Aaron Pryor
Aaron Pryor (ur. 20 października 1955 w Cincinnati, zm. 9 października 2016 tamże[1]) – amerykański bokser. Zawodowy mistrz świata w wadze lekkopółśredniej organizacji WBA (1980–1983) i IBF (1984–1985).
| Pseudonim |
”Hawk” |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
9 października 2016 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
168 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
junior półśrednia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
40 |
| Zwycięstwa |
39 |
| Przez nokauty |
35 |
| Porażki |
1 |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujAaron Pryor urodził się wielodzietnej rodzinie. W 1975 zdobył srebrny medal na igrzyskach panamerykańskich. W 1976 roku przeszedł na zawodowstwo. W latach 1977-83 wygrał 26 walk z rzędu przed czasem, co jest jednym z najdłuższych tego rodzaju pasm w historii boksu. W 1980 roku wywalczył mistrzostwo świata World Boxing Association w wadze lekkopółśredniej, które następnie ośmiokrotnie obronił, w tym dwukrotnie przeciwko Alexisowi Argüello. Po drugim zwycięstwie nad Argüello, w 1983 roku Pryor został pozbawiony mistrzostwa, gdyż odmówił walki przeciwko desygnowanemu przez WBA pretendentowi Johnny'emu Bumphusowi i po raz pierwszy ogłosił zakończenie kariery. Zmienił jednak rychło decyzję, gdy konkurencyjna organizacja International Boxing Federation uznała go w 1984 roku za swego mistrza[2]. Po dwóch skutecznych obronach tytułu, w 1985 roku ponownie wycofał się z boksu. Powrócił raz jeszcze dwa lata później i doznał wtedy jedynej w swej zawodowej karierze porażki, przegrywając przez techniczny nokaut z Bobbym Joem Youngiem. Zniknął na rok i pokonał jeszcze kilku przeciętnych bokserów. W 1990 roku, w wieku 35 lat, zmagając się z problemami zdrowotnymi, definitywnie zakończył karierę bokserską. Nie rozstał się jednak z ringiem. Zajmował się szkoleniem młodych bokserów, m.in. syna Stephana.
W 1996 roku został wybrany do International Boxing Hall of Fame. Jego żoną była Frankie Pryor, z którą miał czworo dzieci.
Przypisy
edytuj- ↑ Sam Roberts: Aaron Pryor, Boxing Champion Who Defeated Addiction, Dies at 60. nytimes.com, 2016-10-11. [dostęp 2016-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ang.).
- ↑ Ken Pollitt: Did Sugar Ray Leonard Duck Aaron Pryor?. the13thround.com, 2007-08-09. [dostęp 2016-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-14)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie boxrec.com (ang.)
- Strona oficjalna. hawktime.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-19)]. (ang.)
- boks. legendyboksu.c0.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (pol.)