Alicia de Larrocha
Alicia de Larrocha (właśc. Alicia de Larrocha y de la Calle, ur. 23 maja 1923 w Barcelonie, zm. 25 września 2009 tamże) – katalońska pianistka. Uczennica Franka Marshalla. Zaczęła zdobywać rozgłos w wieku pięciu lat, pierwszą płytę nagrała w wieku dziewięciu lat, a dwa lata później była solistką podczas wykonana koncertu Mozarta z Orquesta Sinfónica de Madrid. Zadebiutowała w Stanach Zjednoczonych w 1955 roku, grając wraz z Los Angeles Philharmonic. Dokonała wielu nagrań, szczególnie cenione są jej wykonania muzyki kompozytorów hiszpańskich. W 1995 roku została wyróżniona Nagrodą Międzynarodowej Rady Muzycznej UNESCO[1][2]. Zdobyła cztery Nagrody Grammy: dwukrotnie za nagrania Iberii Albeniza (1974 i 1988), za Goyescas Granadosa (1991) oraz za płytę z utworami Ravela i Fauré (1975)[3].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Strona internetowa |
Przypisy
edytuj- ↑ Alicia de Larrocha Spanish musician [online], Encyclopedia Britannica [dostęp 2019-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-08] (ang.).
- ↑ Harold C. Schonberg , Great Pianists, Simon and Schuster, 1987, s. 457, ISBN 978-0-671-63837-5 [dostęp 2019-09-01] (ang.).
- ↑ Alicia de Larrocha - Steinway & Sons [online], www.steinway.com [dostęp 2019-09-01] (ang.).
- ISNI: 0000000110745477
- VIAF: 85082568
- LCCN: n82078475
- GND: 134440013
- BnF: 138963572
- SUDOC: 159312604, 159312604
- NLA: 36550278
- NKC: pna2005262068
- BNE: XX849973
- NTA: 070470030
- BIBSYS: 1022929
- CiNii: DA07940740
- PLWABN: 9810646919705606
- NUKAT: n2007278967
- J9U: 987007435259705171
- CANTIC: a1081890x
- LNB: 000195679
- NSK: 000050653
- CONOR: 23929699
- LIH: LNB:I71;=mG