Wikipedia

Abdoul Abdouraguimov

francuski zawodnik MMA

Abdoul Abdouraguimov (ur. 1 sierpnia 1995) – francuski zawodnik MMA pochodzenia dagestańskiego wagi półśredniej i średniej[1]. Były mistrz Brave CF w wadze półśredniej[2] oraz były, podwójny mistrz w dwóch kategoriach Ares FC[3][4]. Obecnie związany z PFL[5].

Abdoul Abdouraguimov
Ilustracja
Abdouraguimov jako podwójny mistrz organizacji ARES FC
Pseudonim

Lazy King

Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1995
Niżnij Dżengutaj

Obywatelstwo

Francja

Wzrost

178 cm

Masa ciała

77 kg

Trenowany przez

Fernand Lopez

Debiut

2016

Federacja

PFL

Kategoria wagowa

półśrednia, średnia

Klub

MMA Factory

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

20

Zwycięstwa

18

Przez nokauty

2

Przez poddania

12

Przez decyzje

4

Porażki

1

Nieodbyte

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 7 marca 2024.

Kariera MMA

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

Karierę zawodową rozpoczął w listopadzie 2016 roku na turnieju Contenders 33 na 100% Fight. Swoje dwie walki tego samego wieczoru zwyciężył przez poddanie w pierwszej rundzie, wygrywając turniej wagi półśredniej[6].

 
Abduragimov z pasem mistrzowskim organizacji 100% Fight.

17 marca 2017 zmierzył się o tytuł mistrza wagi półśredniej organizacji 100% Fight z byłym mistrzem organizacji Cage Wariors, Gaelem Grimaudem. Wygrał walkę w 2. rundzie przez poddanie i został nowym mistrzem tej dywizji[7].

W kolejnych trzech walkach odniósł zwycięstwa przez poddanie w pierwszej rundzie[8][9].

17 marca 2018 zawalczył o pas wagi półśredniej na European Beatdown 3, jednak walka została uznana jako nieodbyta się po błędzie sędziego[10].

W maju 2018 roku pokonał jednogłośną decyzją byłego zawodnika UFC, Viscardi Andrade, w walce o pas wagi półśredniej organizacji SHC[11].

Brave CF

edytuj

W sierpniu 2018 roku dołączył do bahrajńskiej organizacji Brave Combat Federation[12][13]. Po dwóch zwycięstwach z rzędu zmierzył się z panującym mistrzem wagi półśredniej Jarrahem Al-Selawe z Jordanii na gali Brave 23: Pride and Honor. Zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów i został w kwietniu nowym mistrzem wagi półśredniej[14].

Pierwszą zawodową porażkę odnotował w październiku 2019 roku, kiedy to podczas Brave CF 27 stracił mistrzowski pas w pojedynku rewanżowym z Al-Selawe[15].

W sierpniu 2020 roku zmierzył się w Szwecji z Anglikiem, Carlem Boothem, w walce wieczoru Brave CF 38[16]. Wygrał swoją walkę przez poddanie w pierwszej rundzie[17].

Od czasu wygranej ponownie kontynuował zwycięstwa w pierwszej rundzie, gdy w listopadzie 2020 roku na gali Brave CF 44 poddał pochodzącego z Danii, Louisa Glismanna[18].

W lipcu 2021 roku zmienił klub na MMA Factory, w którym trenuje pod okiem Fernanda Lopeza.

Ares FC

edytuj

Po ponad roku przerwy związał się z francuską organizacją Ares Fighting Championship. W debiucie dla federacji zmierzył się z Brazylijczykiem, Luciano Continim na gali Ares 2 w Paryżu[19]. Zwyciężył przez poddanie w pierwszej rundzie[20].

W lutym 2022 zmierzył się z Brazylijczykiem Godofredo Pepeyem na Ares 3 o pas wagi półśredniej. Ponownie zwyciężył przez poddanie w pierwszej rundzie i został mistrzem wagi półśredniej Ares Fighting Championship[3][21].

