Alfons Faściszewski
Alfons Faściszewski ps. Konar, Brodacz, Majster (ur. 12 grudnia 1901 w Stryju, zm. 29 stycznia 1944 w Ernestynowie) – uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, żołnierz ruchu oporu od 1940, major Armii Krajowej[1].
Alfons Faściszewski | |
major | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
nauczyciel |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujW 1918 przerwał naukę w szkole średniej i wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego. Służył w łączności 3 pułku ułanów, z którym brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu walk pracował jako nauczyciel w szkołach powszechnych. W 1938 ukończył zaocznie studia pedagogiczne i został kierownikiem szkoły w Końskowoli.
Od 1940 organizator konspiracji w powiecie puławskim, m.in. redagował pismo konspiracyjne „Wisła”. Został dowódcą Związku Odwetu AK w okręgu lubelskim[2]. Od kwietnia 1942 był poszukiwany przez Gestapo, ukrywał się w Żyrzynie i okolicach.
Zginął 29 stycznia 1944 w Ernestowie wraz ze swym adiutantem, oficerem Kedywu Tadeuszem Ruszczykowskim zamordowany przez grupę własowców. Pochowany początkowo w Ernestynowie, a następnie przeniesiony na cmentarz w Żyrzynie.
W lutym 1944 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i awansowany na stopień podpułkownika Wojska Polskiego. W 2017 został odznaczony także Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Radosław Butryński: Polska Podziemna. Samodzielny Okręg Lublin AK. dws-xip.pl, 2007. [dostęp 2020-03-29]. (pol.).
- ↑ Ireneusz Caban, Zygmunt Mańkowski: Struktura terytorialna, organizacyjna, obsada personalna oraz kryptonimy lubelskiego okręgu Armii Krajowej. Rocznik Lubelski nr 8, 1965. s. 229. [dostęp 2020-03-29]. (pol.).
- ↑ Nadanie orderów. prawo.pl, 2017. [dostęp 2020-03-29]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Ireneusz. Caban: Oddziały partyzanckie AK 15 pp „Wilków”. Lublin: Czas, 1994, s. 105. ISBN 83-85614-05-2.