Aleksy (van der Mensbrugghe)
Aleksy, imię świeckie Albert van der Mensbrugghe (ur. 9 lipca 1899 w Sint-Niklaas, zm. 26 maja 1980 w Düsseldorfie) – flamandzki duchowny katolicki, następnie biskup prawosławny służący w jurysdykcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
| Albert van der Mensbrugghe | |
| Biskup Düsseldorfu | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 lipca 1889 |
| Data i miejsce śmierci |
26 maja 1980 |
| Biskup Düsseldorfu | |
| Okres sprawowania |
1971–1980 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
do 1925 |
| Diakonat |
wrzesień 1924 |
| Prezbiterat |
9 sierpnia 1925 |
| Nominacja biskupia |
31 sierpnia 1960 |
| Chirotonia biskupia |
1 listopada 1960 |
| Data konsekracji |
1 listopada 1960 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Życiorys
edytujZostał ochrzczony w Kościele rzymskokatolickim i wychowany w tymże wyznaniu. Ukończył gimnazjum jezuickie w Gandawie. Następnie wstąpił do zakonu benedyktynów i ukończył studia filozoficzne w college'u przy opactwie św. Andrzeja w Brugii. W zakonie otrzymał imię zakonne Maur. W 1925 ukończył studia teologiczne, następnie kształcił się w Papieskim Instytucie Wschodnim. Święcenia diakońskie przyjął we wrześniu 1924, zaś kapłańskie – 9 sierpnia 1925[1].
Pod wpływem wrażenia, jakie wywarła na nim Święta Liturgia w obrządku bizantyjskim, zaczął samodzielnie studiować teologię prawosławną. W 1928 spotkał się w Paryżu z prawosławnym teologiem Siergiejem Bułgakowem oraz z egzarchą zachodnioeuropejskim, metropolitą Eulogiuszem. Rok później przeszedł na prawosławie, pozostając w stanie mniszym, zmieniając jednak imię na Aleksy. Jego święcenia diakońskie i kapłańskie zostały uznane za ważne. Służył w Wielkiej Brytanii jako prywatny kapelan prawosławnej rodziny. Następnie był również proboszczem w etnicznie rumuńskiej parafii prawosławnej oraz kapelana bractwa świętych Albana i Sergiusza z Radoneża. Uzyskał obywatelstwo brytyjskie[1]. W 1945, po ponownym nawiązaniu kontaktu z rosyjskim egzarchą zachodnioeuropejskim, zerwanego z powodu wojny, powierzono mu kierowanie parafią prawosławną w Amsterdamie, gdzie pozostał przez rok[1].
Od 1946 do 1950 wykładał w Prawosławnym Instytucie św. Dionizego w Paryżu; w 1946 otrzymał godność archimandryty[1]. Brał udział w opracowywaniu francuskojęzycznego przekładu liturgii prawosławnej w rycie zachodnim. Następnie razem z Jewgrafem Kowalewskim tworzył Kościół Katolicko-Prawosławny Francji, posługujący się rytem zachodnim, mający na celu prowadzenie pracy misyjnej wśród Francuzów. Kościół ten nie został uznany przez inne Cerkwie lokalne za kanoniczny. W 1959 archimandryta Aleksy zdecydował się na powrót do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego; służbę duszpasterską prowadził przez kolejny rok w soborze Trzech Świętych Hierarchów w Paryżu[2].
Biskup
edytuj31 sierpnia 1960 otrzymał nominację na biskupa pomocniczego Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego z tytułem biskupa Medon. Jego chirotonia biskupia odbyła się 1 listopada tego samego roku w soborze Trzech Świętych Hierarchów w Paryżu. Biskup Aleksy przez kilka lata nadal służył w Paryżu, zaś w 1968 został biskupem filadelfijskim, wikariuszem eparchii nowojorskiej. W 1970 otrzymał godność arcybiskupa. Przez kilka miesięcy w tym roku służył w Meksyku, następnie na polecenie Świętego Synodu Kościoła kontrolował sytuację parafii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w RFN. Otrzymał tytuł arcybiskupa Niemiec Północnych, w 1971 zmieniony na arcybiskup Düsseldorfu. Brał udział w Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w 1971[1]. Był uczestnikiem ruchu ekumenicznego[1].
W 1979 na własną prośbę odszedł w stan spoczynku z powodu choroby. Zmarł rok później i został pochowany w Sint-Niklaas w rodzinnej kwaterze na miejscowym cmentarzu[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Алексий (Менсбрюгге ван дер). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
- ↑ Архиепископ Алексий (ван дер Менсбрюгге Альберт) (van der Mensbrugghe) (1899 – 1980)