Alte Kameraden – tytuł popularnego niemieckiego marszu (Heeresmarsch II, 150).
Marsz Alte Kameraden został skomponowany około roku 1889 przez muzyka wojskowego Carla Teikego w Ulm. Przełożony kapelmistrz Teikego po przejrzeniu partytur chciał je spalić, twierdząc, że „Marszów mamy już dość.”. Jednak nuty marsza nie zostały spalone, a kompozycja stała się jednym z najpopularniejszych i najczęściej wykonywanych niemieckich marszów wojskowych.
Również za granicą utwór cieszy się dużą popularnością; nawet zaraz po zakończeniu II wojny światowej, gdy granie niemieckich marszów było za granicą niemile widziane, był nadal często wykonywany.
Od 2007 roku w Gorzowie Wielkopolskim odbywa się Festiwal orkiestr „Alte Kameraden”[1].
Sam tekst marszu posiada kilka wersji. Marsz bywa grany także w odmianie weselnej.
| wersja oryginalna |
polskie tłumaczenie
|
- Alte Kameraden auf dem Kriegespfad
- In alter Freundschaft felsenfest und treu.
- Ob in Kampfe oder Pulverdampf,
- Stets zusammen halten sie auf’s neu.
- Zur Attacke geht es Schlag auf Schlag,
- Ruhm und Ehr muß bringen uns der Sieg,
- Los, Kameraden, frisch wird geladen,
- Das ist unsere Marschmusik.
- Nach dem Kampfe geht das ganze Regiment
- Ins Quartier ins nächste Dorfhauselement
- Und beim Wirte das geflirte
- Mit den Mädels und des Wirtes Töchterlein.
- Lachen scherzen, lachen scherzen, heute ist ja heut'
- Morgen ist das ganze Regiment wer weiß wie weit.
- Das, Kameraden, ist des Kriegers bitt’res Los,
- Darum nehmt das Glas zur Hand und wir sagen „Prost”.
- Alter Wein gibt Mut und Kraft,
- In dem steckt der wahre Lebenssaft.
- Und das alte Herz bleibt jung
- Und gewaltig die Erinnerung.
- Ob in Freude, ob in Not,
- Bleiben wir getreu bis in den Tod.
- Trinket aus und schenket ein
- Und laßt uns alte Kameraden sein.
|
- Starzy towarzysze na wojennej ścieżce
- W starej przyjaźni niezłomni i wierni.
- Czy to w walce czy też w oparach prochu,
- Zawsze razem trzymają się na nowo.
- Do ataku idzie się śmiało jeden za drugim,
- Chwałę i zaszczyt musi przynieść nam zwycięstwo,
- Jazda towarzysze, rześko rozbrzmiewa,
- Ta nasza muzyka marszowa.
- Po walce cały pułk idzie
- Na kwatery do najbliższych domów we wsi
- By u gospodarzy rozkochać w sobie
- Dziewczyny dotknięte niemiecką ręką wybawcy.
- Śmiech i żarty, śmiech i żarty dzień w dzień
- Jutro będzie cały pułk kto wie jak daleko
- Taki gorzki jest towarzysze wojenny los,
- Dlatego bierzcie kielichy w dłoń i mówmy „Prost”.
- Stare wino daje odwagę i moc
- W nim zawiera się prawdziwa treść życia
- I stare serce staje się młode
- I wspaniałe wracają wspomnienia
- Czy w radości czy w kłopotach
- Zostajemy wierni aż do śmierci
- Wypijcie i nalejcie
- I bądźmy starymi towarzyszami.
|
- Karl Anton Döll: Alte Kameraden, 1961
