Akara paskowana
Akara paskowana[2][3][4][5], akarka paskowana[6], akarka pręgowana[7], akara prążkowana[8] (Nannacara anomala) – endemiczny gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Ryba hodowana w akwariach. W hodowli akwaryjnej w Europie pojawiła się w okresie międzywojennym, w roku 1934.
Nannacara anomala[1] | |
Regan, 1905 | |
Dorosły samiec | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
akara paskowana |
Występowanie
edytujWystępuje w północnej części Ameryki Południowej (zachodnia Gujana od rzeki Aruka oraz w Surinamie po dolny bieg rzeki Maroni)[9]. Zamieszkuje przybrzeżne wody gęsto zarośnięte i bogate w tlen, groty i inne kryjówki z korzeni lub kamieni.
Ryby poza okresem godowym są spokojne i łatwe w hodowli. Samiec dorasta do ok. 8 cm, samica mniejsza, do 5 cm długości. Gatunek ten ma małą i zaokrągloną głowę, oczy są duże w kolorze złocistym[10].
Ubarwienie samca jest oliwkowozielone z metalicznym połyskiem. Grzbiet w kolorze brunatno-zielonym. Na boku ciała po obu stronach występują szeregi trójkątnych brązowych plamek. Charakterystyczne dla samców są wydłużone, ostro zakończone płetwy grzbietowa i odbytowa. Płetwy te są w kolorze błękitnym. Na płetwie grzbietowej występują plamki, jej górna część jest obrzeżona w biało-pomarańczowe pasemka z dodatkową brązową obwódką. Płetwy piersiowe oraz brzuszne są bardziej jasnoniebieskie. Na płetwach odbytowej i ogonowej występuje fioletowe obrzeże.
Samica jest mniejsza i mniej ubarwiona. Kolor szarożółty z dwoma ciemnymi pasami na bokach, które wraz z wiekiem zmieniają się w okresie tarła w czarną kratę. W okresie godowym barwa głowy i podgardla ciemnieje.
Warunki hodowlane
edytujZamieszkuje strefę przydenną i środkową w akwarium. Zbiornik powinien być gęsto zarośnięty roślinami o dnie z piasku lub drobnego żwirku, z kryjówkami i miejscami do tarła. W większych zbiornikach możliwe jest trzymanie samca z kilkoma samicami.
Zalecane warunki w akwarium | |
---|---|
Zbiornik | średni (min. 50 l) |
Temperatura wody | 24–26 (maks. do 29)[11] °C |
Twardość wody | miękka do średniej (do 12 °n) |
Skala pH | 6,5–7,5 |
pokarm | żywy, suchy, mrożony |
Ryba ta lubi przebywać w akwarium gęsto porośniętym roślinnością z rodzajów (w nawiasie podano przykładowe gatunki):
- Vallisneria (nurzaniec olbrzymi, nurzaniec czerwony)
- Echinodorus (żabienica amazońska, żabienica Blehera, żabienica sercolistna, żabienica szerokolistna, żabienica Ozyrysa, żabienica delikatna)
- Sagittaria (strzałka Eatona, strzałka szerokolistna, strzałka pływająca, strzałka okrągłolistna)
- Microsorium (mikrozorium oskrzydlone)
- Hygrophila (nadwódka wielonasienna, nadwódka szerokolistna)
- kryptokoryna (zwartka): (kryptokoryna Becketta, kryptokoryna orzęsiona, kryptokoryna sercowata, kryptokoryna karłowata, kryptokoryna Nevilla, kryptokoryna drobna, kryptokoryna wąskolistna, kryptokoryna Wendta)
- Ceratopteris (różdżyca rutewkowata)
Pokarm
edytujW naturalnym siedlisku, gdzie występuje, jednym z głównych pokarmów są larwy komara brzęczącego (Culex pipiens). W hodowli przyjmuje różnorodny pokarm najlepiej pochodzenia zwierzęcego: skrobane mięso, tubifex (rureczniki), rozwielitki, larwy komarów i oczliki.
