6 Korpus Armijny (Imperium Rosyjskie)
6 Korpus Armijny (ros. 6-й армейский корпус, 6 ак) – korpus Armii Imperium Rosyjskiego.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1830, 1877 |
Rozformowanie |
1831, 1917 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja |
II Siczowy Korpus Zaporoski |
Działania zbrojne | |
Powstanie listopadowe I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytuj6 KA powstał w 1830 z przemianowania Samodzielnego Korpusu Litewskiego. W 1831 uczestniczył w tłumieniu powstania listopadowego. Po upadku powstania korpus rozwiązano.
Ponownie 6 KA został sformowany 19 lutego 1877. Korpus stacjonował na terenie Warszawskiego Okręgu Wojskowego, a jego sztab mieścił się w garnizonie Łomża i Białystok (do 1 lutego 1913 i po 1 kwietnia 1914). W 1913 roku naczelnym lekarzem korpusu był gen. lek. Aleksander Bernatowicz.
W sierpniu 1917 uległ ukrainizacji i pod nazwą II Siczowy Korpus Zaporoski (dowódca generał Gieorgij Mandryka) wszedł w skład Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej. 6 października żołnierze 6 KA zażądali zwołania zjazdu Rad i ustanowienia władzy radzieckiej[1].
Dowódcy korpusu
edytuj- gen. piechoty A. A. Błagowieszczenskij (wrzesień 1912 – sierpień 1914)
- gen. por. Piotr Bałujew (sierpień – listopad 1914)
- gen. por. Wasilij Gurko (listopad 1914 – luty 1916)
- gen. por. A. J. Gutor (marzec 1916 – kwiecień 1917)
- gen. por. A. A. Dmitiew (kwiecień 1917)
- gen. por. W. W. von Notbek (kwiecień – wrzesień 1917)
- gen. mjr P. A. Markodiejew (od września 1917)
Struktura organizacyjna
edytuj- Organizacja w 1914[2]
- 4 Dywizja Piechoty – Łomża
- 16 Dywizja Piechoty – Białystok
- 4 Dywizja Kawalerii – Białystok
- 6 dywizjon haubic – Łuków
- 10 batalion saperów – Nowogród
- Kadra 1 batalionu taborów
Podporządkowanie
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 13.
- ↑ The Russian Army 1914 ↓, Corps.
Bibliografia
edytuj- Mark Conrad: The Russian Army, 1914. 2001. [dostęp 2023-09-30]. (ang.).
- Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
- Raspisanije suchoputnych wojsk 1836 - 1914, Petersburg 1914.
- Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831-1873, Warszawa 2001, ISBN 83-7181-209-4.
- A. A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
- A. A. Zalewskij I mirowaja wojna. Prawitieli i wojennaczalniki. WECZE Moskwa 2000.