Agata Baumgart
Agata Baumgart (ur. 1987) – polska reżyserka filmowa i teatralna, dokumentalistka, scenografka, kostiumografka i ilustratorka[1][2].
| Data urodzenia |
1987 |
|---|---|
| Zawód |
Życiorys
edytujAbsolwentka Wydziału Grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, oraz Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[3]. Jej debiutem reżyserskim był spektakl O szczytach rozpaczy i uśmiechu stewardessy, za który otrzymała główną nagrodę za scenariusz i reżyserię w Konkursie Scena Debiutów organizowanym przez Teatr Nowy w Poznaniu w 2016 roku[4]. Laureatka stypendium Młoda Polska Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2020 roku[5].
Autorka wielu plakatów teatralnych i filmowych oraz prac graficznych, nagrodzona za najlepszą adaptację komiksową literatury żydowskiej w konkursie organizowanym przez poświęcony żydowskiej literaturze i sztuce kwartalnik Cwiszn w 2014 roku[2].
Wybrane realizacje
edytujTeatr
edytuj- Astma Etgar Keret – scenografia, Korporacja Teatralna, Poznań, 2008
- Bańka mydlana Etan Fox, Gal Uchovsky – scenografia, współpraca reżyserska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy im. Gustawa Holoubka, 2010
- Tajemniczy ogród Agnieszka Jakimiak – scenografia, Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego, 2014
- Сварка (swarka) Katarzyna Szyngiera, Mirosław Wlekły – scenografia i kostiumy, Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy, 2015
- Jak to dobrze, że mamy pod dostatkiem Helmut Kajzar – scenografia, Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego, 2016
- O szczytach rozpaczy i uśmiechu stewardessy Agata Baumgart, Michał Pabian – reżyseria, Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu, 2016
- Great Poland Krzysztof Szekalski – scenografia, Teatr Polski w Poznaniu, 2016
- Bóg w dom Grzegorz Niziołek, Katarzyna Szyngiera, Mirosław Wlekły – scenografia, Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy, 2017
- Feinweinblein. W starym radiu diabeł pali Weronika Murek – reżyseria światła, scenografia i kostiumy, Teatr Współczesny w Szczecinie, 2017
- Głębiej Aleksandra Zielińska – kostiumy, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej, Kraków, 2020
- Wstyd Weronika Murek, Małgorzata Wdowik – materiały dokumentalne, Nowy Teatr w Warszawie, 2021
Film
edytuj- LOVE 404 (dokument krótkometrażowy) – scenariusz i reżyseria, 2018
Telewizja
edytuj- Zgaga Ewa Madeyska (spektakl telewizyjny) – scenografia, animacja, kostiumy, Teatroteka, 2015
- Spalenie Joanny Magdalena Miecznicka (spektakl telewizyjny) – reżyseria, Teatroteka, 2017
Inne
edytuj- Sprawa kobieca w Polsce (instalacja artytyczna – performance)[6] – reżyseria, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi, 2018
- Dzieci Saturna (projekt dokumentalny dotyczący problemu zaburzeń psychicznych wśród młodzieży)[7] – reżyseria, Scena Robocza – Centrum Rezydencji Teatralnej, Poznań, 2020
Nagrody
edytuj- Główna Nagroda w Konkursie Scena Debiutów za scenariusz i reżyserię sztuki teatralnej O szczytach rozpaczy i uśmiechu stewardessy organizowanym przez Teatr Nowy w Poznaniu, 2016
- Nagroda Best European Short Documentary dla filmu Love 404 na Go Short Film Festival w Nijmegen, 2019
- I Nagroda dla filmu Love 404 w kategorii Dokument na Festiwalu Baltic Independent Film Festival w Mechelinkach, 2019;
Przypisy
edytuj- ↑ PISF – LOVE 404 [online], pisf.pl, 2019 [dostęp 2023-03-01].
- ↑ a b OJ UW – Autorzy [online], uw.edu.pl, 2019 [dostęp 2023-03-01].
- ↑ Agata Tomasiewicz, Fokus na… Agatę Baumgart [online], e-teatr.pl, 5 maja 2021 [dostęp 2023-03-01].
- ↑ Spalenie Joanny [online], wfdif.pl, 2017 [dostęp 2023-03-01].
- ↑ Archiwum Laureatów programu – NCK [online], nck.pl, 2020 [dostęp 2023-03-01].
- ↑ Joanna Karpińska, Sprawa kobieca według Anny Baumgart [online], dziennikteatraly.pl, 9 sierpnia 2018 [dostęp 2023-03-01].
- ↑ Magdalena Rewerenda, Pokolenie Saturna [online], kulturaupodstaw.pl, 17 czerwca 2020 [dostęp 2023-03-01].
Linki zewnętrzne
edytuj- Agata Baumgart, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2023-03-01].
- Agata Baumgart w bazie filmpolski.pl
- Agata Baumgart w bazie IMDb (ang.)