Agawowczyk plamisty
Agawowczyk plamisty[7], klejnocik Taczanowskiego[8] (Thaumasius taczanowskii) – gatunek ptaka z podrodziny kolibrów (Trochilinae) w rodzinie kolibrowatych (Trochilidae). Gatunek słabo poznany, występujący w zachodniej części Ameryki Południowej. Według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
Thaumasius taczanowskii | |||
P.L. Sclater, 1879[1] | |||
Ilustracja autorstwa Johna Goulda z A Monograph of the Trochilidae, or Family of Humming-birds | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
agawowczyk plamisty | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
Zasięg występowania | |||
Zasięg występowania
edytujAgawowczyk plamisty występuje endemicznie na zachodnich zboczach centralnych Andów w północnym i środkowym Peru[4][9].
Taksonomia
edytujGatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1879 roku angielski ornitolog Philip Lutley Sclater, nadając mu nazwę Thaumasius taczanowskii[1]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Sclater wskazał Guajungo w Cajamarce w Peru[1]. Holotyp został schwytany przez Jana Sztolcmana i Konstantego Jelskiego i dostarczony Władysławowi Taczanowskiemu, który to z kolei przesłał go do zbadania Sclaterowi[1].
Umieszczany w rodzaju Thaumasius[7][9], Leucippus lub wraz z L. chlorocercus i czasem Taphrospilus hypostictus w rodzaju Talaphorus[4]. Proponowany podgatunek fractus z północnej Huancabamba w Peru opisany w 1918 roku[3], uważany jest za wątpliwy[4]. Gatunek monotypowy[9].
Etymologia
edytujNazwa rodzajowa: gr. θαυμασιος thaumasios „cudowny, osobliwy”, od θαυμα thauma, θαυματος thaumatos „cud, dziwo”[10]. Epitet gatunkowy jest eponimem honorującym Władysława Taczanowskiego (1819−1890), polskiego zoologa i kolekcjonera, kustosza Gabinetu Zoologicznego Szkoły Głównej Warszawskiej[11].
Morfologia
edytujDługość ciała 11,5–12,5 cm; masa ciała samców 7,7 g, samic 6,9 g[4]. U samców dziób jest długi, lekko zakrzywiony i prawie czarny. Ciemię brązowe; górne części ciała szaro złoto-zielone do brązowo-zielonego. Pokrywy nadogonowe brązowe, ozdobne frędzle szare; spód ciała brunatno-szary, z błyszczącymi złoto-zielonymi plamami na brodzie, szyi i bokach. Pokrywy podogonowe jasnobrązowe w centralnym punkcie, białawe na krawędziach; wewnętrzne sterówki w całości szaro-zielone do brązowo-zielonego, zewnętrzne sterówki bardziej szarawe z brązowymi łatami na końcu. Samica jest bardzo podobna do samca[4]. Młode ptaki nie zostały opisane[4].
Ekologia
edytujAgawowczyk plamisty zamieszkuje lasy suche i pustynne zarośla z kaktusowatymi (Cactaceae) oraz plantacje[4]. Regularnie występuje na wysokościach pomiędzy 350 a 1000 m n.p.m., sporadycznie do 3000 m n.p.m.[4] Żywią się nektarem różnych roślin rodzimych i wprowadzonych takich jak agawa czy banan (Musa). Owady są łowione w powietrzu[4]. Pieśń jest miękka i wibrująca, zaczynająca się od 1–4 krótkich nut wprowadzających „tip...tip...chlee-chlu-chluw-chlee-chlu-chluw”[a], podobna do pieśni agawowczyka płowego (T. baeri), ale bardziej melodyjna i o nieco melancholijnym tonie[4]. Nie ma żadnych informacji na temat lęgów[4].
Status, zagrożenia i ochrona
edytujW Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii LC (ang. Least Concern – najmniejszej troski)[5]. Globalna wielkość populacji nie jest znana, ale gatunek ten jest opisywany jako „dość powszechny”[5]. Odnotowany w załączniku II konwencji waszyngtońskiej CITES[12]. Gatunek o ograniczonym zasięgu: obecny w Marañón Valley EBA i Peruvian High Andes EBA[13]. Występuje w strefie Trujillo-Chiclayo[4].
Uwagi
edytuj- ↑ Pisownia angielska.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d P.L. Sclater. Thaumasius taczanowskii, sp. nov.. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1879 (1), s. 146, 1879. (ang.).
- ↑ O. Salvin: Catalogue of the Birds in the British Museum. Cz. 16: Picariae. London: Printed by order of the Trustees, 1892, s. 193. (ang.).
- ↑ a b O. Bangs, G.K. Noble. List of Birds Collected on the Harvard Peruvian Expedition of 1916. „The Auk”. 35, s. 451, 1918. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m A.A. Weller, P. Boesman: Spot-throated Hummingbird (Leucippus taczanowskii). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-12-27]. (ang.).
- ↑ a b c d BirdLife International, Leucippus taczanowskii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-1 [dostęp 2016-12-27] (ang.).
- ↑ Leucippus taczanowskii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2019-10-31] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Trochilini Vigors, 1825 (wersja: 2019-07-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-10-31].
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Trochilini Vigors, 1825 (wersja: 2017-12-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-25)].
- ↑ a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hummingbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-21]. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Thaumasius [dostęp 2019-06-03] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Taczanowskii [dostęp 2019-06-03] .
- ↑ H.J. Gillett, T. Inskipp: Checklist of CITES Species and Annotated CITES Appendices and Reservation. Surrey, UK: CITES Secretariat, UNEP-WCMC, 2005, s. 242. ISBN 2-88323-027-7. (ang.).
- ↑ J. Ekstrom, S. Butchart: Spot-throated Hummingbird Leucippus taczanowskii. BirdLife International. [dostęp 2016-12-27].
Bibliografia
edytuj- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).