Aleksandra Krunić
Aleksandra Krunić (ur. 15 marca 1993 w Moskwie) – serbska tenisistka.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1993 |
Wzrost |
163 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny |
2008[1] |
Trener |
Izudin Zunic |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
1 WTA, 1 WTA 125K, 9 ITF |
Najwyżej w rankingu |
39 (18 czerwca 2018) |
Australian Open |
2R (2019) |
Roland Garros |
2R (2019, 2022) |
Wimbledon |
3R (2015) |
US Open |
4R (2014) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
6 WTA, 8 ITF |
Najwyżej w rankingu |
35 (30 września 2019) |
Australian Open |
QF (2021) |
Roland Garros |
3R (2016) |
Wimbledon |
QF (2021) |
US Open |
3R (2015) |
Kariera tenisowa
edytujKarierę sportową rozpoczęła w wieku piętnastu lat, w lipcu 2008 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Prokuplje. Zagrała tam w turnieju głównym w grze pojedynczej, dzięki dzikiej karcie, i wygrała cały turniej, pokonując w finale Tanję Germanliewę z Bułgarii. Rok później zagrała ponownie na tym samym turnieju i też dotarła do finału, ale tym razem inna Bułgarka, Dalia Zafirowa okazała się od niej lepsza. Z powodzeniem natomiast wystąpiła w deblu, gdzie w parze z Emą Polić wygrała turniej, pokonując w finale parę Aleksandra Josifoska i Cristina Stancu. W sumie wygrała dziewięć turniejów singlowych i siedem deblowych rangi ITF.
W 2009 roku osiągnęła swój największy sukces juniorski, docierając (w parze z Sandrą Zaniewską) do finału gry podwójnej juniorskich rozgrywek wielkoszlemowego Australian Open.
Na początku lipca 2010 roku zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA, Gaz de France Budapest Grand Prix w Budapeszcie. Wygrała pierwszą rundę, pokonując Réka Lucę Jani, a w drugiej przegrała z Anastazją Piwowarową. Tydzień później ponownie zagrała w kwalifikacjach do podobnego turnieju – Banka Koper Slovenia Open w Portorožu, ale po wygraniu pierwszej rundy z Amrą Sadiković, przegrała w drugiej z Aleksandrą Panową. Na tym samym turnieju zagrała też w grze podwójnej, a dzięki dzikiej karcie, zmagania rozpoczęła od razu w turnieju głównym. Partnerując Jelenie Janković dotarła do półfinału imprezy, pokonując takie pary jak: Sesił Karatanczewa i Ana Tatiszwili oraz Eleni Daniilidu i Jasmin Wöhr.
W czerwcu 2011 roku zagrała po raz pierwszy w kwalifikacjach do turnieju na kortach Wimbledonu, ale przegrała już w pierwszej rundzie. Po tym nieudanym debiucie w rozgrywkach wielkoszlemowych zagrała w kwalifikacjach do turnieju Gaz de France Budapest Grand Prix, które wygrała, pokonując między innymi Natalię Grandin i Olgę Puczkową. W fazie głównej wygrała pierwszą rundę z Niną Bratczikową i przegrała drugą z Klarą Zakopalovą.
W styczniu 2012 roku, po osiągnięciu trzeciej rundy kwalifikacji w Australian Open awansowała do drugiej setki światowego rankingu WTA, na miejsce 198. W styczniu 2018 awansowała do czołowej „50” rankingu singlowego.
Wielokrotnie reprezentowała też swój kraj w rozgrywkach Pucharu Billie Jean King.
W zawodach cyklu WTA Tour Serbka wygrała jeden turniej w grze pojedynczej z trzech rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast wygrała sześć turniejów z jedenastu osiągniętych finałów. Triumfowała też w jednym singlowym turnieju cyklu WTA 125, a w jednym turnieju deblowym tej kategorii osiągnęła finał.
