60 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
60 Dywizja Strzelecka (ros. 60-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1936,1941 |
| Rozformowanie |
1941,1945 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Nikołaj Pronin |
| Ostatni |
Pawieł Moszczałkow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni:
| |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład |
trzy pułki piechoty, |
| Odznaczenia | |
| |
Formowanie i walki
edytujPierwszy raz została sformowana w 1936. W 1939 roku wchodziła w skład 15 Korpusu Strzeleckiego i wraz z wojskami III Rzeszy i Słowacji od 17 września brał udział w ataku na Polskę. Jej stan osobowy w czasie ataku wynosił 67% stanu etatowego[1]. W kwietniu 1941 została rozformowana.
Ponowne formowanie miało miejsce 26 września 1941 i było związane z atakiem III Rzeszy na Związek Radziecki. W czasie obrony Moskwy walczyła w składzie 33 Armii[2].
Struktura organizacyjna
edytuj- W 1939[3]
- dowództwo i sztab
- 194 pułk strzelecki
- 358 pułk strzelecki
- 224 pułk strzelecki
- 54 pułk artylerii
- 83 pułk artylerii haubic
- 367 samodzielny batalion czołgów
Dowódcy dywizji
edytuj- płk Marzic Salichow (był w 1939)[3]
Przypisy
edytuj- ↑ Grzelak 2002 ↓, s. 28.
- ↑ Forczyk i Gerrard 2008 ↓, s. 29.
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 303.
Bibliografia
edytuj- Robert Forczyk, Howard Gerrard: Moskwa 1941. Pierwsza porażka Hitlera. Kraków: 2008. ISBN 978-83-7396-709-0.
- Czesław Grzelak: Płonące Kresy. Wilno-Grodno-Kodziowce 1939. Warszawa: Bellona, 2002. ISBN 978-83-11-12908-5.
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
Linki zewnętrzne
edytuj- RKKA. [dostęp 2018-09-03]. (ros.).