Agrilus salicis

	Agrilus salicis
	Friváldszky, 1877
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Nadrodzina	bogatki
Rodzina	bogatkowate
Podrodzina	Agrilinae
Plemię	opiętki
Podplemię	Agrilina
Rodzaj	Agrilus
Gatunek	Agrilus salicis
Synonimy
	Agrilus alutaceus Obenberger, 1916; Agrilus acutangulus Schaefer, 1949;
	Agrilus alutaceus Obenberger, 1916; Agrilus acutangulus Schaefer, 1949;
	Systematyka w Wikispecies

Agrilus salicis – gatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych i podrodziny Agrilinae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1877 roku przez Imre Friváldszkiego^[1].

Morfologia

Chrząszcz o mocno wydłużonym ciele długości od 4,5 do 6,5 mm. Ubarwienie ma ciemnooliwkowozielone do brązowego. Wierzch ciała porasta delikatne, krótkie, jasne, trudno dostrzegalne owłosienie. Spód ciała równomiernie porośnięty jest cienkimi, krótkimi, jasnymi włoskami, które nie tworzą plam na bokach sternitów odwłoka. Głowa ma duże, niemal dorównujące szerokością oczom, u samca gęsto i jasno owłosione policzki. W widoku od przodu dolne krawędzi oczu leżą wyżej niż nasady czułków. Przedplecze ma podwójne krawędzie boczne połączone od okolicy środka długości, a z jego tylnych kątów wybiegają rozszerzone ku przodowi żeberka (kile). Przedpiersie ma słabo rozwinięty płat przedni z płytko wklęśniętą krawędzią oraz równoległe boki wyrostka międzybiodrowego. Odwłok ma rowek wzdłuż krawędzi ostatniego widocznego sternitu niezmodyfikowany, zaokrąglony^[2]^[3].

Ekologia i występowanie

Ksylofagiczne, monofagiczne larwy żerują w gałęziach wierzb, zwłaszcza takich o krzaczastym pokroju. Wśród ich roślin żywicielskich wymienia się wierzby iwę, płożącą, szarą, uszatą i wiciową^[4]^[5]. Osobniki dorosłe obserwuje się od czerwca do lipca^[4].

Gatunek palearktyczny, znany z Hiszpanii, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Macedonii Północnej, europejskiej części Rosji, europejskiej^[1] i anatolijskiej części Turcji oraz Zakaukazia. W całym zasięgu lokalny^[4]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek zagrożony wymarciem (EN)^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b Agrilus salicis Frivaldszki, 1877. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-17].
↑ Karl Wilhelm Harde: Familie Buprestidae (Prachtkäfer). W: Die Käfer Mitteleuropeas Band 6: Diversicornia. Heinz Freude, Karl Wilhelm Harde, Gustav Adolf Loshe (red.). Krefeld: Goecke & Evers Verlag, 1979, s. 204–247.
↑ Roman Królik: Uproszczony klucz do oznaczania polskich gatunków z rodzaju Agrilus. [w:] Entomo.pl [on-line]. 2004. [dostęp 2023-08-17].
↑ ^a ^b ^c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Część XXIII, zeszyt 10. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea.. Warszawa: 1985.
↑ Willem N. Ellis: Agrilus salicis Frivaldszki, 1877. [w:] Plant Parasites of Europe. Leafminers, galls and fungi [on-line]. bladmineerders.nl, 2001-2023. [dostęp 2023-08-17].
↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.

[fe-1] Agrilus salicis Frivaldszki, 1877. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-17].

[fhl-2] Karl Wilhelm Harde: Familie Buprestidae (Prachtkäfer). W: Die Käfer Mitteleuropeas Band 6: Diversicornia. Heinz Freude, Karl Wilhelm Harde, Gustav Adolf Loshe (red.). Krefeld: Goecke & Evers Verlag, 1979, s. 204–247.

[Królik-3] Roman Królik: Uproszczony klucz do oznaczania polskich gatunków z rodzaju Agrilus. [w:] Entomo.pl [on-line]. 2004. [dostęp 2023-08-17].

[Burakowskietal-4] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Część XXIII, zeszyt 10. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea.. Warszawa: 1985.

[Ellis-5] Willem N. Ellis: Agrilus salicis Frivaldszki, 1877. [w:] Plant Parasites of Europe. Leafminers, galls and fungi [on-line]. bladmineerders.nl, 2001-2023. [dostęp 2023-08-17].

[Farkacetal-6] Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]