Rozmnażanie
edytujOznaką dobrania się pary jest czyszczenie przez samca miejsca dla odbycia tarła i złożenia ikry. Tarło odbywa się nad płaskim kamieniem, we wnęce doniczki lub w zacisznym i ustronnym miejscu, w temperaturze wyższej o 2–3 stopnie od tej, w której przebywały. Rozpoczyna się przyjmowaniem postawy imponującej. Samica składa do 300 sztuk ikry. Po złożeniu jaj obowiązki opieki nad ikrą przejmuje samica. Staje się ona bardzo agresywna w stosunku do innych ryb, jak i do samca, z którym odbyła tarło. Broniąc dostępu do ikry potrafi nawet doprowadzić samca do śmierci[13]. W razie potrzeby atakuje nawet ryby większe od siebie[14].
Wylęg następuje po 2–3 dniach. Po wydostaniu się larw z jajowych osłonek samica przekłada je do wcześniej przygotowanego dołka (jamy gniazdowej), gdzie przebywają kolejnych 4–5 dni. Pierwszym pokarmem narybku jest drobny plankton (larwy solowca i oczlika).
Przypisy
edytuj- ↑ Nannacara anomala, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Nazewnictwo ryb egzotycznych, AKWARIUM, Nr 1-2/70
- ↑ Hans Frey, Akwarium Słodkowodne, Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa, 1990, ISBN 83-217-2777-8
- ↑ Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
- ↑ Wally Kahl , Burkard Kahl , Dieter Vogt , Atlas ryb akwariowych, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Warszawa: Delta W-Z, 2000, ISBN 83-7175-260-1 .
- ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
- ↑ Stanislav Frank, Jak żyją ryby, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1977
- ↑ Henryk Jakubowski , Jerzy Ring , Ryby w akwarium, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1988, s. 135, ISBN 83-02-03493-2, OCLC 830085501 .
- ↑ Andrzej Sieniawski, Pielęgnice amerykańskie w akwarium cz.2 Oficyna Wydawnicza "Hoża" Warszawa, 2004, ISBN 83-85038-91-4, str. 47
- ↑ Dick Mills, Ryby akwariowe, Wydawnictwo Wiedza i Życie, Warszawa, 1998, ISBN 83-7184-857-9
- ↑ Ulrich Schliewen , Wodny świat akwarium, Muza SA, Warszawa, 1998, ISBN 83-7079-701-6, str. 134
- ↑ Hans Frey, Akwarium Słodkowodne, Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa, 1990, ISBN 83-217-2777-8, str. 113-135
- ↑ Stanislav Frank, Jak żyją ryby, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1977, str. 186
- ↑ Hans Frey, Akwarium Słodkowodne, Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa, 1990, ISBN 83-217-2777-8, str. 256
Bibliografia
edytuj- Popularna Encyklopedia Powszechna, Kraków 1994, ISBN 83-85719-07-5.
- Hans Frey, Akwarium Słodkowodne, Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa, 1990, ISBN 83-217-2777-8
- Piotr Korzeniowski,Akarka paskowana AKWARIUM Nr 2/74
- Akara paskowana AKWARIUM Nr 5/82
- Hans J Mayland , Moje akwarium, Wiesław Wiśniewolski (tłum.), Warszawa: Diogenes, 1998, ISBN 83-7129-648-7, OCLC 830133813 .
- Andrzej Sieniawski, Pielęgnice amerykańskie w akwarium cz.2 Oficyna Wydawnicza "Hoża" Warszawa, 2004, ISBN 83-85038-91-4
- Ivan Petrovický , Ladislav Pros , Tropikalne ryby akwariowe, Jan Maciej Rembiszewski (tłum.), Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00975-5, OCLC 749623391 .
- Nannacara anomala. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 13 marca 2011]