Aleksander Truszkowski
Aleksander Franciszek Truszkowski (ur. 2 lutego 1860 w Bykowcach, zm. 5 marca 1933 w Krakowie) – generał major cesarskiej i królewskiej Armii, tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.
tytularny generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujAleksander Franciszek Truszkowski urodził się 2 lutego 1860 roku w Bykowcach, w rodzinie Marcelego i Izabeli ze Świerczyńskich[1][2][3][4][5]. Po ukończeniu edukacji wstąpił do austriackiej armii. Ukończył m.in. Wojskową Wyższą Szkołę Realną w Hranicach i Wojskową Akademię Techniczną w Wiedniu. W armii austriackiej dowodził m.in. 1 Pułkiem Armat Polowych, 5 Brygadą Artylerii Polowej (1914). 3 grudnia 1914 awansowany do stopnia generała majora ze starszeństwem z 1 listopada 1914. Z dniem 1 maja 1915 został przeniesiony w stan spoczynku. Został członkiem prezydium powołanej 15 października 1917 sekcji krakowskiej c. k. Funduszu Wdów i Sierot[6].
Podczas I wojny światowej był przewodniczącym komitetu krajowego Komisji Opieki nad Inwalidami Wojennymi w Krakowie[7]
W 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu generała podporucznika. Początkowo na stanowisku inspektora zakładów wojskowych w Dowództwie Okręgu Generalnego Kraków. Autor wydanej w 1920 roku w Krakowie książki Z Dziedziny Artylerji. 1 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu generała podporucznika, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej, Był wówczas dowódcą Zbrojowni Kraków[8]. Następnie został dowódcą Uzbrojenia w Krakowie, a 19 lutego 1921 mianowany kierownikiem Zarządu Centralnych Zakładów Uzbrojenia w Krakowie[9].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 5. lokatą w korpusie generałów[10].
Z dniem 31 sierpnia 1923 roku został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu tytularnego generała dywizji, z prawem noszenia munduru[11][12].
Dekretem Naczelnika Państwa z 29 grudnia 1921 został odznaczony Orderem "Odrodzenia Polski" klasy IV - w uznaniu zasług, położonych dla Rzeczypospolitej Polskiej, na polu pracy obywatelskiej[13][14].
Osiadł w Krakowie[15][16]. Zmarł 5 marca 1933 tamże[17][18][19][20][21]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym przy ulicy Prandoty (Cmentarz Rakowicki, kwatera 6 WOJ-płd-wsch-narożnik[21]).
Przypisy
edytuj- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 340, wg autora generał urodził się 5 grudnia 1860 roku.
- ↑ Rydel 2001 ↓, s. 290, wg autora generał urodził się 2 lutego 1860 roku.
- ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 64, wg autorów generał urodził się 2 grudnia 1860 roku.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 4, 923, tu jako datę urodzenia podano 2 grudnia 1860 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 878, tu podano, że urodził się 2 grudnia 1860 roku.
- ↑ Krayowy zakład i sekcja krakowska c. i k. austr. wojsk. Funduszu wdów i sierot. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 241 z 23 października 1917.
- ↑ Kronika. „Kraków – inwalidom”. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 516 z 13 października 1916.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 maja 1920 roku, s. 352.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 5 marca 1921 roku, s. 372.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 15, tu także podano, że generał urodził się 2 grudnia 1860 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 3 lipca 1923 roku, s. 454.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1576.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921-1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 30. [dostęp 2015-03-23].
- ↑ Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 2, s. 119
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1405.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 878.
- ↑ Rydel 2001 ↓, s. 291, wg autora generał zmarł 5 marca 1933 roku.
- ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 64, wg autorów generał zmarł 5 sierpnia 1933 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 października 1933 roku, s. 268, tu podano, że generał zmarł 5 marca 1933 roku.
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 340, wg autora zmarł 5 marca 1933 roku.
- ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Aleksander Truszkowski. rakowice.eu. [dostęp 2017-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Linki zewnętrzne
edytuj- Aleksander Truszkowski: Z dziedziny artylerji (1920) w bibliotece Polona