Abolhasan Saba
Abolhasan Saba (pers. ابوالحسن صبا, ur. 1902 w Teheranie, zm. 19 grudnia 1957) – irański muzyk i kompozytor, wirtuoz gry na setarze, mistrz radifu.
Data i miejsce urodzenia |
1902 |
---|---|
Data śmierci |
19 grudnia 1957 |
Instrumenty | |
Gatunki |
irańska muzyka klasyczna |
Zawód |
muzyk, kompozytor, instrumentalista |
Życiorys
edytujAbolhasan Saba urodził się w 1902 roku jako syn Abolghasema Kamal-os-Saltanego, lekarza medycyny i muzyka-poety amatora pochodzącego z rodziny, z której wywodziło się wielu nadwornych lekarzy[1]. W domu rodzinnym Saby gościło wielu artystów, muzyków i poetów[1]. Gry na setarze uczył go ojciec, a dama do towarzystwa jego matki nauczyła go grać na tombaku[1]. W wieku 10 lat Saba został uczniem wirtuoza gry na setarze Mirzy Abdollaha, który był przyjacielem ojca[1]. Po śmierci ojca w 1915 roku Saba kontynuował naukę gry na setarze u Darwisza Chana, który udzielał mu również lekcji gry na tarze[1]. Jednocześnie Saba podjął naukę gry na santurze u Alego Akbarszahiego[1]. Gry na tradycyjnym irańskim instrumencie smyczkowym, zwanym kamancze, uczył się pod kierunkiem Hosejna Esma'ilzadego, a gry na skrzypcach u Hosejna Hangafarina[1].
Teorię muzyki i grę na skrzypcach studiował później w szkole Ali-Naghiego Waziriego[2]. Z ucznia szybko stał się asystentem Waziriego i za jego namową rozpoczął nauczanie[1]. W latach 1929–1931 Saba prowadził filię szkoły Waziriego w Raszcie[1]. W okresie tym podróżował po wsiach w Gilanie i Mazandaranie, gdzie prowadził studia nad tradycyjną muzyką perską i zbierał pieśni ludowe[1]. W tym czasie wiele komponował; wówczas powstały m.in. Zard-e Mellidże, Dejlaman i Bezendan[2].
W 1931 roku Saba rozpoczął pracę jako nauczyciel prywatny, uniezależniając się od Waziriego[1]. Od 1941 roku aż do końca życia był nauczycielem Konserwatorium Muzycznego. Według własnych szacunków nauczał 3000 uczniów[1]. Jego uczniami byli Hosejn Tehrani, Ali Tadżwidi, Mahdi Chaledi, Homajun Chorram, Habibollah Badiji, Mahmud Zulfonun i Abbas Szapuri[1]. Saba zmarł z powodu niewydolności serca w 1957 roku[1].
Saba rozwinął własny styl gry na skrzypcach, łącząc klasyczne techniki zachodnie z tradycyjnymi technikami gry na kamancze uzyskiwał efekty dramatyczne[1]. Stosował krótkie pociągnięcia smyczkiem oraz przez całą długość smyczka w pasażach legato, często wprowadzając ozdobniki zaczerpnięte z tradycji perskiej[1]. Komponował niewiele, ale na szczególną uwagę zasługują jego utwory na skrzypce w stylu czaharmeżrab[1]. Saba napisał również cztery podręczniki do gry na santurze i trzy do gry na skrzypcach[1]. Zajmował się również amatorsko lutnictwem, budując setary i santury[1]. Prowadził również orkiestrę przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, która została później nazwana jego imieniem[1].
Linki zewnętrzne
edytuj- Aydin Bahramlou: Ostad Abolhasan Saba. [w:] Setar.info [on-line]. 2008-12-05. [dostęp 2014-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-01)]. (ang.).