Albert Fuller Ellis
Sir Albert Fuller Ellis (ur. 28 sierpnia 1869 r., zm. 11 lipca 1951 r.) był badaczem na Pacyfiku, odkrył m.in. bogate złoża fosforytów na Nauru oraz Wyspie Banaba w 1900 r. Był członkiem British Phosphate Commission z ramienia Nowej Zelandii w latach 1921–1951.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
badacz |
| Odznaczenia | |
| |
Ellis urodził się w miejscowości Roma, Queensland. Jego rodzina przeniosła się do Auckland, gdzie uczęszczał do Cambridge District High School. Po ukończeniu liceum Ellis został zatrudniony w firmie John T. Arundel and Co. jako analityk i badacz. Firma ta, z siedzibą w Londynie, zajmowała się handlem fosforytami oraz koprą na Pacyfiku. Pracując w biurze tej firmy w Sydney w 1899 r., Ellis odkrył, że kamień przywieziony z Nauru, służący jako próg, był bogaty w fosforyty. Następnie pojechał na Nauru i potwierdził swoje odkrycie.
Prace na Wyspie Banaba ruszyły już trzy miesiące po jego odkryciu. Ellis zarządzał eksploatacją zasobów fosforytów na Nauru, która rozpoczęła się już w 1906 r. w ramach porozumienia zawartego z niemiecką administracją na wyspie. Po I wojnie światowej, Wielka Brytania, Australia i Nowa Zelandia otrzymały mandat powierniczy nad Nauru i wyznaczyły zespół znany jako British Phosphate Commission (Brytyjska Komisja ds. Fosforytów), który miał zarządzać wydobyciem i eksportem fosforytów z Nauru. Ellis został mianowany członkiem British Phosphate Commission z ramienia Nowej Zelandii.
W 1928 r. Ellis został odznaczony orderem św. Michała i św. Jerzego. W 1935 r. wydał on w Australii książkę pt. Ocean Island and Nauru - their Story, która opowiada o odkryciu fosforytów i rozwoju przemysłu fosforytowego na Nauru i Wyspie Banaba.
Linki zewnętrzne
edytuj- (en) An Encyclopedia of New Zealand, 1966