6 Pułk Artylerii Lekkiej (PSZ)

6 Pułk Artylerii Lekkiej (6 pal) – oddział artylerii lekkiej Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.

6 Pułk Artylerii Lekkiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1941

Tradycje
Kontynuacja

6 Lwowski Pułk Artylerii Lekkiej

Dowódcy
Pierwszy

mjr Stefan Swinarski

Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

6 Lwowska Dywizja Piechoty

6 Pułk Artylerii Lekkiej 2 KP w bitwie o Monte Cassino - działo z obsługą na zamaskowanym stanowisku.
Radziecka 122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

Pułk był organiczną jednostką artylerii 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty[1].

Następnie jako 6 Lwowski pułk artylerii lekkiej w składzie Artylerii Dywizyjnej 5 Kresowej Dywizji Piechoty.

Dowódcy pułku

edytuj
  • mjr Stefan Swinarski – do 28 września 1941[1][2]
  • ppłk Czesław Obtułowicz[1]
  • mjr Józef Lis
  • ppłk Czesław Obtułowicz

Etat wojenny pułku

edytuj
  • dowództwo pułku z baterią dowodzenia (sztabową)
  • 2 dywizjony ogniowe:

Według etatu pułk liczyć miał 85 oficerów i 970 kanonierów.

Dopiero w kwietniu 1942 pułk otrzymał do szkolenia jedną armatę 76 mm i jedną haubicę 120 mm[1]. W maju 1942 pułk liczył faktycznie 51 oficerów, 17 podchorążych, 215 podoficerów i 709 kanonierów.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Szczurowski 2001 ↓, s. 205.
  2. Wawer 2001 ↓, s. 219.

Bibliografia

edytuj
  • Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
  • Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941 - marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Prod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menedżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.