66 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej

66 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej (66 paplot) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego

66 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej

Barwy artylerii plot. noszone na kołnierzach kurtek
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944 Konopnica
Rozformowanie	1998
Tradycje
Kontynuacja	86 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej 93 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej 1 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej 11 Bolesławiecki Pułk Przeciwlotniczy 4 Zielonogórski Pułk Przeciwlotniczy
Dowódcy
Pierwszy	mjr Wiktor Rudomietow
Ostatni	płk Andrzej Lewandowski
Działania zbrojne
Operacja łużycka
Organizacja
Numer	1259
Rodzaj wojsk	Artyleria przeciwlotnicza
Podległość	3 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej

37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939

Formowanie i walki

Pułk został sformowany we wsi Konopnica koło Lublina na podstawie rozkazu Nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z dnia 20 sierpnia 1944 roku, jako pułk przeciwlotniczy małego kalibru 3 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej (2 Armia WP). 25 października 1944 roku w Lublinie żołnierze pułku złożyli przysięgę.

Walczył pod Rothenburgiem, Nieder-Neundorf, oraz nad rzeką Schwarzer Schöps. Szlak bojowy zakończył 8 maja 1945 roku pod Krostowitz.

Na podstawie rozkazu Nr 0236/Org. ND WP z dnia 8 września 1945 roku pułk został rozformowany. Na bazie pułku oraz pozostałych oddziałów 3 DAPlot. sformowany został 86 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej w Lesznie.

Następcy pułku

W 1967 roku tradycje i numer 66 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej przejął 93 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej we Wrocławiu-Leśnicy. W 1971 roku 66 paplot przedyslokowany został do Bolesławca. Trzy lata później jako pierwszy w Wojsku Polskim przezbrojony został w przeciwlotnicze zestawy rakietowe 2K12 Kub. W 1981 roku pułk podporządkowany został dowódcy 11 Drezdeńskiej Dywizji Pancernej.

8 sierpnia 1992 roku 66 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej przyjął tradycje 1 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej i przemianowany został na 11 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej. Z dniem 7 sierpnia 1994 roku oddział otrzymał nazwę wyróżniającą "Bolesławiecki", a w następnym roku przemianowany został na 11 Bolesławiecki Pułk Przeciwlotniczy.

W 1998 roku jednostka została rozformowana, a jej tradycje przejął 4 Zielonogórski Pułk Przeciwlotniczy w Czerwieńsku.

Dowódcy pułku

• mjr Wiktor Rudomietow (1944)
• mjr Wasyl Komarow (1944-1945)
• mjr Mieczysław Kordas (1952-1955)
• mjr dypl. Henryk Chmieluk (1955-1956)
• mjr dypl. Kazimierz Pundyk (1957-1958)
• mjr dypl. Stanisław Kościuk (1958-1959)
• mjr dypl. Henryk Sołtysiak (1959-1963)
• ppłk Tadeusz Semenowicz (1963-1970)
• ppłk Kucharczyk
• płk Stanisław Czepielik (1978-1980)
• płk Zdzisław Kostrzewa (1980-1985)
• ppłk dypl. Andrzej Lewandowski (1985-1988)

Skład etatowy

Dowództwo i sztab

• 4 x bateria artylerii przeciwlotniczej
• kompania wielkokalibrowych karabinów maszynowych
• pluton sztabowy
• pluton amunicyjny
• kwatermistrzostwo

Stan etatowy liczył 520 żołnierzy. Pułk był uzbrojony i wyposażony w:

• 37 mm armaty przeciwlotnicze - 24
• 12,7 mm przeciwlotnicze karabiny maszynowe - 16
• samochody - 69

Marsze i działania bojowe

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
• Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.