Al-Kadir

dwudziesty piąty kalif dynastii Abbasydów

Abu'l-Abbas Ahmad ibn Iszak (arab. ‏أبو العباس أحمد بن إسحاق‎), znany bardziej pod królewskim tytułem Al-Kadir (arab. ‏القادر بالله‎, al-Qādir bi'llāh, "Uczyniony potężnym przez Boga"; ur. 28 września 947 w Bagdadzie, zm. 29 listopada 1031 tamże) – dwudziesty piąty kalif dynastii Abbasydów.

Al-Kadir
‏القادر‎
Abu'l-Abbas Ahmad ibn Iszak Al-Kadir Bi’llah
kalif
Okres

od 22 listopada 991
do 29 listopada 1031

Poprzednik

At-Ta’i

Następca

Al-Ka’im

Dane biograficzne
Dynastia

Abbasydzi

Data i miejsce urodzenia

28 września 947
Bagdad, Kalifat Abbasydów

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1031
Bagdad, Kalifat Abbasydów

Ojciec

Iszak ibn al-Muktadir

Matka

Tammani lub Dimna

Dzieci

Al-Ghalib, Al-Ka’im, Abu al-Kasim, Fatima

Moneta
moneta
Złoty dinar Mahmuda z Ghazny, który cytuje Al-Kadira jako kalifa

Życiorys

edytuj

Abu'l-Abbas Ahmad urodził się 28 września 947 roku w Bagdadzie[1]. Jego ojcem był syn osiemnastego kalifa Al-Muktadira, książę Iszak[2]. Matką Abu'l-Abbasa Ahmada była niewolnica i konkubina Tammani lub Dimna[3][1].

Jako książę Abbasydów, Ahmad otrzymał dobre wykształcenie[1]. Ahmad miał przyrodnią siostrę, Aminę. To właśnie z nią pokłócił się o spadek. Doniosła na niego ich wspólnemu kuzynowi, kalifowi At-Ta’iowi, jakoby planował zastąpić go na stanowisku kalifa. Ahmad chcąc uniknąć schwytania ukrywał się przez około trzy lata w pobliżu Basry[1][4].

22 listopada 991 roku doszło do pojmania At-Ta’ia w trakcie zaplanowanej audiencji przez ludzi Baha al-Daula, ówczesnego emira Iraku. Podczas gdy pałac kalifa został splądrowany, kalif został owinięty w szatę i przyprowadzony do rezydencji emira, gdzie został aresztowany[5][4]. Powodem emira do obalenia kalifa była utrata pieniędzy na opłacenie armii[5][6][7]. Tego samego dnia Al-Kadir został mianowany jego następcą[4][8].

At-Ta’i pozostał aresztowany do września 992 roku, kiedy pozwolono mu przenieść się do pałacu kalifa. Pomimo wcześniejszych różnic, Al-Kadir traktował go dobrze[5]. W odróżnieniu od poprzednich kalifów, At-Ta’i nie został oślepiony i był traktowany, jak traktowano panującego kalifa[9].

Śmierć i sukcesja

edytuj

Najstarszy syn Al-Kadira, Al-Ghalib zmarł w 1019 roku[10]. Z tego powodu Al-Kadir mianował swoim następcą swojego młodszego syna Abu Dża’fara, przyszłego Al-Ka’ima. Decyzję podjął całkowicie niezależnie od władców Bujidów[11]. Al-Kadir zmarł po chorobie 29 listopada 1031 roku. Początkowo został pochowany w pałacu kalifatu, ale w następnym roku został uroczyście przeniesiony do Al-Rusafa, rodzinnego mauzoleum, które mogło być tym samym, które zbudował jego ojciec, gdzie pochowani zostali również jego rodzice[12].

Życie prywatne

edytuj

Al-Kadir dorobił się czówrki dzieci. Jego najstarszym dzieckiem był syn Al-Ghalib, który zmarł w 1019 roku. Drugim dzieckiem kalifa był syn Al-Ka’im. Trzecim dzieckiem Al-Kadira był Abu al-Kasim[3]. Miał on również córkę imienim Fatima[3], która zmarł w 1056 roku[13].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Küçükaşcı 2001 ↓, s. 127.
  2. Sourdel 1978 ↓, s. 378.
  3. a b c Busse 2004 ↓, s. 201.
  4. a b c Busse 2004 ↓, s. 69.
  5. a b c Zetterstéen i Bosworth 2000 ↓, s. 25, 115.
  6. Demircan 2010 ↓, s. 447.
  7. Busse 2004 ↓, s. 69, 304.
  8. Zetterstéen i Bosworth 2000 ↓, s. 115.
  9. Busse 2004 ↓, s. 157-159.
  10. Busse 2004 ↓, s. 154.
  11. Busse 2004 ↓, s. 72.
  12. Busse 2004 ↓, s. 200-201.
  13. Louis Massignon, H. Masson: The Passion of Al-Hallaj, Mystic and Martyr of Islam. T. 2: The Survival of Al-Hallaj. Princeton University Press, s. 142, seria: Bollingen Series. ISBN 978-0-691-65721-9. (ang.).

Bibliografia

edytuj