W czerwcu 2022 na Ares 7 roku pokonał Karla Amoussou przez TKO pod koniec pierwszej rundy[22][23].

W styczniu 2023 roku przeszedł do kategorii średniej, gdzie zmierzył się z Polakiem, Rafałem Haratykiem podczas Ares FC 11[24]. Po wygraniu pierwszej rundy, był dominowany przez prawie całą walkę, aż ostatecznie odwrócił losy pojedynku, nieoczekiwanie poddając Polaka dźwignią prostą na staw kolanowy[4]. Abdouraguimov stał się pierwszym posiadaczem dwóch pasów jednocześnie w historii federacji.

PFL

edytuj

10 sierpnia 2023 podano informację o podpisaniu przez niego kontraktu z amerykańską organizacją Professional Fighters League. Abdouraguimov u nowego pracodawcy zadebiutował 30 września 2023 roku podczas gali PFL Europe 3: 2023 Playoffs w Paryżu[5]. Jego rywalem był Anglik – Brad Wheeler, którego poddał duszeniem zza pleców w pierwszej rundzie[25][26]. Pierwotnie miał się zmierzyć z Brazylijczykiem – Quemuelem Ottonim, jednak wypadł on z walki[27].

W drugiej walce pod szyldem PFL zmierzył się z innym reprezentantem Anglii, Jackiem Grantem. Do konfrontacji zawodników doszło w terminie 7 marca 2024 podczas gali PFL Europe 1: 2024 Regular Season[28]. Zwyciężył przez niejednogłośną decyzję sędziów, którzy punktowali 30-27, 29-28 i 29-28[29].

Osiągnięcia

edytuj

Mieszane sztuki walki

edytuj
  • 2016: Zwycięzca turnieju 100% Fight w wadze półśredniej
  • 2017: Mistrz 100% Fight w wadze półśredniej
  • 2019: Mistrz Brave CF w wadze półśredniej
  • 2022-2023: Mistrz Ares FC w wadze półśredniej[3]
  • 2023: Mistrz Ares FC w wadze średniej[4]

