Adela flandryjska
Adela flandryjska (duń. Edel lub Adela af Flandern) – królowa Danii, córka Roberta I Fryzyjskiego i jego żony Gertrudy saskiej.
| Królowa Danii | |
| Okres |
od ok. 1080/82 |
|---|---|
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci |
Karol I Dobry |
| Mąż |
Roger Trzos |
| Dzieci |
Ludwik |
| Dzieci |
Ingrid |
Małżeństwo Adeli i Św. Kanuta miało charakter polityczny i zostało zawarte w celu wzmocnienia sojuszu ojców młodej pary przeciw Wilhelmowi Zdobywcy. Po zamordowaniu króla Kanuta w Odense, królowa Adela wraz z synem Karolem udała się na wygnanie do Flandrii. W 1092 r. wyszła za mąż za księcia Apulii Rogera Trzosa. Po śmierci drugiego męża sprawowała od 1111 r. regencję w imieniu małoletniego syna Wilhelma II. Po kanonizacji jej pierwszego męża Św. Kanuta, Adela wysłała do Odense bogate dary na przyozdobienie grobu Św. Kanuta. Prawdopodobnie z tych darów pochodzi zachowany tzw. orli całun, w który zawinięte było ciało jej męża przed złożeniem do pozłacanego sarkofagu[1]. Królowa Adela zmarła w 1115 r.
Przypisy
edytuj- ↑ Henning Dehn-Nielsen: Kings and Queens of Denmark, Kopenhaga 2007, str. 20.
Bibliografia
edytuj- Henning Dehn-Nielsen: Kings and Queens of Denmark. Kopenhaga: 2007. ISBN 978-87-89542-71-3. (ang.).
- Kay Nielsen, Ib Askholm: Danmarks kongelige familier i 1000 år. 2007. ISBN 978-87-91679-09-4. (duń.).
- Rikke Agnete Olsen: Kongerækken. Kopenhaga: 2005. ISBN 87-595-2525-8. (duń.).