Historia występów wielkoszlemowych
edytuj- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
edytujTurniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | Q3 | Q1 | Q1 | 1R | 1R | Q2 | 1R | 2R | Q1 | Q3 | Q1 | A | 1R | 0 / 5 | 1 – 5 | ||||||||
French Open | A | A | A | Q1 | Q2 | Q2 | 1R | Q1 | Q3 | 1R | 2R | A | 1R | 2R | A | 0 / 5 | 2 – 5 | |||||||||
Wimbledon | A | A | Q1 | A | A | Q1 | 3R | 1R | Q3 | 1R | 1R | NH | Q2 | 1R | Q1 | 0 / 5 | 2 – 5 | |||||||||
US Open | A | A | Q2 | Q2 | 1R | 4R | 1R | 1R | 3R | 3R | 1R | A | A | 3R | A | 0 / 8 | 9 – 8 | |||||||||
Ranking na koniec roku | 632 | 224 | 226 | 168 | 145 | 101 | 96 | 147 | 55 | 57 | 165 | 236 | 137 | 101 | 689 | 0 / 23 | 14 – 23 |
Występy w grze podwójnej
edytujTurniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 1R | QF | 1R | A | 2R | 0 / 7 | 5 – 7 | |||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | 2R | 2R | 1R | A | 1R | 1R | A | 0 / 7 | 4 – 7 | ||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | 2R | 1R | 2R | NH | QF | 2R | 1R | 0 / 8 | 7 – 8 | ||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | 3R | 1R | 1R | 1R | 2R | A | 2R | 1R | A | 0 / 7 | 4 – 7 | ||||||||||
Ranking na koniec roku | 752 | 363 | 613 | 345 | 97 | 91 | 94 | 47 | 76 | 66 | 38 | 64 | 46 | 54 | 873 | 0 / 29 | 20 – 29 |
Występy w grze mieszanej
edytujTurniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | 2R | A | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||
0 / 2 | 1 – 2 |
Finały turniejów WTA
edytujGra pojedyncza 3 (1–2)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 23 września 2017 | Kanton | Twarda | Zhang Shuai | 2:6, 6:3, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 17 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Kirsten Flipkens | 6:7(0), 7:5, 6:1 |
Finalistka | 2. | 17 lipca 2022 | Budapeszt | Ceglana | Bernarda Pera | 3:6, 3:6 |
Gra podwójna 11 (6–5)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 28 lipca 2013 | Baku | Twarda | Eleni Daniilidu | Iryna Buriaczok Oksana Kalasznikowa |
6:4, 6:7(3), 4–10 |
Zwyciężczyni | 1. | 13 września 2014 | Taszkent | Twarda | Kateřina Siniaková | Margarita Gasparian Aleksandra Panowa |
6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2. | 29 kwietnia 2016 | Rabat | Ceglana | Xenia Knoll | Tatjana Maria Raluca Olaru |
6:3, 6:0 |
Finalistka | 2. | 11 czerwca 2016 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Xenia Knoll | Oksana Kalasznikowa Jarosława Szwiedowa |
1:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 11 stycznia 2019 | Sydney | Twarda | Kateřina Siniaková | Eri Hozumi Alicja Rosolska |
6:1, 7:6(3) |
Zwyciężczyni | 4. | 16 czerwca 2019 | Rosmalen | Trawiasta | Shūko Aoyama | Lesley Kerkhove Bibiane Schoofs |
7:5, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 21 maja 2021 | Belgrad | Ceglana | Nina Stojanović | Greet Minnen Alison Van Uytvanck |
6:0, 6:2 |
Finalistka | 3. | 19 września 2021 | Portorož | Twarda | Lesley Pattinama Kerkhove | Anna Kalinska Tereza Mihalíková |
6:4, 2:6, 10–12 |
Finalistka | 4. | 31 października 2021 | Kluż-Napoka | Twarda (hala) | Lesley Pattinama Kerkhove | Irina Bara Ekaterine Gorgodze |
6:4, 1:6, 9–11 |
Zwyciężczyni | 6. | 25 czerwca 2022 | Eastbourne | Trawiasta | Magda Linette | Ludmyła Kiczenok Jeļena Ostapenko |
walkower |
Finalistka | 5. | 27 sierpnia 2022 | Cleveland | Twarda | Anna Danilina | Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez |
5:7, 3:6 |
Finały turniejów WTA 125
edytujGra pojedyncza 1 (1–0)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 11 czerwca 2017 | Bol | Ceglana | Alexandra Cadanțu | 6:3, 3:0 krecz |
Gra podwójna 1 (0–1)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 5 czerwca 2022 | Makarska | Ceglana | Olga Danilović | Dalila Jakupović Tena Lukas |
7:5, 2:6, 5–10 |
Wygrane turnieje rangi ITF
edytujturnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
edytujData | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 06/07/2008 | Prokuplje | ITF | 10 000 | ziemna | Tanja Germanliewa | 6:4, 6:1 |
2. | 29/08/2009 | Velenje | ITF | 10 000 | ziemna | Nika Ožegović | 6:3, 6:1 |
3. | 18/10/2009 | Dubrownik | ITF | 10 000 | ziemna | Karin Morgosova | 6:0, 6:3 |
4. | 10/01/2010 | Quanzhou | ITF | 50 000 | twarda | Zhou Yimiao | 6:3, 7:5 |
5. | 23/05/2010 | Moskwa | ITF | 25 000 | ziemna | Natalia Ryżonkowa | 6:3, 4:6, 6:2 |
6. | 24/06/2012 | Lenzerheide | ITF | 25 000 | ziemna | Chiara Scholl | 6:3, 6:3 |
7. | 10/03/2013 | Irapuato | ITF | 25 000 | twarda | Olha Sawczuk | 7:6(4), 6:4 |
8. | 08/09/2013 | Trabzon | ITF | 50 000 | twarda | Stéphanie Foretz Gacon | 1:6, 6:4, 6:3 |
9. | 20/12/2014 | Ankara | ITF | 50 000 | twarda | Akgul Amanmuradova | 3:6, 6:2, 7:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
edytujGra podwójna (1)
edytujKońcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2009 | Australian Open | Twarda | Sandra Zaniewska | Christina McHale Ajla Tomljanović |
1:6, 6:2, 4–10 |
Przypisy
edytuj- ↑ Krunićeva samo profesionalno. sportal.rs, 2009-08-06. [dostęp 2013-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-12)]. (serb.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-01-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-01-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-01-25] (ang.).