Lista zawodowych walk w MMA

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
  Laureano Staropoli (13-6) PFL Europe 4: 2024 Championships 14.12.2024   Lyon Main Event.
Wygrana 18-1 (1)   Jack Grant (19-7) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 PFL Europe 1: 2024 Regular Season 07.03.2024   Paryż Co-Main Event
Wygrana 17-1 (1)   Brad Wheeler (18-13) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:43 PFL Europe 3: 2023 Playoffs 30.09.2023   Paryż Debiut w PFL. Walka w limicie umownym do 81,6 kg. Co-Main Event
Wygrana 16-1 (1)   Rafał Haratyk (16-4-2) Poddanie (dźwignia prosta na staw kolanowy) 5 4:35 Ares FC 11 20.01.2023   Paryż Zdobył pas mistrzowski Ares FC w wadze średniej. Main Event
Wygrana 15-1 (1)   Karl Amoussou (27-9-2) TKO (niezdolność do dalszej walki) 1 5:00 Ares FC 7 25.06.2022   Paryż Obronił pas mistrzowski Ares FC w wadze półśredniej. Main Event
Wygrana 14-1 (1)   Godofredo Pepey (14-6) Poddanie (odwrotne duszenie trójkątne nogami) 1 2:05 Ares FC 3 03.02.2022   Paryż Zdobył pas mistrzowski Ares FC w wadze półśredniej. Main Event
Wygrana 13-1 (1)   Luciano Contini (13-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:57 Ares FC 2 11.12.2021   Paryż
Wygrana 12-1 (1)   Louis Glismann (9-1) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 2:50 Brave CF 44 05.11.2020   Ar-Rifa Co-Main Event
Wygrana 11-1 (1)   Carl Booth (9-3) Poddanie (duszenie brado) 1 4:20 Brave CF 38 08.08.2020   Sztokholm Main Event
Przegrana 10-1 (1)   Jarrah Hussein Al-Silawi (13-3) TKO (niezdolność do kontynuowania walki) 4 5:00 Brave CF 27 04.10.2019   Abu Zabi Stracił pas mistrzowski Brave CF w wadze półśredniej. Main Event
Wygrana 10-0 (1)   Jarrah Hussein Al-Silawi (13-2) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 Brave CF 23 19.04.2019   Amman Zdobył pas mistrzowski Brave CF w wadze półśredniej. Main Event
Wygrana 9-0 (1)   Rodrigo Cavalheiro (23-8) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Brave CF 17 27.10.2018   Lahore Main Event
Wygrana 8-0 (1)   Sidney Wheeler (8-2) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 3:20 Brave CF 14 18.08.2018   Tanger
Wygrana 7-0 (1)   Viscardi Andrade (19-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Strength & Honor Championship 12 06.05.2018   Genewa Co-Main Event
Nieodbyta 6-0 (1)   Georges Eid (7-2) No contest (ciosy w tył głowy) 1 ? European Beatdown 3 17.03.2018   Mons
Wygrana 6-0   Tanausu Ruiz (3-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:31 Slam Arena: New Fighting Events 02.12.2017   Las Palmas
Wygrana 5-0   Aleko Sagliani (2-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:39 HIT Fighting Championship 4 21.10.2017   Zurych Co-Main Event
Wygrana 4-0   Nayeb Hezam (17-20) Poddanie (duszenie anaconda) 1 ? Capital Fights 2: Ehouo vs. Lidon 19.05.2017   Paryż Co-Main Event
Wygrana 3-0   Gael Grimaud (20-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 4:01 100% Fight 29 17.03.2017   Paryż Zdobył pas mistrzowski 100% Fight w wadze półśredniej.
Wygrana 2-0   Sofiane Aïssaoui (1-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:21 100% Fight: Contenders 33 26.11.2016   Paryż Wygrał turniej 100% Fight w wadze półśredniej.
Wygrana 1-0   Adrian Moreira (0-1) Poddanie (duszenie anaconda) 1 2:57 100% Fight: Contenders 33 26.11.2016   Paryż Debiut w MMA. Półfinał turnieju 100% Fight w wadze półśredniej.

