Agostino Cacciavillan

Agostino Cacciavillan (ur. 14 sierpnia 1926 w Novale di Valdagno, zm. 5 marca 2022 w Arzignano) – włoski duchowny katolicki, dyplomata watykański, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Agostino Cacciavillan

Kardynał prezbiter
In virtute Dei W mocy Boga
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1926 Novale di Valdagno
Data i miejsce śmierci	5 marca 2022 Arzignano
Przewodniczący Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1998–2002
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	26 czerwca 1949
Nominacja biskupia	17 stycznia 1976 arcybiskup tytularny Amiternum
Sakra biskupia	28 lutego 1976
Kreacja kardynalska	21 lutego 2001 Jan Paweł II
Kościół tytularny	Ss. Angeli Custodi a Città Giardino

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	28 lutego 1976
Konsekrator	Jean-Marie Villot
Współkonsekratorzy	Duraisamy Simon Lourdusamy Carlo Fanton
Konsekrowani biskupi Bali Gali 23 października 1984 Francis George 21 września 1990
Współkonsekrowani biskupi Colin Cameron Davies 27 lutego 1977 Zacchaeus Okoth 30 kwietnia 1978 Nicodemus Kirima 14 maja 1978 Daniel Jenky 16 grudnia 1997 Alfonso Badini Confalonieri 31 stycznia 2001

Studiował w seminarium w Vicenzy, święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1949. Uzupełniał studia w Rzymie – obronił licencjat z nauk społecznych na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim; zdobył także przygotowanie dyplomatyczne na Papieskiej Akademii Duchownej. Pracował krótko jako wikariusz w jednej z włoskich parafii, potem kontynuował w Rzymie studia i w 1960 podjął pracę w watykańskim Sekretariacie Stanu. Był sekretarzem nuncjatur na Filipinach, w Hiszpanii i Portugalii; od 1969 pracował w Watykanie, kierował biurem informacji i dokumentacji. 26 sierpnia 1973 otrzymał tytuł papieskiego prałata honorowego.

17 stycznia 1976 został mianowany pronuncjuszem w Kenii i delegatem apostolskim na Seszelach; otrzymał arcybiskupią stolicę tytularną Amiternum, a sakry biskupiej udzielił mu 28 lutego 1976 sekretarz stanu, kardynał Jean Villot. W latach 1976–1981 arcybiskup Cacciavillan jednocześnie pozostawał stałym obserwatorem przy instytucjach Narodów Zjednoczonych ds. środowiska naturalnego w Kenii. W maju 1981 został pronuncjuszem w Indiach, a w kwietniu 1985 pierwszym w historii pronuncjuszem w Nepalu. Od 13 czerwca 1990 pełnił misję pronuncjusza w USA oraz stałego obserwatora przy Organizacji Państw Amerykańskich i Światowym Stowarzyszeniu Prawników.

W listopadzie 1998 powrócił do pracy w Watykanie. W latach 1998–2002 pełnił funkcję prezydenta Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej. W lutym 2001 Jan Paweł II mianował go kardynałem, z diakonią Ss. Angeli Custodi a Citta Giardino. Jeszcze przed nominacją kardynalską brał udział w II sesji specjalnej Światowego Synodu Biskupów poświęconej Kościołowi europejskiemu, zorganizowanej w Watykanie w październiku 1999.

Brał udział w konklawe 2005, które wybrało papieża Benedykta XVI.

Kardynał protodiakon od 1 marca 2008 roku do 21 lutego 2011 roku, gdy awansował do rangi kardynała prezbitera.

Bibliografia

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-11)].
• Agostino Cacciavillan [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-03-19]  (ang.).