznej Rumunii (rum. Centrul de Informare și Promovare a Turismului Românesc), ul. Krakowskie Przedmieście 47/51[4].

Siedziba

edytuj

W okresie międzywojennym

edytuj

Stosunki dyplomatyczne między dwoma krajami Polską i Rumunią nawiązano w 1919. Poselstwo tego kraju funkcjonowało w Hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście (1919), w pałacyku Branickich przy ul. Frascati – Wiejskiej 10 (1919-1930), w kamienicy przy ul. Mokotowskiej 51/53 m. 50 (1932), w kamienicy firmy „Ericsson” w Al. Ujazdowskich 47 (1933[5]−1938), następnie w kamienicy Władysława Ławrynowicza w Al. Ujazdowskich 22 (1939), kamienica obecnie nie istnieje. W okresie wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania. W 1937 podniesiono szczebel stosunków – do rangi ambasad[6]. Rezydencja ambasadora mieściła się w kamienicy Kościelskich przy ul. Świętojańskiej 2[7]. Zerwanie stosunków nastąpiło w 1940.

Rumunia utrzymywała też konsulat we Lwowie (1928-1940[8]): przy pl. Mariackim 8, ob. Мiцкевича пл./Mickiewicza pł. (1928−1938), konsulat generalny

Po II wojnie światowej

edytuj

Stosunki wznowiono w 1945 na szczeblu ambasad, a Rumunia otworzyła ją w Warszawie w 1946. Następnie ambasada wraz z przedstawicielstwem Rumuńskiej Agencji Gospodarczej mieściła się w hotelu Polonia w Al. Jerozolimskich 45 (1948-1950). W 1950 władze rumuńskie wybudowały przy ul. F. Chopina 10 zespół obiektów biurowo-mieszkalnych ambasady (proj. Marcu Duiliu).

Utrzymywano również Biuro Handlowe Ambasady w Katowicach przy ul. Piastowskiej 2 (1990).

Do 1989 przy ambasadzie funkcjonowała Grupa Operacyjna Securitate.

Główny budynek ambasady został wpisany do gminnej ewidencji zabytków w 2012, a budynek mieszkalny w 2017[9].

W 2006 został powołany Rumuński Instytut Kultury (rum. Institutul Cultural Român) w Warszawie. Mieścił się w kamienicy Ormiańskiej przy ul. Krakowskie Przedmieście 47-51, obecnie w budynku ambasady przy ul. Chopina 10 (2014-2021[10]). Funkcjonuje Ośrodek Informacji Turystycznej Rumunii (rum. Centrul de Informare și Promovare a Turismului Românesc), początkowo przy ul. Krakowskie Przedmieście 47/51 (2009-2013), ul. Marszałkowska 84/92 (2013-2017), obecnie przy ul. Krakowskie Przedmieście 47/51 (2023)[4].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Prezydent RP przyjął listy uwierzytelniające \ Aktualności \ Listy uwierzytelniające \ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej [online], prezydent.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  2. ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce - Ministerstwo Spraw Zagranicznych - Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2019-12-11] (pol.).
  3. ↑ https://varsovia.mae.ro/node/150
  4. ↑ a b https://romaniatourism.com/worldwide.html
  5. ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1933
  6. ↑ W 1938 według Edward Józef Pałyga: Warszawski korpus dyplomatyczny w okresie międzywojennym, [w:] Warszawa II Rzeczypospolitej 1918-1939, PWN Warszawa 1973.
  7. ↑ Marek Wrede. Mansjonaria, kamienica Kościelskich. Zarys historii. „Rocznik Warszawski”. XXIV, s. 17, 1995. 
  8. ↑ Bogusław Gogol, Jacek Tebinka: Wizyta brytyjskich dyplomatów we Lwowie na początku 1940 r., Dzieje Najnowsze, Rocznik XXXIII — 2001, 4
  9. ↑ Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków [online], Urząd M. St. Warszawy.
  10. ↑ Institutul Cultural Român [online], icr.ro [dostęp 2024-04-22].

Bibliografia

edytuj
  • Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918-1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
  • Edward Józef Pałyga: Warszawski korpus dyplomatyczny w okresie międzywojennym, [w:] Warszawa II Rzeczypospolitej 1918-1939, PWN, Warszawa 1973
  • Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5
  • Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:] [1]

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Ambasada_Rumunii_w_Polsce&oldid=74807051”