5 Pułk Strzelców Pieszych Dzieci Warszawskich
5 Pułk Strzelców Pieszych Dzieci Warszawskich – polski pułk piechoty okresu Królestwa Kongresowego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca |
Dzieci warszawskie[1] |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Alojzy Czołczyński |
| Ostatni |
ppłk Jakub Sośnicki |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
3 Dywizja Piechoty – III 1831 |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujSformowany w styczniu 1831 na koszt miasta stołecznego Warszawy[1]. Pułk wszedł w skład nowo sformowanej 3 Dywizji Piechoty[2]. W marcu 1831 roku jego stan wynosił około 2500 żołnierzy. 26 kwietnia 1831 przeprowadzono kolejną reorganizacje piechoty armii głównej dzieląc ją na pięć dywizji. Pułk znalazł się w 2 Brygadzie 3 Dywizji Piechoty[3]. Pułk dotknęła fala dezercji, od 14 stycznia od 25 lutego służbę w nim porzuciło 208 żołnierzy[4].
Dowódcy pułku
edytujPułkiem dowodzili[1]:
- ppłk Alojzy Czołczyński (od 25 stycznia, awansował na płk 26 marca 1831)
- ppłk Jakub Antonini (od 21 kwietnia, awansował na płk 27 września)
- ppłk Jakub Sośnicki (od 4 października).
Walki pułku
edytujPułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.
Bitwy i potyczki[1]:
- Grochów (25 lutego),
- Wawer (31 marca),
- Kleczków (19 maja),
- Rudki (20 maja),
- Ostrołęka (26 maja),
- Warszawa (6 i 7 września).
W 1831 roku, w czasie wojny z Rosją, żołnierze pułku otrzymali 2 kawalerskie, 31 złotych i 46 srebrnych krzyży Orderu Virtuti Militari[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Gembarzewski 1925 ↓, s. 76.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 490.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 491.
- ↑ Załuski 1969 ↓, s. 404.
Bibliografia
edytuj- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: 1978.
- Zbigniew Załuski: Czterdziesty czwarty. Warszawa: 1969.