[1]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Abdoul Abdouraguimov („Lazy King”) | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2021-10-29] (ang.).
  2. ↑ Conan Altatis, Undefeated French-Russian MMA fighter Abdoul Abdouraguimov is new Brave CF Welterweight World Champion [online], CONAN Daily, 19 kwietnia 2019 [dostęp 2021-10-29] (ang.).
  3. ↑ a b c „Lazy King” zdobywa pas mistrzowski ARES poddając rywala odwróconym trójkątem nogami – video [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 4 lutego 2022 [dostęp 2023-08-11] (pol.).
  4. ↑ a b c Michał Tkaczuk, Rafał Haratyk poddany pod koniec walki na Ares FC 11. „Leniwy Król” podwójnym mistrzem (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 20 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-20] (pol.).
  5. ↑ a b „Leniwy Król”, czyli Abdoul Abdouraguimov podpisał kontrakt z PFL | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-11] (pol.).
  6. ↑ Sherdog.com, 100% Fight – Contenders 33 [online], Sherdog [dostęp 2023-03-09] (ang.).
  7. ↑ Sherdog.com, 100% Fight 29 – Killer Instinct [online], Sherdog [dostęp 2023-03-26] (ang.).
  8. ↑ Capital Fights 2 Results: Lidon Tops Ehouo, Reine Bests Nait Slimani [online], Combat Press [dostęp 2023-03-26] (ang.).
  9. ↑ Sherdog.com, Hit-FC – Hit Fighting Championship 4 [online], Sherdog [dostęp 2023-03-26] (ang.).
  10. ↑ EBD 3: European Beatdown 3 | ESPN FightCenter [online], ESPN [dostęp 2023-03-29] (ang.).
  11. ↑ Sherdog.com, SHC 12 – Strength & Honor Championship 12 [online], Sherdog [dostęp 2023-04-02] (ang.).
  12. ↑ Conan Altatis, Undefeated French fighter Abdoul Abdouraguimov joins Brave CF [online], CONAN Daily, 7 maja 2018 [dostęp 2023-03-26] (ang.).
  13. ↑ Championship rematch headlines Brave CF 27 in Abu Dhabi [online], MMA Junkie, 12 września 2019 [dostęp 2023-03-26] (ang.).
  14. ↑ Tomasz Nowosielski, Wyniki Brave CF 23: noc brutalnych nokautów w Jordanii (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 20 kwietnia 2019 [dostęp 2023-08-11] (pol.).
  15. ↑ FightBookMMA, BRAVE CF 27: Al-Selawe dominates, avenges loss to arch-rival Abdoul and reclaims title [online], FightBook MMA, 4 października 2019 [dostęp 2023-03-27] (ang.).
  16. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. BRAVE CF 38 w Sztokholmie na żywo w Fightklubie! [online], sportowefakty.wp.pl, 5 sierpnia 2020 [dostęp 2024-03-07] (pol.).
  17. ↑ Peter Knox, BRAVE CF 38 Results | MMA UK [online], mmauk.net, 8 sierpnia 2020 [dostęp 2024-03-07] (ang.).
  18. ↑ Brave CF 44 Results: Ayoub Knocks Out Predator to Win Lightweight Title [online], Combat Press, 7 marca 2024 [dostęp 2024-03-07] (ang.).
  19. ↑ ARES FIGHTING: ARES 2 Fighting [online], aresfighting.com [dostęp 2024-03-07] (ang.).
  20. ↑ Ares FC 2 Results - Lapilus vs Reis [online], MMA Sucka, 11 grudnia 2021 [dostęp 2024-03-07] (ang.).
  21. ↑ Jakub Madej, ARES FC 3 – wyniki gali. Znany z występu w KSW, niepokonany Oumar Sy z kolejnym zwycięstwem | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 4 lutego 2022 [dostęp 2023-03-11] (pol.).
  22. ↑ Tomasz Nowosielski, Ares FC 7 z udziałem Eweliny Woźniak - karta walk, godziny transmisji | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 24 czerwca 2022 [dostęp 2023-10-02] (pol.).
  23. ↑ Sherdog.com, Ares FC 7 – Ares Fighting Championship 7 [online], Sherdog [dostęp 2023-03-11] (ang.).
  24. ↑ l, Rafał Haratyk vs Abdoul Abdouraguimov na Ares FC [online], Świat walk, 8 grudnia 2022 [dostęp 2023-03-30] (pol.).
  25. ↑ Adam Szymański, PFL Europe 3 - Karta walk, Kiedy, Gdzie [online], ZAWÓD TYPER, 30 września 2023 [dostęp 2023-09-30] (pol.).
  26. ↑ Tomasz Nowosielski, PFL Europe 3 w Paryżu – wyniki gali na żywo od 17:30 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 30 września 2023 [dostęp 2023-10-02] (pol.).
  27. ↑ Abdoul Abdouraguimov vs. Quemuel Ottoni, PFL Europe 3 | MMA Bout [online], Tapology [dostęp 2023-09-30] (ang.).
  28. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Były podwójny mistrz Ares FC, "Leniwy Król", wróci do klatki na gali PFL Europe 1 w Paryżu | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 2 lutego 2024 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  29. ↑ Val Dewar, PFL Europe: Abdoul Abdouraguimov Taken to Deep Waters, Scrapes Past Grant in Scramble-Fest [online], Cageside Press, 7 marca 2024 [dostęp 2024-03-07] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Abdoul_Abdouraguimov&oldid=74875081”