Agama błotna

Agama błotna
	Physignathus cocincinus
	Cuvier, 1829
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Infrarząd	Iguania
Rodzina	agamowate
Podrodzina	Amphibolurinae
Rodzaj	Physignathus; Cuvier, 1829
Gatunek	agama błotna
Synonimy
	(?) Lophura concinna Gray 1831; Lophura cuvieri Gray 1831; Istiurus Cochinsinensis — Guérin 1829; Istiurus Cochinsinensis — Cuvier 1837; Istiurus physignathus — Duméril & Bibron 1837; Dilophyrus mentager Günther 1861; Physignathus cochinchinensis — Boulenger 1885; Physignathus mentager — Boulenger 1885;
	(?) Lophura concinna Gray 1831; Lophura cuvieri Gray 1831; Istiurus Cochinsinensis — Guérin 1829; Istiurus Cochinsinensis — Cuvier 1837; Istiurus physignathus — Duméril & Bibron 1837; Dilophyrus mentager Günther 1861; Physignathus cochinchinensis — Boulenger 1885; Physignathus mentager — Boulenger 1885;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Agama błotna, wodnogama indochińska (Physignathus cocincinus) – gatunek ziemnowodnej jaszczurki z rodziny agamowatych (Agamidae).

Opis

Najbardziej charakterystycznymi cechami agam błotnych jest zielono-oliwkowy kolor ciała, szeroka głowa i „grzebień” od czubka głowy, aż po nasadę ogona.

Rozmiary

Długość ciała ok. 90 cm, maksymalnie ok. 100 cm, z czego 2/3 stanowi ogon (chociaż samice są wyraźnie mniejsze od samców).

Występowanie

Południowe Chiny, Laos, Wietnam, Kambodża, Tajlandia^[3].

Biotop

Tropikalne lasy deszczowe, niskie gałęzie drzew porastających brzegi rzek.

Terrarium

Dla pojedynczego osobnika min. 150x70x120 cm, dla trójki osobników min. 200/70/150 cm, zaopatrzone w liczne korzenie do wspinania, rośliny i duży basen.

Pokarm

Głównie świerszcze, noworodki mysie lub szczurze, karaczany, drewnojady oraz owoce (stanowiące ok. 20% diety).

Zachowanie

Prowadzą dzienny tryb życia. Komunikują się ze sobą kiwaniem głową i tzw. wavingiem, czyli machaniem przedniej łapy (w ten sposób zaznaczają własne terytorium). Bardzo mocno zakorzeniony terytorializm.

Rozmnażanie

Okres godów przypada dla agam od grudnia do stycznia. Samica składa około 8–12 jaj i zagrzebuje je w wilgotnym podłożu na głębokości około 20 cm. Rozwój zarodkowy w temperaturze 27–30 °C trwa 65–101 dni. Małe agamy po wykluciu tworzą grupy i żyją w nich aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej.

Samice mogą rozmnażać się partenogenetycznie^[4].

Długość życia

Długość życia to średnio 9 lat, przy opiece weterynaryjnej może żyć nawet do 20 lat.

Ochrona

Gatunek ten od 2023 roku jest objęty załącznikiem II konwencji waszyngtońskiej (CITES)^[5]^[6] i aneksem B UE^[6].

Przypisy

↑ Physignathus cocincinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ P. Uetz & J. Hallermann, Physignathus cocincinus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-01-14] (ang.).
↑ ^a ^b Physignathus cocincinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Kyle L. Miller, Susette Castañeda Rico, Carly R. Muletz-Wolz, Michael G. Campana, Nancy McInerney, Lauren Augustine, Celine Frere, Alan M. Peters i Robert C. Fleischer. Parthenogenesis in a captive Asian water dragon (Physignathus cocincinus) identified with novel microsatellites. „PLoS ONE”. 14(6): e0217489, 2019. DOI: 10.1371/journal.pone.0217489. (ang.).
↑ KrzysztofK. Lis KrzysztofK., Lista gatunków, które weszły na listę CITES w 2023 roku [online], Terrarium [dostęp 2023-02-03] (pol.).
↑ ^a ^b Species+ [online], speciesplus.net [dostęp 2023-12-15] .

Bibliografia

Agama błotna (Physignathus cocincinus Cuvier, 1829) - opis hodowli gatunku w niewoli
Agama błotna (Physignathus cocincinus, Cuvier, 1829). [w:] terrarystyka.pl [on-line]. 2005-12-26. [dostęp 2012-04-02].
Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.

[itis-1] Physignathus cocincinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[rd-2] P. Uetz & J. Hallermann, Physignathus cocincinus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-01-14] (ang.).

[iucn-3] Physignathus cocincinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[4] Kyle L. Miller, Susette Castañeda Rico, Carly R. Muletz-Wolz, Michael G. Campana, Nancy McInerney, Lauren Augustine, Celine Frere, Alan M. Peters i Robert C. Fleischer. Parthenogenesis in a captive Asian water dragon (Physignathus cocincinus) identified with novel microsatellites. „PLoS ONE”. 14(6): e0217489, 2019. DOI: 10.1371/journal.pone.0217489. (ang.).

[5] KrzysztofK. Lis KrzysztofK., Lista gatunków, które weszły na listę CITES w 2023 roku [online], Terrarium [dostęp 2023-02-03] (pol.).

[:0-6] Species+ [online], speciesplus.net [dostęp 2023-12-15] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]