Adam Mazur

polski inżynier

Adam Władysław Mazur[1] (ur. 24 grudnia 1929 we Lwowie, zm. 27 lipca 2019 we Wrocławiu[2]) – polski inżynier chemik.

Adam Mazur
Ilustracja
Adam Mazur w 2019 r.
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1929
Lwów

Data i miejsce śmierci

27 lipca 2019
Wrocław

Zawód, zajęcie

inżynier, działacz SITPChem

Narodowość

polska

Dzieci

2

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa DolnośląskiegoMedal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
Odznaka honorowa „Za zasługi dla oświaty”

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie inteligenckiej osiadłej w Narolu, gdzie jego ojciec Władysław był urzędnikiem, a matka Maria Wanda z d. Mulak wywodziła się z lokalnej rodziny kupieckiej. Naukę rozpoczął w Publicznej Szkole Powszechnej w Narolu-Mieście. Podczas okupacji niemieckiej uczęszczał do polskiej szkoły powszechnej tamże, którą ukończył po szóstej klasie w 1942. W roku szkolnym 1943/44 kontynuował naukę w pierwszej klasie dwuletniej Szkoły Handlowej we Lwowie. Po przeniesieniu się w 1944 jego rodziny do Rzeszowa, uczęszczał do gimnazjum ogólnokształcącego które ukończył w 1947 w tamtejszym I. Państwowym Gimnazjum i Liceum im. ks. Stanisława Konarskiego. Pierwszą klasę licealną ukończył w II. Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stanisława Sobińskiego w Rzeszowie. W 1948 jego rodzina zamieszkała we Wrocławiu, gdzie rok później zdał egzamin dojrzałości w tamtejszym I. Państw. Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym[2][3]. Studia pierwszego stopnia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej ukończył w 1953, a tytuł magistra inżyniera chemii uzyskał na tym wydziale w 1955[4].

Po ukończeniu studiów otrzymał nakaz pracy w Zakładach Koksowniczych „Makoszowy”, gdzie pracował do 1958 najpierw jako mistrz, a następnie jako kierownik oddziału węglowni. Potem krótko był starszym technologiem w Zakładach Koksowniczych „Walenty”, a następnie kierownikiem Wytlewni „Wujek” w Katowicach. W latach 1959–69 główny inżynier, a w latach 1969-1973 dyrektor naczelny Zakładu Wytwórczo-Doświadczalnego Koksu Formowanego w Blachowni Śląskiej (obecnej dzielnicy Kędzierzyna-Koźla)[5][6]. W latach 1973–1981 dyrektor ds. technicznych Zakładów Chemicznych „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu, a w latach 1982-1990 ich dyrektor naczelny[7][8].

Od 1969 członek PZPR, od 1985 członek Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, powołany w skład Komitetu Nagród Państwowych na okres kadencji 1988-1991[5]. Prezes zarządu głównego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego (SITPChem) przez trzy kadencje w latach 1981–1990[6][9]. W tym czasie przez jedną kadencję wiceprezes Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT i przez jedną kadencję wiceprzewodniczący Rady Głównej NOT[6]. Po przejściu na emeryturę w 1990 został wiceprezesem SITPChem. W latach 2006–2010 był prezesem oddziału tej organizacji we Wrocławiu, a następnie jego prezesem honorowym[2][3]. Wyróżniony godnością Członka Honorowego SITPChem[10].

Odznaczenia i wyróżnienia państwowe

edytuj

Nagrody i odznaczenia polskich stowarzyszeń i organizacji

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Księga dla urodzonych w Szpitalu Powszechnym we Lwowie Urzędu Parafialnego Obrz. Łac. przy Szpitalu Powszechnym, Lwów, ul. Głowińskiego 7, tom XII str. 445
  2. a b c Pogrzeb kol. Adama Mazura. [dostęp 2019-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-06)].
  3. a b Jerzy Polaczek. Ludzie polskiej chemii, Mgr inż. Adam Mazur. „Przemysł Chemiczny”. 84/12, s. 902–904, 2005. 
  4. Archiwum Politechniki Wrocławskiej, s. 62/4 p.8.
  5. a b c d e f g h Kto jest kim w Polsce, Informator biograficzny. Wydawnictwo Interpress, Warszawa, 1989, s. 822. ISBN 83-223-2491-X.
  6. a b c Adam Mazur. 40 lat stowarzyszeniowej kariery. „Chemik”, s. 14–17, 1994. ISSN 0009-2886. 
  7. Teodor Bek: Szkice Kędzierzyńsko-Kozielskie. Wczoraj i dziś Zakładów Chemicznych „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu. 1993.
  8. Wydawnictwo jubileuszowe Blachownia Holdings SA z okazji 50-lecia Zakładów Chemicznych "Blachownia", Kędzierzyn-Koźle, 2002.
  9. Henryk Pilarczyk: Historia kędzierzyńsko-kozielskiego oddziału SITPChem, W pogoni za pełną satysfakcją w działalności SIT-owskiej. Zakład Wydawniczy SITPChem CHEMPRESS, Gliwice, 2002, s. 31-47. ISBN 83-913226-2-9.
  10. Członek Honorowy SITPChem. [dostęp 2019-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)].
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 lutego 2005 r. o nadaniu orderu i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 30, poz. 424).
  12. Uchwała Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z dnia 26 września 2013 r.
  13. Uchwała Rady Głównej Naczelnej Organizacji Technicznej z dnia 25 czerwca 1987 r.
  14. Medal im. Wojciecha Świętosławskiego. [dostęp 2019-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)].
  15. Protokół z posiedzenia Zarządu Głównego Federacji Stowarzyszeń Naukowych NOT z dnia 26 sierpnia 2010 r.
  16. Andrzej Puszyński. Dzień Chemika we Wrocławiu. „Przemysł Chemiczny”. 95/8, s. 1449, 2016. ISSN 0033-2496.