Alpy Lechtalskie
Alpy Lechtalskie[1] (niem. Lechtaler Alpen) – pasmo górskie, część Północnych Alp Wapiennych. Leży w Austrii, w krajach związkowych Vorarlberg i Tyrol, między dolinami górnego Lechu i Innu. Najwyższym szczytem jest Parseierspitze, który osiąga 3036 m.
Freispitze (po lewej) i schronisko Memminger Hütte | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Najwyższy szczyt |
Parseierspitze |
Jednostka dominująca | |
Położenie na mapie Alp | |
47°10′28″N 10°28′42″E/47,174444 10,478333 |
Pasmo to ciągnie się z zachodu na wschód na przestrzeni około 70 km. Zbudowane jest ze skał osadowych, głównie wapieni. Cechują się rzeźbą krasową, w wyższych partiach występują liczne formy polodowcowe. W Alpach Lechtalskich ma swoje źródła wiele krótkich dopływów Lechu i Innu. Obszar jest w większości zalesiony. Dobrze rozwinięte są turystyka i narciarstwo. Główne ośrodki: St. Anton am Arlberg, Zürs, Imst i Landeck.
Alpy Lechtalskie graniczą[2] z: Alpami Algawskimi na północy, Ammergauer Alpen na północnym wschodzie, Wettersteingebirge na wschodzie, Alpami Ötztalskimi na południowym wschodzie, Samnaungruppe na południu, Verwallgruppe na południowym zachodzie oraz z Lechquellengebirge na zachodzie.
Najwyższe szczyty:
- Parseierspitze (3036 m),
- Dawinkopf (2970 m),
- Südlicher Schwarzer Kopf (2949 m),
- Gatschkopf (2947 m),
- Bocksgartenspitze (2939 m),
- Holzgauer Wetterspitze (2898 m),
- Oberer Bocksgartenkopf (2888 m),
- Vorderseespitze (2888 m),
- Freispitze (2887 m),
- Eisenspitze (2859 m),
- Feuerspitze (2851 m),
- Große Schlenkerspitze (2831 m),
- Valluga (2808 m),
- Muttekopf (2777 m),
- Stanskogel (2757 m),
- Leiterspitze (2752 m),
- Roggspitze (2747 m),
- Dremelspitze (2741 m).
Schroniska:
|
|
Przypisy
edytuj- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II, s. 24, Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2010. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-01)].
- ↑ Podział Alp Wschodnich według Alpenverein: Alpenvereinseinteilung der Ostalpen (1984). [dostęp 2014-08-21].