Adam Włodek
Adam Włodek (ur. 8 sierpnia 1922 w Krakowie, zm. 19 stycznia 1986 tamże) – polski poeta, redaktor i tłumacz.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki |
literatura piękna, przekład |
Życiorys
edytujBrał udział w kampanii wrześniowej 1939 jako ochotnik. W czasie okupacji działał w podziemiu kulturalnym, w latach 1943–1945 był redaktorem „Biblioteki Poetyckiej”. Po wojnie był redaktorem w krakowskiej prasie, m.in. w „Dzienniku Polskim”, a w latach 1953–1954 redaktorem „Dziennika Literackiego”[1].
W 1948 poślubił Wisławę Szymborską[2]; zamieszkali w Domu Literatów przy ul. Krupniczej 22 w Krakowie. Małżeństwo skończyło się rozwodem w 1954, jednak utrzymywali ze sobą przyjazne stosunki[3]. Pod jego wpływem Wisława Szymborska przez kilka lat wyznawała światopogląd komunistyczny, w roku 1950 zapisała się wraz z nim do PZPR[4]. W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego. Włodek wystąpił z partii w 1957, Szymborska w 1966.
Adam Włodek został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze M, rząd 2.
Twórczość
edytujAdam Włodek wydał 10 zbiorów wierszy[1] i innych utworów takich jak:
- Wiązanka jaskrów (wydanie konspiracyjne, 1944),
- Arkusz poetycki (wydanie konspiracyjne, 1944),
- Najcichszy sztandar (wydanie konspiracyjne anonimowe w 1944, książkowe 1945),
- Mruczek w butach (1948, ilustrowała Wisława Szymborska[3]),
- Z trzynastu lat: 1939-1952 (1953),
- Uważnie mijam (1963),
- Wiersze wybrane (1973),
- Prezent. Wiersze dawne i nowe (1989, wydane pośmiertnie),
- Nasz łup wojenny (1970, wspomnienia, wydane pośmiertnie).
Przełożył utwory: Jana Pilařa, Vlasty Dvořačkovej, Františka Halasa, Konstantina Biebla, Jaroslava Seiferta, opracował Antologię poezji czeskiej i słowackiej XX w. (1971). Przełożył na język polski także m.in. wiersze poetów rosyjskich (Władimira Majakowskiego), niemieckich (Rainera Marii Rilkego) i angielskich (Oscara Wilde’a)[1]. Wiersze Adama Włodka przełożono na języki: bułgarski, czeski, niemiecki i rosyjski[5].
Nagroda im. Adama Włodka
edytujFundacja Wisławy Szymborskiej, na mocy pozostawionego przez nią testamentu, ustanowiła nagrodę im. Adama Włodka[6] dla młodych pisarzy, tłumaczy oraz krytyków literackich za najciekawszy projekt literacki, który laureat będzie realizował przez 12 miesięcy. Nagroda ma postać stypendium wynoszącego 50 tys. zł[7].
Pierwotnie konkurs miał być realizowany we współpracy z Instytutem Książki[6], jednak w związku z opublikowanymi w Internecie informacjami, że Włodek współpracował z UBP, w szczególności donosił na Macieja Słomczyńskiego[8] dyrektor Instytutu Książki Grzegorz Gauden w specjalnym oświadczeniu poinformował w dniu 2 stycznia 2013, że Instytut nie będzie współuczestniczył w przyznawaniu stypendium[9].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c U. Klatka. Listy Haliny Poświatowskiej do Adama Włodka (1957–1959). „Ruch Literacki”. nr 4, 2001.
- ↑ sylwetka Wisławy Szymborskiej na stronie wydawnictwa a5
- ↑ a b Jolanta Nowaczyk: Pierwsza dama liryki polskiej – Wisława Szymborska. polskiemuzy.pl, 2009-08-18. [dostęp 2012-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-17)].
- ↑ Anna Bikont, Joanna Szczęsna, Gazeta Wyborcza 4 lutego 2012
- ↑ Adam Wlodek, Sześć godzin psychozy. hyperreal.info, 2000-09-18. [dostęp 2012-02-01].
- ↑ a b Fundacja Wisławy Szymborskiej – podstawowe informacje. [dostęp 2012-12-29].
- ↑ Nagroda im. Adama Włodka – Regulamin. [dostęp 2012-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-12)].
- ↑ Magdalena Kursa: Nagroda im. Adama Włodka zawieszona. Burza w internecie. [w:] Gazeta.pl [on-line]. Agora SA, 03.01.2013. [dostęp 2013-01-04].
- ↑ Stanowisko Instytutu Książki w sprawie Nagrody im. A. Włodka. 2013-01-02. [dostęp 2013-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
Linki zewnętrzne
edytuj- Adam Włodek, Słowo serdeczne o poecie (strona Wincentego Fabera. wincenty-faber.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].