8 Dywizjon Rakiet Taktycznych
8 Dywizjon Artylerii / 8 Dywizjon Rakiet Taktycznych (8 da / 8 drt) – pododdział wojsk rakietowych ludowego Wojska Polskiego.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1964 |
Rozformowanie |
1994 |
Tradycje | |
Nadanie sztandaru |
Uchwała Rady Państwa z 2 grudnia 1959 r. |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujRozkazem organizacyjnym Ministra Obrony Narodowej nr 0045/Org. z 17 maja 1951 został sformowany w Strzegomiu 8 dywizjon artylerii rakietowej w składzie 10 Sudeckiej Dywizji Zmechanizowanej.
Wiosną 1963 uruchomiono proces formowania dywizjonów rakiet taktycznych, które postanowiono włączyć w skład dywizji ogólnowojskowych[1]. Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0059/Org. z 8 kwietnia 1963 8 artylerii rakietowej został przeformowany w 8 dywizjon artylerii (dywizjon rakiet taktycznych) w składzie 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej. Dywizjon stacjonował wówczas w garnizonie Tarnowskie Góry. W 1993 jednostka została podporządkowana dowódcy Krakowskiego Okręgu Wojskowego. Na przełomie 1967-1968 jednostka wyposażona została w trzy zestawy 9K52 z wyrzutniami 9P113, a jej stary sprzęt przekazano nowo formującym się dywizjonom rakiet taktycznych[4].
Jednostka posiadała etat nr 30/004 i uzbrojona była w trzy wyrzutnie 9P113[5].
Zarządzeniem szefa SG WP nr 08/Org. z 8 lutego 1988, w terminie do 30 września 1988 przeformowano dywizjon z etatu 30/004/0 na 30/202/0 i dozbrojono w czwartą wyrzutnię[6].
Pod koniec 1988 8 dywizjon rakiet taktyczny posiadał etat nr 30/202, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły cztery wyrzutnie 9P113[6].
W 1994 dywizjon został rozformowany.
Struktura organizacyjna w 1993
edytuj- bateria dowodzenia
- 2 baterie startowe
- dwa plutony
- pluton obsługi technicznej
- pluton remontowy
- pluton zaopatrzenia
- pluton medyczny
Razem w drt:
- 4 wyrzutnie rakiet taktycznych 9P113
Dowódcy dywizjonu
edytuj- mjr Adam Walenty (był w 1956)[7]
- ppłk Stanisław Gargas
Przypisy
edytuj- ↑ a b Rochowicz 2018 ↓, s. 57.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ a b Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. s. 157.
- ↑ Rochowicz 2018 ↓, s. 62.
- ↑ Rochowicz 2018 ↓, s. 63.
- ↑ a b Rochowicz 2018 ↓, s. 68.
- ↑ Nalepa 1992 ↓, s. 85.
Bibliografia
edytuj- Edward,Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
- Jerzy Kajetanowicz, Polskie wojska pancerne i zmechanizowane w latach 1955–1990, „Poligon” nr 3/2010
- Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2011. [zarchiwizowane z adresu 2019-06-21].
- Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).
- Robert Rochowicz. Rakiety operacyjne i taktyczne w Siłach Zbrojnych PRL. „Poligon”. Nr 1(62), s. 56-68, styczeń-marzec 2018. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.