Achilles (niszczyciel czołgów)

Achilles (właściwie 17-pdr, Self-Propelled, Achilles) – brytyjski niszczyciel czołgów z okresu II wojny światowej, będący zmodyfikowaną wersją pojazdu M10 Wolverine konstrukcji amerykańskiej. Obok pojazdów Archer były to jedyne używane przez Brytyjczyków samobieżne działa przeciwpancerne na podwoziu gąsienicowym.

Achilles
Ilustracja
Achilles
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Royal Arsenal

Typ pojazdu

niszczyciel czołgów

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

5

Historia
Produkcja

1944–1945

Egzemplarze

ponad 1017

Dane techniczne
Silnik

2 sprzężone silniki wysokoprężne, rzędowe 6-cylindrowe General Motors 6046 model 6-71 o mocy 375 KM (276 kW)

Pancerz

10–41 mm

Długość

7,27 m

Szerokość

3,05 m

Wysokość

2,82 m

Masa

30,0 t

Moc jedn.

12,5 KM/t

Osiągi
Prędkość

48 km/h

Zasięg pojazdu

320 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

100 cm

Dane operacyjne
Uzbrojenie
armata 17-funtowa kalibru 76,2 mm
karabin maszynowy M2 kalibru 12,7 mm
Użytkownicy
Wielka Brytania, Belgia, Dania, Egipt, Holandia, Kanada

Uzbrojenie niszczycieli czołgów Achilles stanowiła armata 17-funtowa, która zastąpiła amerykańskie działo 3-calowe, oraz karabin maszynowy M2 kalibru 12,7 mm zamontowany w tylnej części wieży pojazdu. Pojazd przewoził 50 sztuk amunicji działowej.

W latach 1944–1945 w ramach programu Lend-Lease do Wielkiej Brytanii trafiło 1648 niszczycieli czołgów M10, z których 1017 zostało przebudowanych na pojazdy Achilles w fabryce Royal Arsenal w Woolwich[1]. Dodatkowo pewna liczba M10 została zmodyfikowana w warunkach polowych.

Pojazdy używane były przez armię brytyjską oraz kanadyjską, gdzie pozostawały w służbie do połowy lat 50. Po wojnie część z nich trafiła do Danii, gdzie służyły do 1962 roku, a także do Egiptu, Belgii oraz Holandii.

Przypisy

edytuj
  1. Według M10 and M36 Tank Destroyers 1942-53 przebudowana miała miejsce w Royal Ordnance Factory w Leeds.

Bibliografia

edytuj